กระทู้นี้เราอยากแชร์เรื่องการตกแต่งออกแบบเรากับเพื่อนๆทำกันเองแทบทั้งหมด เรียกว่าถ้าก่ออิฐผสมปูนเดินไฟเองได้ก็ทำแล้วค่ะ
เรากับเพื่อนๆอยู่กรุงเทพใช้ชีวิตเป็นพนักงานออฟฟิศกันทุกคน ถึงจะเรียนจบกันไปหลายปีแล้วแต่ก็ยังขับรถไปที่มอกันบ่อยๆเรียกว่าว่างไม่ได้ว่างเป็นไปกันตลอด
วันดีคืนดีเพื่อนก็พูดขึ้นมาว่า "อยากกลับไปอยู่บางแสนไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าได้กลับไปมอ ไปหาอะไรทำที่บางแสนกันเถอะเราจะได้ไปกันบ่อยๆ"
จากคำนั้นเลยกลายเป็นที่มาของร้านกาแฟเล็กๆร้านนี้ค่ะ
เริ่มแรกก็จัดไปค่ะ ขับรถรอบเมืองตระเวนหาที่ทาง ไปกันทุกอาทิตย์ ไม่เจอถูกใจสักที จนที่ๆได้ กำลังขับรถเม้าท์มอยกันอยู่ทุกคนเหลือบไปเห็นป้าย ตะโกนดังลั่นรถ "จ๊อดดดดดดดด" จัดแจงโทรหาปรากฏเราได้เป็น waiting list ลำดับที่3 T-T
ทุกคนก็ให้กำลังใจกันเอง เออ ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวจะได้ก็ได้ สุดท้ายหนีไม่พ้นวิถีไทยๆ "เราไปบนกันเถอะ!"
และในที่สุดเราก็ได้ที่ตรงนั้นมา
ช่วงแรกปัญหาที่ทุกคนต้องเจอคือ "ผู้รับเหมา"
ผู้รับเหมารายแรกสร้างความเครียดให้เรามาก รับงานแล้วนิ่ง ข้อเสียของเราคือ "ไม่มีคนอยู่เฝ้าหน้างานทุกวัน" เพื่อนๆผลัดกันไปดูหน้างาน งานไม่คืบหน้าเลย
ในรูปกำลังใช้เพื่อนวัดพื้นที่ค่ะ
แชร์ประสบการณ์ตกแต่งร้านกาแฟเล็กของเราค่ะ
เรากับเพื่อนๆอยู่กรุงเทพใช้ชีวิตเป็นพนักงานออฟฟิศกันทุกคน ถึงจะเรียนจบกันไปหลายปีแล้วแต่ก็ยังขับรถไปที่มอกันบ่อยๆเรียกว่าว่างไม่ได้ว่างเป็นไปกันตลอด
วันดีคืนดีเพื่อนก็พูดขึ้นมาว่า "อยากกลับไปอยู่บางแสนไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าได้กลับไปมอ ไปหาอะไรทำที่บางแสนกันเถอะเราจะได้ไปกันบ่อยๆ"
จากคำนั้นเลยกลายเป็นที่มาของร้านกาแฟเล็กๆร้านนี้ค่ะ
เริ่มแรกก็จัดไปค่ะ ขับรถรอบเมืองตระเวนหาที่ทาง ไปกันทุกอาทิตย์ ไม่เจอถูกใจสักที จนที่ๆได้ กำลังขับรถเม้าท์มอยกันอยู่ทุกคนเหลือบไปเห็นป้าย ตะโกนดังลั่นรถ "จ๊อดดดดดดดด" จัดแจงโทรหาปรากฏเราได้เป็น waiting list ลำดับที่3 T-T
ทุกคนก็ให้กำลังใจกันเอง เออ ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวจะได้ก็ได้ สุดท้ายหนีไม่พ้นวิถีไทยๆ "เราไปบนกันเถอะ!"
และในที่สุดเราก็ได้ที่ตรงนั้นมา
ช่วงแรกปัญหาที่ทุกคนต้องเจอคือ "ผู้รับเหมา"
ผู้รับเหมารายแรกสร้างความเครียดให้เรามาก รับงานแล้วนิ่ง ข้อเสียของเราคือ "ไม่มีคนอยู่เฝ้าหน้างานทุกวัน" เพื่อนๆผลัดกันไปดูหน้างาน งานไม่คืบหน้าเลย ในรูปกำลังใช้เพื่อนวัดพื้นที่ค่ะ