สวัสดีจ้า พี่ๆ เพื่อนในพันทิป นี้เป็นครั้งแรกของเราที่เขียนในพันทิป

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเราเอง ในช่วงระยะเวลาปีกว่าๆ ในช่วงระยะเวลาเพียงสั้นแต่เจอเรื่องราวมากมาย

          เราเจอผู้หญิงคนนึงสวยน่ารัก  เห็นปุ๊บคือแบบชอบเลย ประมาณว่าชอบตั้งแต่แรกเห็นความรู้สึกแบบชอบจริงๆ

เทอมาสมัครงานที่เราทำงานอยู่ แล้วเราได้ร่วมงานกับเทอ ก็ได้รู้จักพูดคุยกับเทอ เทอเป็นคนนิสัยดี คุยเก่งมั้งนะ ชอบกวนทีน
แล้วก็เลยรู้ด้วยว่าเทอแต่งงานแล้ว

ส่วนทางเราในตอนนั้นก็มีแฟนอยู่แล้ว แต่ก็ระหองระแหงกันมาซักพัก สุดท้ายเราก็เลิกกับแฟนจนได้ ระหว่างที่ทำงานด้วยกัน

เราไม่เคยแสดงออกว่าชอบเทอเลยแม้แต่นิดเดียว เราคิดว่าเราเองไม่มีโอกาสที่จะบอกชอบเทอหรอก ไม่มีเลยจริงๆ

เวลาตอนเย็นเลิกงานแฟนเทอก็จะมารับทุกวัน นอกเวลางานเรากับเทอก็จะไม่ค่อยได้คุยอะไรกันมากเท่าไหร่จริงๆแทบไม่ได้คุยกันเลย

นานๆจะไปเดินช๊อปกันเราก็จะไปเป็นเพื่อนเทอ  เราไม่เคยเบื่อเวลารอเทอเลือกของ บางครั้งยอมรับนะว่าเดินจนเมื่อยจริงๆ  

เรากับเทอทำงานมาด้วยกันซักระยะ เทอเป็นคนทำงานเก่ง เข้าใจอะไรได้ง่าย แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ เราเลยยิ่งชอบเทอเข้าไปอีก  

เทอก็มีโทร.มาคุยเรื่องแฟนแบบเหมือนคงจะอยากระบายให้ฟังบ้างเป็นบางเรื่อง ผ่านไปซักระยะเทอมีปัญหากับพ่อแฟน

เทอเลยบอกต้องซื้อข้าวแล้วเอาขึ้นไปกินบนห้องนอนทุกวัน เราฟังแล้วเราก็ เฮ้ย! ไรวะ 55 เราก็รับฟังเทอมาโดยตลอดไม่ว่าจะปรึกษาเรื่องอะไรก็ตาม

แต่ไม่ได้คุยกันบ่อยมากนะ แล้ววันนึงเทอจะต้องลาออกจากงานเพื่อไปช่วยงานครอบครัวแบบกระทันหัน ตอนนั้นเราใจหายเหมือนกันนะ
แต่ทำไงได้  เมื่อเค้าต้องไปจริงๆ ก็เลยมีการเลี้ยงส่งเล็กๆน้อยๆ

เช้าวันใหม่เรามาทำงานแต่ไม่เจอเทอแล้ว ก็รู้สึกใจหายแบบจี๊ดๆ รู้สึกคิดถึง แต่ก็ยังได้คุยกับเทออยู่บ้าง

เวลาผ่านไปหลังจากเราเลิกงานก็จะนั่งเรือกลับบ้าน ก็จะมีโทร.ถามเทอว่า “กลับยัง เนี่ยเราอยู่ท่าเรือนะ” คิดในใจคือ อยากเจอเค้าใช่ไม๊  

เทอตอบกลับมา “กำลังจะถึงแล้ว”  พอเทอถึงเราก็เจอกัน ก็เลยได้ชวนเทอกินข้าวด้วยกัน แถวท่าเรือจะมีร้านอาหารเยอะ

ก็เลยทำให้ต้องกินด้วยกันเกือบทุกวัน เราก็จะรอเทอที่ท่าเรือประจำกินเสร็จก็ส่งเทอขึ้นเรือข้ามฟากกลับบ้าน

ทำให้ความรู้สึกที่มีมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เราก็เลยลองชวนเทอไปร้านเหล้าไปกินเหล้ากับเพื่อนๆเรา

เราก็ดันกินจนเมาตอนกลับเลยต้องได้ไปนอนค้างบ้านเทอ และหลังจากตอนนั้นเราก็ได้ไปนอนบ้านเทอบ้าง

บางครั้งตอนนอนเราก็มีแหย่ๆเทอบ้าง แอบจับมือเทอบ้าง แต่ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรเกินเลยนะ แต่ก็รู้ว่ามันไม่ถูก

นอกจากความรู้สึกชอบ แล้วก็มีอยู่วันนึงคือเราก็มีโพสนู่น โพสนี่ ลงในเฟชเรื่อยเปื่อย  เทอก็ทักไลน์มาแบบเหวี่ยงๆใส่หน่อย

เราก็ งง เอ๊ะ! เหวี่ยงเรามาทำไมหว่า ถามกลับไปก็ไม่ตอบ เราก็เลยเหมือนแกล้งแหย่ๆเล่นไปก็ทำเหมือนจะงอน

เราก็เลยเข้าไปดูในเฟชของเทอ ก็จะเห็นเทอก็โพสเพลง รักบ้าง เศร้าบ้าง ข้อความต่างๆ

เราก็คิดว่าเทอโพสให้ใครในเมื่อแฟนเทอไม่ได้เล่นเฟส เราก็เลยลองถามเทอ ถามแกมแหย่เล่นตลอด จนสุดท้ายคำตอบที่ได้คือ

เทอชอบเราจริงๆ ความรู้สึกตอนนั้น พูดเลยว่าดีใจมาก ดีใจสุดๆ เราก็บอกไปว่าเราก็ชอบเทอชอบตั้งแต่แรกเห็นเรานั่งยิ้มอยู่พักใหญ่

แต่ความดีใจก็หายไป เทอมีแฟนแล้วนะ?? คำนี้อยู่ในหัวตลอดเวลา มันคือสิ่งที่ไม่ถูกต้อง

แต่ความรู้สึกมันโดนปล่อยออกมาให้ต่างฝ่ายต่างรับรู้แล้ว หลังจากนั้นเราก็คุยกันเยอะขึ้น คือคุยกันไม่กี่วันเทอบอกว่า เรา 2 คนไม่ควรทำแบบนี้

ซึ่งในตอนนั้นเราเองก็คิดว่าใช่ มันเป็นสิ่งที่ผิดและก็สงสารแฟนเค้าด้วย (ตีท้ายครัวเค้าชัดๆ)

เราก็เลยตกลงลดความสัมพันธ์ลงมาเป็นพี่น้องเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม แต่แล้วจู่ๆเทอก็มาเล่าว่าปรึกษาเพื่อนมา

อยากทำตามใจตัวเอง เรา 2 คน จึงคุยกันแบบเปรียบเหมือนเป็นแฟนกัน คุยกันมาซักพักเราก็เลยชวนเทอเที่ยวทะเลความรูสึกตอนนั้น
ตื่นเต้นแบบบอกไม่ถูก

เป็นการไปเที่ยว ตจว. ครั้งแรกกับเทอ แล้วเราก็ได้เกินเลยกันจนได้ หลังจากกลับจากทะเลตอนนั้นยอมรับเหมือนโลกทั้งใบมีเรากับเทออยู่ 2 คน

จนลืมนึกไปเลยว่าเทอมีแฟนแล้ว! พอคุยกันมาได้ซักพัก เราก็ได้กินข้าวด้วยกันทุกเย็นกินเสร็จก็ขับรถไปส่งเทอที่บ้าน มีความสุขนะ

บอกคิดถึงกันทุกวัน บอกฝันดีกันทุกคืน มีงอนกันบ้างตามประสา มีอะไรเทอก็จะเล่าให้เรา เราก็จะเล่าให้เทอฟัง เทอเล่าแม้กระทั่งเรื่องแฟนของเทอ

เวลาเทอทะเลาะกับแฟนก็จะเล่าให้เราฟัง เราก็จะปลอบๆกลับไป ช่วงเวลานั้นทำให้เรารู้สึกลึกๆนะว่า เทอแค่หลงเราหรือเปล่า ไม่ได้รักเราจริงๆหรอก

เราก็คุยกันปกติเรื่อยมา


เดี๋ยวมาเล่าต่ออีก ขออนุญาตเคลียร์งานแพพฮะ