สวัสดีค่ะทาสแมวทั้งหลาย
วันนี้มีเรื่องมาบอกเล่าเก้าสิบ.. ระบายเล็กๆ
เราเลี้ยงแมว 5 ตัว เลี้ยงระบบปิด แต่มันก็แอบดอดออกบ้านได้บ้างบางครั้ง
ทั้ง 5 ตัว มันคงคิดว่ามันเป็นคน มันฉลาดและเก่งขนาดที่ว่าเปิดประตูเหล็กดัดที่บ้านเองได้
จากนั้นก็พากันออกไปเริงร่านอกบ้าน.....(ครั้งละไม่เกิน 30 นาที ถ้าไม่ออกไปวิ่งจับกลับบ้าน มันจะมานั่งรอที่ประตูให้เราปิดประตูบ้านให้)
เรื่องมันเกิดขึ้นตรงที่... เพื่อนข้างบ้านย้ายเข้ามาอยู่
ก่อนมาอยู่ แมวจรทั้งหลายมันก็ไปอึบนสนามหญ้าที่บ้านของเขา
เราก็ไม่ได้สนใจเท่าไร เพราะ
1. เราเคยทักทายเขา แล้วเขาทำเมินใส่ ตอนที่เขามาดูบ้าน
2. เราทักทายเขาอีกครั้งเมื่อเขาย้ายเข้ามาอยู่ เขาก็เมินใส่
3. แมวเราเคยหลุดออกบ้านไป แล้วกระโดดไปบ้านเขา เราก็รีบวิ่งไปเรียกกลับมา แล้วรีบบอกเขาว่า แมวบ้านเราไม่อึเรี่ยราดค่ะ มันจะอึเฉพาะในกะบะทรายเท่านั้น .... แล้วเขาก็มึนใส่เรา
เราก็เลยตัดสินใจไม่ทักทายไม่ใส่ใจเขาอีกแล้ว ในเมื่อเราผูกมิตรกับเขาก่อนแต่เขากลับเมินใส่ เราก็ไม่สนใจอีกต่อไป
เราแอบเห็นว่าบ้านเขามีกล่องอาหารแมวยี่ห้อโลตัส เราก็แอบดีใจว่าเขาคงใจอ่อน ให้อาหารแมวเล้ว แต่..... มันไม่ใช่ค่ะ
เขาใช้อาหารแมวมาหว่านโดยรอบสนามหญ้า เราก็อึ้ง... นี่คือวิธีการไล่แมวของเขา เขาคงคิดว่าแมวได้กินตรงไหน จะไม่อึตรงนั้น ใช่มั้ย?
แต่.... อิแมวทั้ง 5 ตัวของเรา เมื่อเวลามันหลุดออกจากบ้านไป ไม่ว่าจะเป็นการเปิดประตูบ้านเอง (พวกมันช่วยกันใช้เท้าดันๆ ประตู: ประตูเหล็กดัดแบบเลื่อน) เปิดบานมุ้งลวดเอง หรือแม้แต่การพุ่งตัวออกไปเองเวลาเราเปิดประตูแล้วพลาดปิดไม่ทัน มันก็จะชอบกระโดดข้ามรั้วไปบ้านเพื่อนบ้านคนนี้.... แล้วเราก็จะได้ยินเสียงไล่แบบรังเกียจทันที... เราก็รีบวิ่งออกไปเรียกพวกมันกลับมา (บอกก่อนเลยว่า แมวของเราไม่ได้ออกมาทุกวัน เดือนนึงจะมี 2 -3 ครั้ง แต่ไม่ได้ออกมาหมด 5 ตัว ตัวไหนวิ่งเร็ว ตัวนั้นได้ออก)
แต่ล่าสุด.... เราโกรธจนสบถคำหยาบออกมาเสียงดังตั้งใจให้เขาได้ยิน...
แมวเรา 4 ใน 5 ตัว มันออกบ้านไปอีกแล้ว สภาพเหมือนปลาได้น้ำ วิ่ง กระโดดเริงร่า ข้ามไปบ้านเขาอีกแล้ว (จับเข้าบ้านได้ก่อน 2 ตัว) จังหวะนั้นหลานของเพื่อนบ้านก็มาพอดี เป็นเด็กผู้หญิงสองคน พอเห็นแมวตัวขาวๆ อวบๆ เท่านั้นแหละ ก็กระโดดโลดเต้นดีใจ บอกว่าจะไปจับมาเล่น... และแล้วทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงเพื่อนบ้านพูดว่า "ดีเลย ไปจับมาเลยนะ จับมาให้ได้ ถ้าจับได้ ก็จับมาหักคอเสีย" อารมณ์ของเรา ณ เพลานั้นคือ โกรธมาก ลุกขึ้นจากการนั่งพรวนดินต้นไม้อยู่ สบถออกมาเลย "อิเห้...."
จากนั้นก็วิ่งไล่จับแมวตัวเองพร้อมกับร้องบอกแมวว่า "เข้าบ้านเร็วลูก หมาแถวนี้มันดุ เดี๋ยวหมาจะกัดเอา" ...
คือ เรารู้ตัวว่าเราผิด ที่ดูแลแมวไม่ดี ปล่อยให้มันออกมานอกบ้านได้ แต่ต้องพูดขนาดนี้เลยหรือ ทั้งที่เราก็นั่งอยู่พอจะได้ยินเสียงของเขา (จะบอกว่าไม่เห็นเราเป็นไปไม่ได้ เพราะก่อนหน้าเราลุกยืนขึ้นมารอบนึงแล้ว) และเราก็ผิดที่เราสบถคำหยาบ พร้อมเอ่ยคำกระทบกระแทกออกมา แต่บอกเลยอดไม่ได้จริงๆ ยอมรับผิดทุกประการทั้งเรื่องแมวและอารมณ์
ทั้งนี้ทั้งนั้นเราไม่เคยกร่นด่า หรือไล่หมาน้อยที่มุดรั้วเข้ามาบ้านเราเลย... (เพื่อนบ้านซื้อบ้านติดกันกับเพื่อน และบ้านของเพื่อนเลี้ยงสุนัขตัวเล็กๆ) เราก็แก้ปัญหาด้วยการไปซื้อตาข่ายมากั้นประตูรั้ว ป้องกันมันเข้า ไม่เคยบ่น หรือกระทำการอันใดที่จะทำให้เขารู้สึกไม่ดี
และนอกจากนี้เราก็พยายามป้องกันแมวตนเองออกจากบ้าน แต่มันก็ยังพลาดท่าเสียทีอยู่บ้าง
ทาสท่านใดมีประสบการณ์แบบนี้หรือคล้ายๆ กันบ้าง มาแชร์กันหน่อยค่ะ เผื่อว่าเราจะมีวิธีบรรเทาข้อทุกข์ใจกับเพื่อนบ้านได้บ้างค่ะ
โฉมหน้าผู้เป็นจุดเริ่มต้น
กระทู้บ่นเพื่อนบ้าน.... กับแมวของเรา
วันนี้มีเรื่องมาบอกเล่าเก้าสิบ.. ระบายเล็กๆ
เราเลี้ยงแมว 5 ตัว เลี้ยงระบบปิด แต่มันก็แอบดอดออกบ้านได้บ้างบางครั้ง
ทั้ง 5 ตัว มันคงคิดว่ามันเป็นคน มันฉลาดและเก่งขนาดที่ว่าเปิดประตูเหล็กดัดที่บ้านเองได้
จากนั้นก็พากันออกไปเริงร่านอกบ้าน.....(ครั้งละไม่เกิน 30 นาที ถ้าไม่ออกไปวิ่งจับกลับบ้าน มันจะมานั่งรอที่ประตูให้เราปิดประตูบ้านให้)
เรื่องมันเกิดขึ้นตรงที่... เพื่อนข้างบ้านย้ายเข้ามาอยู่
ก่อนมาอยู่ แมวจรทั้งหลายมันก็ไปอึบนสนามหญ้าที่บ้านของเขา
เราก็ไม่ได้สนใจเท่าไร เพราะ
1. เราเคยทักทายเขา แล้วเขาทำเมินใส่ ตอนที่เขามาดูบ้าน
2. เราทักทายเขาอีกครั้งเมื่อเขาย้ายเข้ามาอยู่ เขาก็เมินใส่
3. แมวเราเคยหลุดออกบ้านไป แล้วกระโดดไปบ้านเขา เราก็รีบวิ่งไปเรียกกลับมา แล้วรีบบอกเขาว่า แมวบ้านเราไม่อึเรี่ยราดค่ะ มันจะอึเฉพาะในกะบะทรายเท่านั้น .... แล้วเขาก็มึนใส่เรา
เราก็เลยตัดสินใจไม่ทักทายไม่ใส่ใจเขาอีกแล้ว ในเมื่อเราผูกมิตรกับเขาก่อนแต่เขากลับเมินใส่ เราก็ไม่สนใจอีกต่อไป
เราแอบเห็นว่าบ้านเขามีกล่องอาหารแมวยี่ห้อโลตัส เราก็แอบดีใจว่าเขาคงใจอ่อน ให้อาหารแมวเล้ว แต่..... มันไม่ใช่ค่ะ
เขาใช้อาหารแมวมาหว่านโดยรอบสนามหญ้า เราก็อึ้ง... นี่คือวิธีการไล่แมวของเขา เขาคงคิดว่าแมวได้กินตรงไหน จะไม่อึตรงนั้น ใช่มั้ย?
แต่.... อิแมวทั้ง 5 ตัวของเรา เมื่อเวลามันหลุดออกจากบ้านไป ไม่ว่าจะเป็นการเปิดประตูบ้านเอง (พวกมันช่วยกันใช้เท้าดันๆ ประตู: ประตูเหล็กดัดแบบเลื่อน) เปิดบานมุ้งลวดเอง หรือแม้แต่การพุ่งตัวออกไปเองเวลาเราเปิดประตูแล้วพลาดปิดไม่ทัน มันก็จะชอบกระโดดข้ามรั้วไปบ้านเพื่อนบ้านคนนี้.... แล้วเราก็จะได้ยินเสียงไล่แบบรังเกียจทันที... เราก็รีบวิ่งออกไปเรียกพวกมันกลับมา (บอกก่อนเลยว่า แมวของเราไม่ได้ออกมาทุกวัน เดือนนึงจะมี 2 -3 ครั้ง แต่ไม่ได้ออกมาหมด 5 ตัว ตัวไหนวิ่งเร็ว ตัวนั้นได้ออก)
แต่ล่าสุด.... เราโกรธจนสบถคำหยาบออกมาเสียงดังตั้งใจให้เขาได้ยิน...
แมวเรา 4 ใน 5 ตัว มันออกบ้านไปอีกแล้ว สภาพเหมือนปลาได้น้ำ วิ่ง กระโดดเริงร่า ข้ามไปบ้านเขาอีกแล้ว (จับเข้าบ้านได้ก่อน 2 ตัว) จังหวะนั้นหลานของเพื่อนบ้านก็มาพอดี เป็นเด็กผู้หญิงสองคน พอเห็นแมวตัวขาวๆ อวบๆ เท่านั้นแหละ ก็กระโดดโลดเต้นดีใจ บอกว่าจะไปจับมาเล่น... และแล้วทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงเพื่อนบ้านพูดว่า "ดีเลย ไปจับมาเลยนะ จับมาให้ได้ ถ้าจับได้ ก็จับมาหักคอเสีย" อารมณ์ของเรา ณ เพลานั้นคือ โกรธมาก ลุกขึ้นจากการนั่งพรวนดินต้นไม้อยู่ สบถออกมาเลย "อิเห้...."
จากนั้นก็วิ่งไล่จับแมวตัวเองพร้อมกับร้องบอกแมวว่า "เข้าบ้านเร็วลูก หมาแถวนี้มันดุ เดี๋ยวหมาจะกัดเอา" ...
คือ เรารู้ตัวว่าเราผิด ที่ดูแลแมวไม่ดี ปล่อยให้มันออกมานอกบ้านได้ แต่ต้องพูดขนาดนี้เลยหรือ ทั้งที่เราก็นั่งอยู่พอจะได้ยินเสียงของเขา (จะบอกว่าไม่เห็นเราเป็นไปไม่ได้ เพราะก่อนหน้าเราลุกยืนขึ้นมารอบนึงแล้ว) และเราก็ผิดที่เราสบถคำหยาบ พร้อมเอ่ยคำกระทบกระแทกออกมา แต่บอกเลยอดไม่ได้จริงๆ ยอมรับผิดทุกประการทั้งเรื่องแมวและอารมณ์
ทั้งนี้ทั้งนั้นเราไม่เคยกร่นด่า หรือไล่หมาน้อยที่มุดรั้วเข้ามาบ้านเราเลย... (เพื่อนบ้านซื้อบ้านติดกันกับเพื่อน และบ้านของเพื่อนเลี้ยงสุนัขตัวเล็กๆ) เราก็แก้ปัญหาด้วยการไปซื้อตาข่ายมากั้นประตูรั้ว ป้องกันมันเข้า ไม่เคยบ่น หรือกระทำการอันใดที่จะทำให้เขารู้สึกไม่ดี
และนอกจากนี้เราก็พยายามป้องกันแมวตนเองออกจากบ้าน แต่มันก็ยังพลาดท่าเสียทีอยู่บ้าง
ทาสท่านใดมีประสบการณ์แบบนี้หรือคล้ายๆ กันบ้าง มาแชร์กันหน่อยค่ะ เผื่อว่าเราจะมีวิธีบรรเทาข้อทุกข์ใจกับเพื่อนบ้านได้บ้างค่ะ
โฉมหน้าผู้เป็นจุดเริ่มต้น