เเต่ก่อนเราเคยสนิทกับเพื่อนผู้หญิงคนนึงในออฟฟิศค่ะ
เเต่ขอท้าวความนิดนึงนะคะ

คือ เพื่อนผู้หญิงคนนี้เค้าไม่มีพ่อเเม่ตั้งเเต่เด็กๆน่ะค่ะ
ตั้งเเต่เค้าจำความได้คือ พ่อเเม่ให้ตายายคู่นึงช่วยเลี้ยงเค้า เนื่องจากพ่อเเม่ยากจนมาก


พอเค้า เข้ามหาวิทยาลัยตายายคู่นี้ก็ตายจากไป ดังนั้นเค้าจึงต้องหาเลี้ยงตนเองคนเดียวตั้งเเต่นั้นมา
เเต่เค้าโชคดีค่ะ ภายหลังได้มาเจอผู้ชายคนนึง (ซึ่งมีลูกมีเมียเเล้ว) ช่วยรับเลี้ยงดู
คือประมาณว่าเพื่อนเราเป็นเมียน้อยน่ะค่ะ





ประเด็นคือแบบนี้ค่ะ ตอนเเรกๆพี่เค้าสนิทกับเรามาก พื้นฐานเค้าเป็นคนจิตใจดีค่ะ

เเต่หลังๆ บทเค้าจะดีก็ดีเเสนดี เเต่บทจะไม่คุยกับเรา ก็ไม่คุยซะงั้น

( กับคนอื่นเค้าไม่เป็นนะคะ เราสังเกตหลายรอบ )

ก่อนหน้านี้อยู่ดีๆก็ไม่คุยกับเรา เราถามอะไรก็ทำรำคาญ ไม่อยากตอบ เป็นเเบบนี้ซัก 5 วันได้
หลังจากนั้นก็กลับมาคุยดีกับเราใหม่ ไอเราก็พยายามทำดีด้วย
อีก 3 วันต่อมา ก็ทำมาไม่คุยกับเราอีกเเล้ว






บอกตรงๆนะคะ เจอเเบบนี้เเล้วเซงค่ะ จนคิดว่า หากเราสนิทกับผู้หญิงคนนี้ต่อไป เราประสาทเเน่ๆ
ไม่ชอบมานั่งรับอารมณ์ใครค่ะ






เราพยายามเข้าใจถึงความน่าสงสารของเค้าในวัยเด็กนะคะ จึงไม่คิดโกรธเคืองอะไร
เราก็ทำเฉยๆไปค่ะ




ปล............. ไม่รู้เกี่ยวหรือเปล่านะคะ เค้าเคยบอกเราว่า เรามีพร้อมทุกอย่าง อาจจะไม่ได้รวยมาก เเต่ก็มีครอบครัวที่อบอุ่น
เเฟนที่ดี




ที่สำคัญ ....... เราเคยเปิดอกกับเค้าเเล้วค่ะ ว่าทำไมเค้าถึงเป็นเเบบนี้ เค้าบอก ไม่มีอะไรนี่จ๊ะ





คำถาม ?????
1.  อยากรู้สาเหตุที่เเท้จริงค่ะ ว่าเค้าเป็นอะไรคะ 3 วันดี 4 วันไข้
2.  ทำไมต้องเป็นกับเราคนเดียว
3. เราควรทำตัวยังไงกับเพื่อนคนนี้ดีคะ บอกตรงๆไม่อยากสุขภาพจิตเสียอีกต่อไป


ขอบคุณค่ะ