พระเอกมาแล้ว...   ไงครับเป็นไงบ้าง ทะเลาะกับแฟนมาหรอ เอาน่า เดี๋ยวก็ดีเอง ค่อยๆคุยน่ะครับ ใจเย็นๆ ฯลฯ
นี้คือคำพูดที่เหล่าพระเอกมักใช้กัน


  ก็แค่เรื่องไม่เข้าใจกันของคนสองคนที่คบกันมานาน หมดช่วงโปรไปนาาาน มาาาก แล้ว ไม่ได้หวือหวาเหมือนตอนคบกันใหม่ๆ ที่อะไรๆ ก็เป็นสีชมพู
ณ เวลานี้ก็มีแค่ความเข้าใจ รู้นิสัยกัน ซึ่งคนส่วนใหญ่มักไม่ค่อยเห็นค่า


  มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่คนสองคน จะผ่านช่วงเวลาต่างๆ นั้นมาได้ ยิ่งอุปสรรคเยอะ ยิ่งเลอะประสบการณ์ คนเรายิ่งผิดพลาดบ่อยๆ ยิ่งทำให้มีภูมิคุ้มกัน และยิ่งคนสองคนผ่านสิ่งนั้นมาได้โดยยังคงคบกันอยู่ ก็แสดงว่าปัญหาชีวิตนั้นจะทำให้เรารักกันมากขึ้นโดยไม่รู้ตัว


  อย่างที่บอกความเข้าใจกันสำคัญที่สุด แต่น้อยคนจะเห็นความสำคัญ  ถึงเวลาที่ลิ้นกับฟันต้องกระทบกระทั่ง สิ่งสำคัญคือทั้งสองคนต้องปรับความเข้าใจกัน ถ้าไม่เช่นนั้น พระเอกจะขี่ม้าลายเข้ามาเคลียทางให้เอง ( พระเอกอาจเป็นใครก็ได้ หรืออาจเป็นคนที่คุณคุ้นเคย ) แต่มันจะจบไม่สวยอย่างที่คิดหรอกครับ  เมื่อพระเอกผู้แสนดีมีแผนการอันชั่วร้าย คอยทำการแทรกซึม อย่างเงียบๆ


  มาถึงจุดๆนี้แล้ว พระเอกของเราจะคุยกับผู้หญิงบ่อยขึ้นตามระยะเวลา  แน่นอนคนเราคุยกันบ่อยๆ จะเกิดความสนิทสนม และย่อมมีความรู้สึกดีๆให้กัน


  ปัญหามันเริ่มจะเกิดเมื่อฝ่ายชายของเรา เริ่มหึง โมโห และไม่พอใจ จากนั้นก็จะเริ่มโวยวาย แต่เนื่องด้วยฝ่ายหญิงตามไม่ทันแผนการอันชั่วร้ายของพระเอก ก็จะคอยปกป้องพระเอกเอาไว้ (พี่เค้าไม่ได้มาจีบหรอกคะ ก็แค่คุยกันเฉยๆ)


  ที่แรกพระเอกก็ไม่ได้แสดงท่าทีว่ามาจะจีบหรอก แค่มาให้คำปรึกษา อยากให้คู่รักคืนดีกันเฉยๆ แบบว่าหวังดีว่างั้น (จะบอกว่า ผิดตั้งแต่เข้ามายุ่งแล้วคุณพระเอก)


  สุดท้ายฝ่ายชายก็จะชวนทะเลาะหนักกว่าเดิมเลยทีนี้ วันเวลาผ่านไป ฝ่ายหญิงก็จะเริ่มเกิดการเปรียบเทียบระหว่าง ฝ่ายชายที่หมดโปร ชอบหาเรื่องทะเลาะ(ก็ทะเลาะกันเรื่องพ่อพระเอกผู้แสนดีนี่แหละ) และจะขุดเรื่องต่างๆ มาเปรียบเทียบ กับพระเอก ที่มีโปรโมชั่นแบบคอมโบเซ็ท เอาใจเก่ง พูดเพราะ มีเรื่องให้คุยมากมาย คุยสนุก ไม่น่าเบื่อ (ก็แหงล่ะนี่มันช่วงโปรนี่หน่า)

โลกทั้งใบของฝ่ายหญิงเป็นสีชมพูอีกครั้ง แต่ฝ่ายหญิงคงจะลืมช่วงโปรของฝ่ายชาย ที่เคยมีให้ตอนที่คบกันใหม่ๆไปแล้ว


  มาถึงตอนนี้เรื่องราวมันยิ่งเลวร้ายขึ้น เมื่อฝ่ายชายยิ่งทะเลาะรุนแรงขึ้น ฝ่ายหญิงก็ยิ่งเดินเข้าหาพระเอกมากขึ้น ทุกอย่างเริ่มเป็นลูกโซ่ กลายเป็นเรื่องราวใหญ่โตหาทางออกยากลำบาก หาต้นตอของเรื่องไม่เจอ

ชาย หญิง มีปากเสียงกันทุกครั้งที่เจอหน้า ฝ่ายหญิงเริ่มเทใจให้พระเอกมากขึ้น การเปรียบเทียบระหว่าง ฝ่ายชายกับ พระเอก ชัดเจน เหมือนลูกไก่ย้อมสี


  พระเอกคือลูกไก่ที่เพิ่งได้มาสีสวยสดใส น่ารัก แต่ทำประโยชน์ไม่ค่อยได้ แถมอาจสร้างปัญหา เลี้ยงไปจะตายหรือป่าวยังไม่รู้เลย
ส่วนฝ่ายชายเป็นลูกไก่ที่ได้มาเมื่อหลายปีที่แล้ว สีที่สดใสได้จางหายไปหมดแล้ว แต่ยังมีประโยชน์อยู่ ทว่าฝ่ายหญิงไม่เห็นค่าและหันหลังให้


  สุดท้ายแล้วเรื่องราวก็จบลง เมื่อฝ่ายหญิงก็ลงเอยกับพระเอกและเริ่มเดินทางหาประสบการณ์กันใหม่โดยไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไปแต่ที่รู้ๆเธอได้เสียคนที่เข้าใจเธอ คนที่ใช้เวลาเผชิญปัญหาต่างๆมาด้วยกันไปอย่างน่าเสียดาย

ส่วนฝ่ายชายก็ต้องเดียวดาย แต่ก็ได้บทเรียนที่มีค่ามาเป็นทางนำให้ชีวิตที่ต้องเดินต่อไป


ปล.เรื่องราวทั้งหมดนี้ อาจเกิดขึ้นกับคุณ ถึงแม้ว่าคุณไม่ได้ทะเลาะกับแฟนหรือมีปัญหากับคนรักก็ตาม แต่พระเอกจะมาหาคุณได้ทุกเมื่อ อย่าคิดว่า "ก็แค่คุยเล่นๆ" เพราะคุณจะเอาชนะความรู้สึกของตัวเองไม่ได้

ความรู้สึกคนเรา เป็นสิ่งที่พูดง่ายแต่ทำยากมาก บางครั้งตั้งใจว่า แค่คุยเล่นๆ แต่กลับชอบขึ้นมาจริงๆ ให้นึกถึงแฟนเราที่เขาไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วย และต้องมาเสียใจเพราะ คำว่า ไม่เป็นไรหรอกหน่า "ก็แค่คุยเล่นๆ" และคุณอาจจะเสียคนที่ดีที่สุดไป

ปล.2 เรื่องทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับผมเอง หากอ่านแล้ว มึนๆ งงๆ ก็ต้องขออภัย เขียนครั้งแรกจริงๆ



@ชีวิตจริง..