สำหรับคนเชียร์โค(พระเอกของเรื่อง) มังงะล่าสุดก็ตอนที่ 42 ระบายนิดนึง ก่อนจะเลิกติดตาม ไม่ใช่ว่าเรื่องนี้ไม่ดีนะคับแต่มันขัดใจผมมากซะจนตับผมทนไม่ไหว ผมจะพูดถึงเหตุการณ์ล่าสุดละกันคับ นางเอกไปคบกับไอ้เวงน่าจืด(พระรอง จำชื่อไม่ได้) และมันได้ทั้งกอด ทั้งจูบ ทั้งจับมือ สาระพัด (อารมณ์ส่วนตัวคับปกติก็ไม่ใช่คนอ่านแนวนี้จะว่าผมเพิ่งเคยอ่านแนวนี้ครั้งแรกก็ได้) พระเอกตู โค ตัวประกอบไปเลย ได้แต่มองหึงแบบห่างๆ นางเอกแมร่งก็อ่อนไหวเหลือเกิน ในใจลึกๆรักโค ดันยอมให้พระรองทำทุกอย่าง ตัวเองก็ยอม ทั้งหมดทั้งมวลผิดที่โคคับ เป็นคนดีมากเกินไป จนทำให้นางเอกเข้าใจผิด และเห็นเหตุการณ์โคเดินอยู่กับเด็กผู้หญิง รร เก่า ก่อนหน้านั้นนางเอกบอกชอบโคไป แต่โคปฎิเสธเพราะว่าตัวเองก็คบกับผู้หญิงคนนี้อยู่เพราะเหตุผลที่ให้สัญญากับพ่อของผู้หญิงคนนี้(ชื่อจำไม่ได้เอาเป็นว่าเพื่อน รร เก่า) นางเอกดันเข้าใจผิด และดันไปเห็นโคเดินกับผู้หญิงคนนี้(ที่โคไปกับคนนี้เพราะว่าออกมาคุย โคจะบอกเลิกผู้หญิงคนนี้ แต่นางเอกเห็นก็เข้าใจผิดนึกว่ามาเดทกัน) ก็เลยนึกว่าเป็นแฟนกันตัวเองก็ร้องไห้เสียใจ และท้ายสุดพระรองเวงตูแมร่งก็ใช่โอกาศที่นางเอกเสียใจคอยอยู่ข้างๆให้กำลังใจ ท้ายสุดแมร่งบอกชอบ และด้วยเหตุการณ์ต่างๆที่นางเอกเจอก็ลืมโคไม่ได้ แต่ในใจก็นึกว่าโคไม่ได้ชอบ ก็พยายามจะตัดใจ พระรองตูแมร่งก็บอกว่า ถึงจะลืมโคไม่ได้ แต่ตัวมันจะทำให้ลืมเอง และก็ตัดสินใจคบกัน คบไม่เท่าไหร่ ไอ้เวงได้ทั้งจูบ ได้ทั้งกอด ไปเดทจับมือด้วยกัน ซื้อของคู่กันมาห้อยกระเป๋าสลักชื่อทั้งคู่อีกต่างหาก (พระเอกตูตัวประกอบไปเลย เปลี่ยนพระเอกเถอะถ้างั้น) ขัดตามากจริงๆรับไม่ได้ เลิกติดตามแมร่ง ก็รู้แหละท้ายสุดมันต้องลงเอ่ยกับพระเอก แต่ตูรับไม่ได้พระรองเวงแมร่งได้มากเกินไป นางเอกก็น่ะเข้าใจมัน พระเอกก็หยิ่งจริงๆจะบอกความรู้สึกก็สายเกินไปได้แค่ ทำตัวเท่ๆ อยู่ไกล้ๆ มุงก็แย่งแมร่งมาเลยสิ บอกแมร่งไปตูรักมากแค่ไหนแย่งแมร่งมา ไม่ใช่ได้แต่มองหงอยๆเห็นนางเอกกับพระรองหัว... มันเลิฟๆกัน (ตูขอโทษตูอิน ตูเพิ่งอ่านแนวนี้ครั้งแรก และครั้งสุดท้าย เข้าใจละปวดตับมันคือยังไง) ส่วนเมะตูไม่ดูแล้วคับ จบ