ก่อนละครออน แฟนๆบางส่วนก็นอยกันเมื่อรู้ว่า คุณต้นจะความจำเสื่อม
มุกพระเอกความจำเสื่อมจำนางเอกไม่ได้ มันดูตลาดดาดดื่นไปมั๊ย บ้างก็ติง
แต่พอละครออน มุกนี้ที่ใส่เข้ามา มันใส่แบบมีเหตุมีผลและลึกล้ำกว่าที่คิด
ถ้ามองปราดแรก ก็คงคิดว่าใส่เพื่อให้มีพ่อแง่แ ม่งอน พระเอกหันไปจู๋จี๋นางร้าย ตามสไตล์ละครไทย
(ซึ่งตรงนี้ มันก็เป็นผลพลอยได้ส่วนหนึ่งที่คนดูจะได้เดจาวูกับอารมณ์ฟินในรากบุญ 1)
แต่ทีนี้มันใส่เข้ามาเพราะเป็นแผนของกสิณ แผนของกสิณมักจะมี hidden agenda (จุดประสงค์แอบแฝง) เสมอ
แม้แต่พิมพอรเองที่คิดว่าตัวเป็นนายกสิณ ก็คิดแค่ว่า กสิณพยายามเอาใจนางให้นางได้ใกล้ชิดกับคุณต้นตามที่ใจนางปรารถนา
แต่หารู้ไม่ว่า พิมอรนั่นแหละถูกกสิณใช้เป็นเครื่องมือต่างหาก เป็นเครื่องมือให้เจติยาเกิดความหวั่นไหวในความสัมพันธ์
เพื่อจะได้ต้องเอ่ยปาก ขอพรจากเหรียญ! ให้คุณต้นจำได้ นั่นคือจุดประสงค์แท้จริงของกสิณ
ไม่มีเรื่องเอาใจนายอะไรทั้งนั้น เอาใจมันล้วนๆ
เพื่อที่เหรียญของเจติยาจะได้สกปรก ไม่สามารถล้มล้างอำนาจและความพยายามจะสร้างกล่องรากบุญใหม่ได้
ซึ่งนับว่าเป็นโชคดีของเจติยานะ ที่พิมอรไม่ได้รุกคืบช่วงที่ต้นความจำเสื่อม
ทั้งนี้ต้องยกความดีให้การตายของกัมปนาท ทำให้พิมอรต้องเฟสตัวออกห่างต้น
ซึ่งก็แสดงให้เห็นว่า จริงๆแล้ว นางรักตัวเองที่สุด
แต่ความรักความผูกพันของสองคนที่ผ่านความเป็นความตายมาด้วยกัน ก็ทำให้คุณต้นจำเจได้ในที่สุด
แต่ๆๆๆ จำได้ไม่น่าเกิน 15 นาที เท่านั้น และในเวลาเดียวกันนั้น กสิณก็ถูกกระเด้งอัดขึ้นเพดานตกแอ๊กลงบนพื้นอย่างไร้สภาพ
ซึ่งมันเป็นไปได้เหรอที่นางจะมีพลังดึงให้ความทรงจำของคุณต้นเสื่อมได้อีกครั้ง รวดเร็วปานนั้น
เรื่องนี้ มีเงื่อนงำ และต้องตามดูต่อไป (โปรดอย่าสปอยล์นะคะ)
ต้องซูฮกกสิณ วางแผนทั้งแยบยลและมุ่งเป้า
ขนาดวางแผนบีบให้พิมอรขอพรจากเหรียญเพื่อเพิ่มพลังให้ตัวเอง ยังวางแผนซะเป็นธรรมชาติมาก จนพิมอรทำไปโดยไม่รู้สึกตัวว่าถูกบีบบังคับเลย
ขอชื่นชมคนเขียนบทละครเรื่องนี้จริงๆ
ชั้นฟินกับพระนาง แต่ชั้นฟินกับการวางพล็อตคุณมากกว่า 555
เพราะมันทำให้ต้องใส่ใจในกระบวนการย่อยอาหาร ตั้งแต่ย่อยในปาก ลงไปถึง อะ ไม่รู้แหละ กำลังกินข้าวกลางวันอยู่ แต่เข้าใจกันนะ
ขอชื่นชม มุกความจำเสื่อม ของคนเขียนบท //รากบุญ//
มุกพระเอกความจำเสื่อมจำนางเอกไม่ได้ มันดูตลาดดาดดื่นไปมั๊ย บ้างก็ติง
แต่พอละครออน มุกนี้ที่ใส่เข้ามา มันใส่แบบมีเหตุมีผลและลึกล้ำกว่าที่คิด
ถ้ามองปราดแรก ก็คงคิดว่าใส่เพื่อให้มีพ่อแง่แ ม่งอน พระเอกหันไปจู๋จี๋นางร้าย ตามสไตล์ละครไทย
(ซึ่งตรงนี้ มันก็เป็นผลพลอยได้ส่วนหนึ่งที่คนดูจะได้เดจาวูกับอารมณ์ฟินในรากบุญ 1)
แต่ทีนี้มันใส่เข้ามาเพราะเป็นแผนของกสิณ แผนของกสิณมักจะมี hidden agenda (จุดประสงค์แอบแฝง) เสมอ
แม้แต่พิมพอรเองที่คิดว่าตัวเป็นนายกสิณ ก็คิดแค่ว่า กสิณพยายามเอาใจนางให้นางได้ใกล้ชิดกับคุณต้นตามที่ใจนางปรารถนา
แต่หารู้ไม่ว่า พิมอรนั่นแหละถูกกสิณใช้เป็นเครื่องมือต่างหาก เป็นเครื่องมือให้เจติยาเกิดความหวั่นไหวในความสัมพันธ์
เพื่อจะได้ต้องเอ่ยปาก ขอพรจากเหรียญ! ให้คุณต้นจำได้ นั่นคือจุดประสงค์แท้จริงของกสิณ
ไม่มีเรื่องเอาใจนายอะไรทั้งนั้น เอาใจมันล้วนๆ
เพื่อที่เหรียญของเจติยาจะได้สกปรก ไม่สามารถล้มล้างอำนาจและความพยายามจะสร้างกล่องรากบุญใหม่ได้
ซึ่งนับว่าเป็นโชคดีของเจติยานะ ที่พิมอรไม่ได้รุกคืบช่วงที่ต้นความจำเสื่อม
ทั้งนี้ต้องยกความดีให้การตายของกัมปนาท ทำให้พิมอรต้องเฟสตัวออกห่างต้น
ซึ่งก็แสดงให้เห็นว่า จริงๆแล้ว นางรักตัวเองที่สุด
แต่ความรักความผูกพันของสองคนที่ผ่านความเป็นความตายมาด้วยกัน ก็ทำให้คุณต้นจำเจได้ในที่สุด
แต่ๆๆๆ จำได้ไม่น่าเกิน 15 นาที เท่านั้น และในเวลาเดียวกันนั้น กสิณก็ถูกกระเด้งอัดขึ้นเพดานตกแอ๊กลงบนพื้นอย่างไร้สภาพ
ซึ่งมันเป็นไปได้เหรอที่นางจะมีพลังดึงให้ความทรงจำของคุณต้นเสื่อมได้อีกครั้ง รวดเร็วปานนั้น
เรื่องนี้ มีเงื่อนงำ และต้องตามดูต่อไป (โปรดอย่าสปอยล์นะคะ)
ต้องซูฮกกสิณ วางแผนทั้งแยบยลและมุ่งเป้า
ขนาดวางแผนบีบให้พิมอรขอพรจากเหรียญเพื่อเพิ่มพลังให้ตัวเอง ยังวางแผนซะเป็นธรรมชาติมาก จนพิมอรทำไปโดยไม่รู้สึกตัวว่าถูกบีบบังคับเลย
ขอชื่นชมคนเขียนบทละครเรื่องนี้จริงๆ
ชั้นฟินกับพระนาง แต่ชั้นฟินกับการวางพล็อตคุณมากกว่า 555
เพราะมันทำให้ต้องใส่ใจในกระบวนการย่อยอาหาร ตั้งแต่ย่อยในปาก ลงไปถึง อะ ไม่รู้แหละ กำลังกินข้าวกลางวันอยู่ แต่เข้าใจกันนะ