เหตุเกิด ณ สี่แยกใจกลางเมือง ก่อนเลี้ยวขึ้นทางด่วน

ผมขับรถมาตามปกติครับ
กำลังจะเลี้ยวขวาที่แยกไฟแดงเพื่อขึ้นทางด่วน
จังหวะติดพัน ไฟมันแดงพอดี เลยฝ่าไฟแดงไปแบบเนียนๆ
แต่คนมันจะซวยอะไรก็ห้ามไม่ได้ รถสะสมหน้าด่านเก็บเงินเยอะ ทำให้รถติดอยู่หน้าด่าน

พี่ตำรวจสุดที่รัก เดินออกมาจากป้อม แล้วโบกรถผมเข้าไปจอด และต่อไปนี้คือบทสนทนาอันมุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้ง

ก๊อกๆ ....เสียงเคาะกระจกดังเป็นจังหวะ ผมจึงเปิดกระจกลง

ผม     :      ครับ
ตร      :     พี่ฝ่าไฟแดงมานะครับ
ผม     :     อ้าว หรอครับ ครับๆ นึกว่าทัน แหะๆๆ
ตร     :      ขอใบอนุญาติครับ

ผมยื่น ใบขับชี่ให้ ตร ตามปกติ

ตร    :        เดี๋ยวผมต้อง ออกใบสั่งแล้วพี่ต้องไปเสียค่าปรับนะครับ
ผม   :         ครับๆ ตามนั้นครับ
ผม   :         ต้องยึดใบขับขี่ด้วยนะครับ
ผม   :        ครับๆ เชิญ ครับ เด๋วผมนั่งรอในรถละกันครับ

ผมเลื่อนกระจกขึ้น เปิดเพลงฟังสบายอารมณ์ ตร หายไปประมาณ สอง นาที ไม่น่าเกิน แล้วเดินกลับมาเคาะกระจกผมใหม่

ผม   :          ครับ ว่าไงครับ
ตร   :          เนี่ย ผมต้องยึดใบขับขี่ด้วยนะ
ผม  :           ครับ ตามนั้นเลยครับ
ตร  :           เดี๋ยว ผมจะเขียนใบสั่ง แล้วพี่จ่ายค่าปรับ และผมจะยึดใบขับขี่พี่นะ
ผม  :          ครับ ตามนั้นเลยครับ ยึดได้เลยครับ
ตร   :          ยึด หกสิบวัน เลยนะ
ผม   :          ครับ ตามนั้เลยครับ ไม่เป็นไรครับ
ตร   :          ผม ต้องยึดนะครับ พี่จะลำบากมากเลยนะครับ ผมไม่อยากให้พี่ลำบากเลย พี่ตัดสินใจเองละกัน
ผม   :          ยึดเลยครับ พี่เขียนใบสั่งมาเลย เด๋วผมไปจ่ายค่าปรับ ผมทำผิด ผมก็ต้องได้รับโทษครับ พี่เขียนมาเลยครับ
ตร    :         พี่จะลำบากนะ ผมต้องยึดใบขับขี่พี่นะ
ผม   :          ไม่เป็นไร ครับ พี่ยึดเลยครับ ผมไม่ซีเรียสครับ

ตร ก็ยึกยักๆๆๆ แล้วก็ดูใบขับขี่ผม

ผม   :            อ้าววว บ้านพี่อยู่ระยองหรอ
ผม   :            ครับ อยู่ระยองครับ
ตร    :           อยู่แถวไหนล่ะ
ผม    :          อ๋อ ตรงนั้นตรงนี้ตรงนู้น

ตร ทำหน้างงๆ

ตร   :            เนี่ย ผมมีญาติอยู่ระยองเหมือนกัน เอ อยู่ตรงไหนนะ
ตร ทำท่านึก แล้วก็พยายามอธิบาย สถานที่แบบคลุมเคลือ และไม่มีอยู่จริงในระยอง

ตร    :            เนี่ย เค้าทำธุรกิจ ทำหลังคาอยู่ตรงนั้นนะ โห เนี่ย ใหญ่โต มากเลบ
ผม   :            ครับ แล้วยังไงดีครับ
ตร    :           ผมจำเป็นต้องยึดใบขับขี่พี่นะ พี่ลำบากมาก ผมไม่อยากทำ เลย
ผม   :           ไม่เป็นไร ครับ พี่ยึดเลยครับ ผมทำผิด ผมก็ยอมรับ

บทสนทนามุ้งมิ้งแบบนี้ อีก เกือบ ห้า นาที
จนนที่สุดพี่ตำรวจก็บอกว่า

ตร    :            เอางี้ ผมไม่ให้ใบสั่งพี่ละ เด๋วผมคืนใบขับขี่ให้
พร้อมกับยื่นใบขับขี่เข้ามาในรถ (ย้ำว่ามือยื่นเข้ามาในรถ)
ผมก็หยิบใบขับขี่มาใส่กระเป๋าเสื้อ และทำหน้าแบ๊วๆ

ตร    :            เนี่ย ผมช่วยพี่นะ เห็นว่าเป็นคนระยอง เด๋วพี่จะลำบากต้องขับรถ ไปๆมาๆ
ผม    :           โอ้วว ขอบคุณครับ จริงๆพี่ไม่ต้องช่วยก็ได้ครับ พี่เขียนใบสั่งมาเลย
ตร    :             ผมกลัวพี่ลำบาก ไม่ต้องหรอก

พี่ตำรวจทำท่ายึกยักๆ แล้วก้มุ้งม้งๆ อีกประมาณเกือบ ห้านาที พร้อมเล่าว่า ญาติแกที่ระยองทำอะไร

ตร     :            นี่พี่ขับรถฝ่าไฟแดงมาเลยนะครับเนี่ย
เรา     :             ครับ ขอโทษจริงๆครับ คิดว่ามันจะทัน
ตร      :             ทีหลังอย่าทำอีกนะครับ
เรา       :            ครับ ผมไปแล้วนะครับ

จากนั้นผมก็ปิดกระจกขับรถออกไป ปล่อยให้พี่ตำรวจ ยืน เงิบ เอ๋อ ผิดหวัง ประหลาดใจ แกคงนอนไม่หลับแน่เลยคืนนี้

ปล. พี่ตำรวจ พยายามย้ำกับผมประมาณ สิบกว่ารอบว่า ผมต้องโดนยึดใบขับขี่ แล้วผมจะลำบาก แล้วเค้าไม่อยากให้ผมลำบาก
ปล. ผมสาบานกับตัวเองไว้ตั้งแต่ 2 ปีที่แล้วว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะไม่ติดสินบน ตำรวจ ผมจะยอมโดนเขียนใบสั่งและเสียค่าปรับ
ไม่ได้โลกสวย ในเมื่อผมเปลี่ยนใครไม่ได้ ผมก็เริ่มที่ตัวผมเอง