ที่ผมมานั่งเขียนเรื่องราวต่อไปนี้ เพื่ออยากให้เป็นแง่คิด และ ได้แชร์ประสบการณ์กัน ชีวิตของคนเรานั้น มีทั้งความโชคดี และ โชคร้าย หรือ โชคร้ายแต่ยังมีความโชคดี หรือ ที่เราจะเรียกว่า ฟ้ายังปราณี
ผมเติบโตมาในครอบครัว ที่มีความสุข เป็นลูกชายคนเดียว พ่อ แม่ เริ่มแรกนั้น ไม่ได้มีเงิน แต่ ผมนับถือ พ่อ แม่ มากที่ท่านทั้ง 2 สามารถสร้างให้ครอบครัวเราสบายขึ้นตามลำดับ ของการเปลี่ยนไปของเวลา พ่อ แม่ จะสอนผมเสมอว่า เราไม่ใช่คนรวย แต่เราก็ไม่ลำบาก ไม่เคยเป็นหนี้ใคร หรือ ต้อง อดมื้อ กินมื้อ แต่เราใช้เงินอย่างระวัง หรือ ไม่เกินตัว ทำให้ผมเป็นคนที่ รู้ว่าเราเคยลำบากมาก่อน ผมไม่เคยดูถูกคนอื่น ไม่ว่าจะทำอาชีพอะไรก็ เป็นคนเหมือนกัน เราไม่มีคนเหล่านั้น เราก็อยู่ไม่ได้เช่นเดียวกัน
โดยส่วนตัว การที่ผมเป็นลูกคนเดียว และ ถูกสอนโดยใช้เหตุผลตลอด ทำให้ผมโตมาโดยที่ มีความเชื่อมั่นในตัวเอง ค่อนข้างสูง และ ไม่ค่อยเชื่อสิ่งที่ผู้ใหญ่เตือน เพราะ ผมมีความคิดของผม แต่ก็สุดท้ายครับ คนที่อาบน้ำร้อนมาก่อน ย่อมพูดถูก แต่ทุกครั้งที่ผมผิดพลาดอะไรก็ตาม ผมก็จะยอมรับกันมัน และ ไม่เสียใจ กับสิ่งที่เราตัดสินใจไป
ผมโตมาโดยการที่ได้ เป็นผู้นำตลอด เพื่อนจะรัก และ เชื่อมั่นในตัวผม ผมเป็นคนไม่เอาเปรียบใคร คบใครให้ใจเสมอ ทำให้เป็นคนมีเพื่อนเยอะมาก ผมเป็นคนติดสังคมครับ พอจบปริญญาโท กลับมาเมืองไทย ทำให้เราเปลื่ยนไปอีก กลายเป็นคนที่เชื่อมั้นในตัวเองมากกว่าเดิม ซึ่งไม่ดีเลยในบางครั้ง พ่อ แม่ จะพูดเสมอว่า ไม่น่าส่งไปเรียน โท เมืองนอกเลย พ่อ แม่ อยากได้ลูกคนเดิม กลับมา ผมกลายเป็นคนชอบอยู่คนเดียวมากกว่าเดิม ชอบมีชีวิตอิสระ ไม่ชอบมีใครมาคุม หรือ ตีกรอบให้ผม แต่ยังโชคดี ที่ผมเป็นคน ที่นึกถึง พ่อ แม่ ว่า เราเป็นลูกคนเดียว จะเสียคนไม่ได้ หรือ ถ้า พ่อ แม่ ยังไม่ตาย เราก็ตายไม่ได้ เราต้องดูแลท่าน ผมไม่ติดการพนัน ไม่ติดสารเสพติดครับ นี่คือความโชคดี ใครมีลูกจะส่งไป เมืองนอก ขอให้รู้จัดลูกท่านให้ดีๆ นะครับ
ย้อนกลับไปช่วงสมัย เรียนปริญญาตรีนิดนึง ซึ่งตอนนั้น ครอบครัวผม พ่อ เริ่มสร้างครอบครัวขึ้นมาได้ ค่องข้างดี ทำให้ผมได้ใช้ของดีๆ ขับรถดีๆ นี่คือ สิ่งหนึ่งครับ ที่ทำให้ สังคมผมกว้างขึ้น รู้จักคนมากขึ้น ถึงกับ ติดสังคมไปเลย นี่คือความโชคร้ายในชีวิตผมอย่างนึง บางครั้งเราหลงทางไป แต่ความโชคดีคือ ผมเป็นคนไม่ยึดติดใน วัตถุ เวลาจะมีแฟน จะบอกเสมอว่า อย่ามองว่าผมมี อย่ามองครอบครัวผม ขอให้มองที่ผม ผมเป็นคนไม่มี สิ่งที่เห็นภายนอก ก็แค่เปลือก เพราะผมโชคดีที่ มี พ่อ แม่ ที่เป็นผู้ให้ลูก ดังนั้นทำให้ผมละลึกเสมอว่า วัตถุที่เรามีนั้น ให้หาเองก็หาไม่ได้ ผมเลยไม่ยึดติดมัน โชคดีครับที่ยังคิดเป็น
ยัอนกลับมาช่วง จบโทกลับมาไทย ผมอยากแต่งงาน ก็เลยได้แต่ง แต่สุดท้ายมันก็พังครับ ด้วยสาเหตุที่เราเรียนรู้กันไม่พอ ความคิดเราไม่ตรงกันเลย ทำให้เราต้อง แยกทางกัน ผมล้ม อีกแล้วครับ พ่อ กับ แม่ ก็เค้ามาช่วย ทำให้เรารู้ทุกขณะจิตเลยครับ ว่าคนที่รักเรา คือ ใคร
จริงๆ ยังมีลายละเอียดปลีกย่อยในชีวิตผมอีกเยอะมาก แล้วผมจะมาเสริมให้ ฟังเรื่อยๆ ครับ ชีวิตที่ผมผ่านมา อยากให้ คนที่กำลังเป็น พ่อ แม่ อยากให้สอนลูกอย่าให้เค้า เชื่อมั่นตัวเองมากเกินไปครับ บางทีมันก็ทำให้ ชีวิตมันเปลี่ยนหลายครั้ง ทุกวันนี้ ผมยังรู้สึกว่าชีวิตผม จะทำให้ พ่อ แม่ สบายใจได้ยังไง ถึงทุกวันนี้จะมีงานทำ แต่ก็ยังทำให้ พ่อ แม่ สบายใจ ไม่ได้ แต่รู้แค่ เราเรียนรู้จากสิ่งที่ผิดพลาด และ รู้จักห้ามใจตัวเอง บางครั้งบางสิ่งจะพาเราไปสู่ทางชิบ....ห_ย เราต้องรู้ทัน อารมณ์ของเราครับ ผมพลาดมาหลายเรื่อง แต่ก็ยังมีความโชคดี ในความโชคร้าย ความโชคดี คือ มี พ่อ กับ แม่ ที่ไม่เคยทิ้งผมเลยครับ
ทุกวันเรื่องความรัก เลยเลิกมอง ยอมเหงาครับ ขอสร้างชีวิต ถ้าหาความรักดีๆ ไม่ได้ก็อย่ามีดีกว่า ผมเชื่อว่า 80 เปอร์เซ็นต์ ของคนชอบใฝ่หาเรื่องความรักและ ทุกข์เพราะความรัก ทุกวันทำให้ผมกลัวที่จะรักใคร จริงๆแล้วผมว่า คนเราไม่ว่าจะเป็น เพศ อะไรก็ต้องการความรักดีๆ
ขอแสดงความคิดในมุมของผมที่เป็นผู้ชายนะครับ ถ้าเป็นผม ผมขอผู้หญิงที่ไม่ต้องรวยล้นฟ้า หรือ รวย ขอแค่เป็นคนขยัน ชอบทำงาน ผมถือว่า การทำงานทำให้คนมีค่า เพราะ ผมโตมาในครอบครัวที่ พ่อ แม่ ทำงาน เลยเชื่อว่า คนขยันยังไงก็ไม่อดตายครับ หา 1 คน ใช่ 2 มือ ไปไม่ลอดครับ ถ้าคุณไม่ใช่เจ้าของกิจการที่ใหญ่มากๆ ผมขอคนที่ไม่ต้องสวยมาก เชื่อไหมครับ ซักวันเธอคนนั้นจะสวยขึ้นมาเอง ขอคนที่ศีลเท่ากัน คือ คนที่มองโลก และ มีอุดมคติ ในการใช้ชีวิตที่คล้ายๆกัน มีธรรมมะ ในใจบ้าง และ ใช้ในการดำเนินชีวิต ผมเชื่อว่า คนนั้นจะไม่ใช่อารมณ์ในชีวิตคู่มากจนเกินไป คือ เราจะเข้าใจกันง่ายขึ้นครับ
แล้วผมจะมาแบ่งปันเรื่อยๆ นะครับ ในเรื่องของชีวิตของผม และ แบ่งปันความคิดของผม ถ้าความคิดผมไม่ตรงกับใคร เรามาแชร์กันนะครับ แล้วจะมาเล่าเรื่อยๆ ครับ ขอบคุณที่อ่าน และ แชร์กันครับ
แบ่งปันชีวิต ไว้เป็นแง่คิด
ผมเติบโตมาในครอบครัว ที่มีความสุข เป็นลูกชายคนเดียว พ่อ แม่ เริ่มแรกนั้น ไม่ได้มีเงิน แต่ ผมนับถือ พ่อ แม่ มากที่ท่านทั้ง 2 สามารถสร้างให้ครอบครัวเราสบายขึ้นตามลำดับ ของการเปลี่ยนไปของเวลา พ่อ แม่ จะสอนผมเสมอว่า เราไม่ใช่คนรวย แต่เราก็ไม่ลำบาก ไม่เคยเป็นหนี้ใคร หรือ ต้อง อดมื้อ กินมื้อ แต่เราใช้เงินอย่างระวัง หรือ ไม่เกินตัว ทำให้ผมเป็นคนที่ รู้ว่าเราเคยลำบากมาก่อน ผมไม่เคยดูถูกคนอื่น ไม่ว่าจะทำอาชีพอะไรก็ เป็นคนเหมือนกัน เราไม่มีคนเหล่านั้น เราก็อยู่ไม่ได้เช่นเดียวกัน
โดยส่วนตัว การที่ผมเป็นลูกคนเดียว และ ถูกสอนโดยใช้เหตุผลตลอด ทำให้ผมโตมาโดยที่ มีความเชื่อมั่นในตัวเอง ค่อนข้างสูง และ ไม่ค่อยเชื่อสิ่งที่ผู้ใหญ่เตือน เพราะ ผมมีความคิดของผม แต่ก็สุดท้ายครับ คนที่อาบน้ำร้อนมาก่อน ย่อมพูดถูก แต่ทุกครั้งที่ผมผิดพลาดอะไรก็ตาม ผมก็จะยอมรับกันมัน และ ไม่เสียใจ กับสิ่งที่เราตัดสินใจไป
ผมโตมาโดยการที่ได้ เป็นผู้นำตลอด เพื่อนจะรัก และ เชื่อมั่นในตัวผม ผมเป็นคนไม่เอาเปรียบใคร คบใครให้ใจเสมอ ทำให้เป็นคนมีเพื่อนเยอะมาก ผมเป็นคนติดสังคมครับ พอจบปริญญาโท กลับมาเมืองไทย ทำให้เราเปลื่ยนไปอีก กลายเป็นคนที่เชื่อมั้นในตัวเองมากกว่าเดิม ซึ่งไม่ดีเลยในบางครั้ง พ่อ แม่ จะพูดเสมอว่า ไม่น่าส่งไปเรียน โท เมืองนอกเลย พ่อ แม่ อยากได้ลูกคนเดิม กลับมา ผมกลายเป็นคนชอบอยู่คนเดียวมากกว่าเดิม ชอบมีชีวิตอิสระ ไม่ชอบมีใครมาคุม หรือ ตีกรอบให้ผม แต่ยังโชคดี ที่ผมเป็นคน ที่นึกถึง พ่อ แม่ ว่า เราเป็นลูกคนเดียว จะเสียคนไม่ได้ หรือ ถ้า พ่อ แม่ ยังไม่ตาย เราก็ตายไม่ได้ เราต้องดูแลท่าน ผมไม่ติดการพนัน ไม่ติดสารเสพติดครับ นี่คือความโชคดี ใครมีลูกจะส่งไป เมืองนอก ขอให้รู้จัดลูกท่านให้ดีๆ นะครับ
ย้อนกลับไปช่วงสมัย เรียนปริญญาตรีนิดนึง ซึ่งตอนนั้น ครอบครัวผม พ่อ เริ่มสร้างครอบครัวขึ้นมาได้ ค่องข้างดี ทำให้ผมได้ใช้ของดีๆ ขับรถดีๆ นี่คือ สิ่งหนึ่งครับ ที่ทำให้ สังคมผมกว้างขึ้น รู้จักคนมากขึ้น ถึงกับ ติดสังคมไปเลย นี่คือความโชคร้ายในชีวิตผมอย่างนึง บางครั้งเราหลงทางไป แต่ความโชคดีคือ ผมเป็นคนไม่ยึดติดใน วัตถุ เวลาจะมีแฟน จะบอกเสมอว่า อย่ามองว่าผมมี อย่ามองครอบครัวผม ขอให้มองที่ผม ผมเป็นคนไม่มี สิ่งที่เห็นภายนอก ก็แค่เปลือก เพราะผมโชคดีที่ มี พ่อ แม่ ที่เป็นผู้ให้ลูก ดังนั้นทำให้ผมละลึกเสมอว่า วัตถุที่เรามีนั้น ให้หาเองก็หาไม่ได้ ผมเลยไม่ยึดติดมัน โชคดีครับที่ยังคิดเป็น
ยัอนกลับมาช่วง จบโทกลับมาไทย ผมอยากแต่งงาน ก็เลยได้แต่ง แต่สุดท้ายมันก็พังครับ ด้วยสาเหตุที่เราเรียนรู้กันไม่พอ ความคิดเราไม่ตรงกันเลย ทำให้เราต้อง แยกทางกัน ผมล้ม อีกแล้วครับ พ่อ กับ แม่ ก็เค้ามาช่วย ทำให้เรารู้ทุกขณะจิตเลยครับ ว่าคนที่รักเรา คือ ใคร
จริงๆ ยังมีลายละเอียดปลีกย่อยในชีวิตผมอีกเยอะมาก แล้วผมจะมาเสริมให้ ฟังเรื่อยๆ ครับ ชีวิตที่ผมผ่านมา อยากให้ คนที่กำลังเป็น พ่อ แม่ อยากให้สอนลูกอย่าให้เค้า เชื่อมั่นตัวเองมากเกินไปครับ บางทีมันก็ทำให้ ชีวิตมันเปลี่ยนหลายครั้ง ทุกวันนี้ ผมยังรู้สึกว่าชีวิตผม จะทำให้ พ่อ แม่ สบายใจได้ยังไง ถึงทุกวันนี้จะมีงานทำ แต่ก็ยังทำให้ พ่อ แม่ สบายใจ ไม่ได้ แต่รู้แค่ เราเรียนรู้จากสิ่งที่ผิดพลาด และ รู้จักห้ามใจตัวเอง บางครั้งบางสิ่งจะพาเราไปสู่ทางชิบ....ห_ย เราต้องรู้ทัน อารมณ์ของเราครับ ผมพลาดมาหลายเรื่อง แต่ก็ยังมีความโชคดี ในความโชคร้าย ความโชคดี คือ มี พ่อ กับ แม่ ที่ไม่เคยทิ้งผมเลยครับ
ทุกวันเรื่องความรัก เลยเลิกมอง ยอมเหงาครับ ขอสร้างชีวิต ถ้าหาความรักดีๆ ไม่ได้ก็อย่ามีดีกว่า ผมเชื่อว่า 80 เปอร์เซ็นต์ ของคนชอบใฝ่หาเรื่องความรักและ ทุกข์เพราะความรัก ทุกวันทำให้ผมกลัวที่จะรักใคร จริงๆแล้วผมว่า คนเราไม่ว่าจะเป็น เพศ อะไรก็ต้องการความรักดีๆ
ขอแสดงความคิดในมุมของผมที่เป็นผู้ชายนะครับ ถ้าเป็นผม ผมขอผู้หญิงที่ไม่ต้องรวยล้นฟ้า หรือ รวย ขอแค่เป็นคนขยัน ชอบทำงาน ผมถือว่า การทำงานทำให้คนมีค่า เพราะ ผมโตมาในครอบครัวที่ พ่อ แม่ ทำงาน เลยเชื่อว่า คนขยันยังไงก็ไม่อดตายครับ หา 1 คน ใช่ 2 มือ ไปไม่ลอดครับ ถ้าคุณไม่ใช่เจ้าของกิจการที่ใหญ่มากๆ ผมขอคนที่ไม่ต้องสวยมาก เชื่อไหมครับ ซักวันเธอคนนั้นจะสวยขึ้นมาเอง ขอคนที่ศีลเท่ากัน คือ คนที่มองโลก และ มีอุดมคติ ในการใช้ชีวิตที่คล้ายๆกัน มีธรรมมะ ในใจบ้าง และ ใช้ในการดำเนินชีวิต ผมเชื่อว่า คนนั้นจะไม่ใช่อารมณ์ในชีวิตคู่มากจนเกินไป คือ เราจะเข้าใจกันง่ายขึ้นครับ
แล้วผมจะมาแบ่งปันเรื่อยๆ นะครับ ในเรื่องของชีวิตของผม และ แบ่งปันความคิดของผม ถ้าความคิดผมไม่ตรงกับใคร เรามาแชร์กันนะครับ แล้วจะมาเล่าเรื่อยๆ ครับ ขอบคุณที่อ่าน และ แชร์กันครับ