เคยเก็บรูปแฟนเก่าไว้หมดเลยครับ แอบเก็บไม่ให้แฟนรู้ เวลาทะเลาะกะแฟนก็จะหยิบมาดูเรื่อยๆ แล้วก็จะลืมไม่ได้

มาวันนึงแฟนมาเห็น นั่งเผารูปทีละรูปเลยครับ ผมกลับมาเห็นเค้ากำลังนั่งเผาอยู่ที่ระเบียงหลังห้องถึงกะขนลุกเลย แววตาแฟนที่มองผมตรงประตูประมาณว่า มัยอ่ะ มีรัย จะทำไม อะไรประมาณนี้ ก็เถียงไม่ได้ปล่อยให้เผาไป

แต่หลังจากที่ไม่มีรูปแล้ว ความทรงจำเก่าๆก้อค่อยๆหายไป จริงๆแล้วผมมองย้อนกลับไปว่ามันเป็นเรื่องดีนะครับที่เผามันทิ้งไปได้ ไม่งั้นก็จะมานั่งจมปลักอยู่กะอดีตซึ่ง ไม่มีอะไรที่เป็นประโยชน์เลย แค่มีความสุขแบบเหมือนหลอกตัวเองไปวันๆ

เก็บใน คอมโฟลเดอร์เปล่า สามชั้น
พร้อมตั้งชื่อไฟล์ว่า

"งบประมาณ ปี 57 "ครับ

เก็บไว้หมดนั่นแหละ  ทั้งรูปรับปริญญาและไปเที่ยว
มีกี่คนก็เก็บ  ที่สำคัญเก็บไว้ตู้เดียวกันกับรูปแฟนเก่าของสามี
ผ่านไปเป็นสิบกว่าปี ไม่เคยหยิบออกมาแค่นั้น  เราสองคนไม่เคยมีปัญหากันเรื่องนี้
จะเผาจะทิ้งทำไม เมื่อในรูปนั้นมีตัวเราอยู่ด้วย ก็แค่ความทรงจำนึง
ที่มีทั้งดีและร้าย  แต่เราก็ผ่านมันมาแล้ว

เคยอ่านสัมภาษณ์ของคุณอ้อม สุนิสา ให้สัมภาษณ์ดีมากค่ะ เกี่ยวกับสิ่งของของอดีตแฟน.  คือคุณอ้อมเคยมีแฟน แล้วเลิกกัน รู้สึกว่าเขาจะให้แหวนกับคุณอ้อม.   แล้ววันหนึ่งเลิกกันไป.  คุณอ้อมไม่ทิ้งของค่ะ. เขาบอกว่า ตอนที่เขาให้ คือ เป็นช่วงที่เขารู้สึกดี รู้สึกรัก มีความรู้สึกที่ดีทั้งคนให้และคนรับ.  พอวันหนึ่งที่ไม่มีความรู้สึกนั้นแล้ว ขอให้เก็บความรู้สึกนั้นไว้. ประมาณนี้ค่ะ.


แต่กรณีนี้. ถ้าเป็นเรา เราไม่ทิ้งค่ะ