มาตั้งกระทู้แนวความในใจอีกแล้ว ขอโทษด้วยถ้าหากใครจะมองว่าไอดีนี้เป็นคนเก็บกด (ไม่เถียง)
แค่ต้องการคนรับฟังเท่านั้นเอง
เราเป็นคนนึงที่(เมื่อก่อน)เรียนพอใช้ได้ เคยได้ท๊อปอังกฤษ เคยเรียนพิเศษยัน 5 โมง 6 โมง
เคยได้ท๊อปวิชาภาษาไทย เคยชื่นชอบในวิชาศิลปะ เคยช่วยสอนเพื่อนในวิชาคอม
เป็นคนนึงที่เรียนพอใช้ได้ และพอเข้าใจได้รวดเร็ว แต่! นั่นมันเป็นเพียงช่วงเวลาของ ประถมัธยม3 ท่านั้น
ปัจจุบัน ม.4 ยอมรับว่าไม่เคยตั้งใจ และยอมรับว่า เมื่อก่อนที่สอบผ่านก็จะมีแต่มั่วถูก เดาเก่ง หรือว่ามีความรู้พื้นฐานอยู่แล้ว
จนมา ม.4 การเรียนส่งงานมากขึ้น แต่คะแนนสอบกลับลดฮวบอย่างน่าตกใจ มีเพียง 2-3 วิชาเท่านั้นที่ผ่าน (ซึ่งไม่ใช่วิชาหลักเลย)
ในขณะที่เพื่อนโล่งใจกัน กลับมีเรากลายเป็นคนที่คะแนนสอบได้น้อยที่สุดและตกหลายวิชา
อาจเป็นผลของการไม่อ่านหนังสือตั้งแต่ต้น แต่พูดเลยว่างานทุกอย่างส่งครบเรียบร้อย
เชื่อคำพูดของรุ่นพี่คนอื่นๆว่า เรียน ม.ปลายไมไ่ด้ง่ายอย่างที่หวัง รู้สึกได้รับความกดดัน
เมื่อคุณครูบอกคะแนนไล่มาทีละคน เมื่อถึงเรา ห้องทั้งห้องกลับเงียบ จนได้ยินเสียงคะแนนเราชัดเจน (อยากจะคราย T_T)
แถมยังต้องมานั่งซ่อมงานอย่างเหนื่อย อีกอย่างคือ ผู้ชายที่เราแอบชอบเขาดันเรียนเก่งมากๆ เก่งจริงๆ
ได้ท้อปก็มี สอบผ่านหลายวิชา ถึงจะไม่หมด แต่สอบผ่านเยอะกว่าเรา (รู้สึกว่าตัวเองโง่และเสียเซลฟ์มาก)
เรารู้สึกกดดันจากคนรอบข้างมากๆ เพื่อนทำได้ ทุกคนทำได้ ในขณะที่เรา ทำไม่ได้
เพื่อนบางคน ไม่อ่านหนังสือเลย แต่กลับทำได้ (เขาคงมีความรู้พื้นฐานภายในตัว)
มันเหมือนว่าเราเป็นแกะดำของห้อง หรือเป็นเพราะว่าเราคือห้องที่มีแต่คนเรียนพอใช้ได้
หรือว่าเราไม่มีสมาธิในการสอบ อาจเป็นเราที่ขี้เกียจอ่านหนังสือเอง คิดไว้เองว่าคงเดาถูกแบบปีที่ผ่านๆมา
ณ ตอนนี้คิดไว้แล้วว่า เทอมหน้าเราต้องอ่านหนังสือให้เยอะๆและห้ามตกเยอะแบบเทอมนี้อีก
เรารู้สึกเฟลนะ เฟลมาก เพราะตอนสอบก็แอบมั่นใจ ข้อที่พอรู้มันก็มี ข้อที่ทำได้มันก็มี แถมบางข้อตอนเราเดา เราก็ไม่ได้เดาสุ่มสี่สุ่มห้า
แต่กลับกลายเป็นสอบตก ผิดไปหมดเลย เฟลมากเลย ณ จุดๆนี้
ทุกวันนี้ไปโรงเรียนนี่เงียบเลย ไม่อยากยิ้ม ไม่อยากหัวเราะเลย คิดเอาไว้ว่าคนเราใครไม่เคยสอบตกอ่ะแปลก
แต่คิดแล้วคิดอีก ก็ไม่ได้ช่วยให้เราหายซึมได้เลย เซ็งมากๆ เราจะทำยังไงให้หายคิดมากดี
เพื่อนในกลุ่มเรา เรียนๆเล่นๆ แต่กลับผ่านฉลุย หรือว่าเป็นเพราะเราไม่ตั้งใจ
อันนี้ต้องโทษตัวเองด้วย แต่เราอยากได้กำลังใจมากกว่า...
ขอบคุณที่ให้ระบายนะคะ อยากมีคนรับฟังจริงๆค่ะ
ขอโทษนะถ้าใครจะมองว่าเราเป็นคนโรคจิต ชอบพิมระบายกับโซเชี่ยลเน็ตเวิร์ก
ณ ตอนนี้ ชีวิตจริงก็แทบไม่เหลือใครแล้วค่ะ
ขอคำปรึกษาหน่อยนะ# เรียนไม่เก่งแล้วรู้สึกเป็นแกะดำของห้อง รู้สึกแตกต่างและได้รับความกดดัน ทำยังไงดี
แค่ต้องการคนรับฟังเท่านั้นเอง
เราเป็นคนนึงที่(เมื่อก่อน)เรียนพอใช้ได้ เคยได้ท๊อปอังกฤษ เคยเรียนพิเศษยัน 5 โมง 6 โมง
เคยได้ท๊อปวิชาภาษาไทย เคยชื่นชอบในวิชาศิลปะ เคยช่วยสอนเพื่อนในวิชาคอม
เป็นคนนึงที่เรียนพอใช้ได้ และพอเข้าใจได้รวดเร็ว แต่! นั่นมันเป็นเพียงช่วงเวลาของ ประถมัธยม3 ท่านั้น
ปัจจุบัน ม.4 ยอมรับว่าไม่เคยตั้งใจ และยอมรับว่า เมื่อก่อนที่สอบผ่านก็จะมีแต่มั่วถูก เดาเก่ง หรือว่ามีความรู้พื้นฐานอยู่แล้ว
จนมา ม.4 การเรียนส่งงานมากขึ้น แต่คะแนนสอบกลับลดฮวบอย่างน่าตกใจ มีเพียง 2-3 วิชาเท่านั้นที่ผ่าน (ซึ่งไม่ใช่วิชาหลักเลย)
ในขณะที่เพื่อนโล่งใจกัน กลับมีเรากลายเป็นคนที่คะแนนสอบได้น้อยที่สุดและตกหลายวิชา
อาจเป็นผลของการไม่อ่านหนังสือตั้งแต่ต้น แต่พูดเลยว่างานทุกอย่างส่งครบเรียบร้อย
เชื่อคำพูดของรุ่นพี่คนอื่นๆว่า เรียน ม.ปลายไมไ่ด้ง่ายอย่างที่หวัง รู้สึกได้รับความกดดัน
เมื่อคุณครูบอกคะแนนไล่มาทีละคน เมื่อถึงเรา ห้องทั้งห้องกลับเงียบ จนได้ยินเสียงคะแนนเราชัดเจน (อยากจะคราย T_T)
แถมยังต้องมานั่งซ่อมงานอย่างเหนื่อย อีกอย่างคือ ผู้ชายที่เราแอบชอบเขาดันเรียนเก่งมากๆ เก่งจริงๆ
ได้ท้อปก็มี สอบผ่านหลายวิชา ถึงจะไม่หมด แต่สอบผ่านเยอะกว่าเรา (รู้สึกว่าตัวเองโง่และเสียเซลฟ์มาก)
เรารู้สึกกดดันจากคนรอบข้างมากๆ เพื่อนทำได้ ทุกคนทำได้ ในขณะที่เรา ทำไม่ได้
เพื่อนบางคน ไม่อ่านหนังสือเลย แต่กลับทำได้ (เขาคงมีความรู้พื้นฐานภายในตัว)
มันเหมือนว่าเราเป็นแกะดำของห้อง หรือเป็นเพราะว่าเราคือห้องที่มีแต่คนเรียนพอใช้ได้
หรือว่าเราไม่มีสมาธิในการสอบ อาจเป็นเราที่ขี้เกียจอ่านหนังสือเอง คิดไว้เองว่าคงเดาถูกแบบปีที่ผ่านๆมา
ณ ตอนนี้คิดไว้แล้วว่า เทอมหน้าเราต้องอ่านหนังสือให้เยอะๆและห้ามตกเยอะแบบเทอมนี้อีก
เรารู้สึกเฟลนะ เฟลมาก เพราะตอนสอบก็แอบมั่นใจ ข้อที่พอรู้มันก็มี ข้อที่ทำได้มันก็มี แถมบางข้อตอนเราเดา เราก็ไม่ได้เดาสุ่มสี่สุ่มห้า
แต่กลับกลายเป็นสอบตก ผิดไปหมดเลย เฟลมากเลย ณ จุดๆนี้
ทุกวันนี้ไปโรงเรียนนี่เงียบเลย ไม่อยากยิ้ม ไม่อยากหัวเราะเลย คิดเอาไว้ว่าคนเราใครไม่เคยสอบตกอ่ะแปลก
แต่คิดแล้วคิดอีก ก็ไม่ได้ช่วยให้เราหายซึมได้เลย เซ็งมากๆ เราจะทำยังไงให้หายคิดมากดี
เพื่อนในกลุ่มเรา เรียนๆเล่นๆ แต่กลับผ่านฉลุย หรือว่าเป็นเพราะเราไม่ตั้งใจ
อันนี้ต้องโทษตัวเองด้วย แต่เราอยากได้กำลังใจมากกว่า...
ขอบคุณที่ให้ระบายนะคะ อยากมีคนรับฟังจริงๆค่ะ
ขอโทษนะถ้าใครจะมองว่าเราเป็นคนโรคจิต ชอบพิมระบายกับโซเชี่ยลเน็ตเวิร์ก
ณ ตอนนี้ ชีวิตจริงก็แทบไม่เหลือใครแล้วค่ะ