ตอนนี้กำลังคุยอยู่กับผู้ชายคนนึงค่ะ ซึ่งจากหัวข้อกระทู้แล้วก็แน่นอน "เขามีแฟนแล้ว"
ขอปรับเนื้อหาบางส่วนนะคะ เช่น ชื่อบุคคล เวลา สถานที่ กลัวว่าถ้ามีคนรู้จักเขามาอ่านแล้วจะจำได้

เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อประมาณต้นปีเราได้เดินทางไปทำกิจกรรมที่ต่างจังหวัดกับคณะ แล้วมีการศึกษาดูงานที่มหาลัยแห่งหนึ่ง
ซึ่งได้การต้อนรับที่ดีมากกๆ เราบังเอิญมีเพื่อนที่รู้จักเพราะเคยไปค่ายด้วยกันอยู่ที่นั่นด้วย ประมาณ3คน
แต่เป็นเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันค่อนข้างนาน พอว่างจากกิจกรรมที่เขาเตรียมไว้ให้ เราก็มาเม้าท์มอยกับเพื่อนตามประสาผู้หญิงทั่วไป
ในขณะที่รอบข้างก็มีกิจกรรมต่างๆด้วย เราก็เห็นผู้ชายคนนึง(สมมติว่าชื่อเฟรม) ในความคิดตอนนั้นเขาน่ารักมากกกกๆ
เราก็คอยเหล่ๆแอบมองอยู่ เขาก็ยิ้มหัวเราะกับเพื่อนของเขา มีมองมาทางเราบ้าง (คงเป็นเพราะเสื้อของคณะที่ใส่ไป ซึ่งคนอื่นๆในคณะก็จับกลุ่มรวมตัวกันหมด มีอยู่ประมาณ30กว่าคน แต่เราแยกจากกลุ่มไปอยู่กับเพื่อนที่รู้จักแค่คนเดียวเลยค่อนข้างเด่น)
เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ก็แค่มองว่าหล่อเฉยๆ
เราคุยกับเพื่อนไปสักพัก ก็มีผู้ชายอีกคน(สมมติชื่อนาย) เข้ามาขอเราถ่ายรูป(ดูเหมือนสวยมากเน้อะ ความจริงก็มั่นหน้าอยู่บ้าง แต่ก็ตกใจที่ถึงขนาดมีผชมาขอถ่ายรูปคู่)
ซึ่งเพื่อนผู้หญิง1ใน3ที่เรารู้จักมาก่อนเหมือนเป็นสะพานให้นายมาขอเราถ่ายรูป
เอาจริงๆตอนนั้นเราแบบ เห้ยยยน่าจะเป็นผู้ชายอีกคนเนาะ(เฟรม) T^T
พอถ่ายเสร็จก็ไม่มีอะไร เราก็คุยเล่นไปตามปกติ สักพักเฟรมก็เข้ามาทัก
แต่เขาชวนคุยแบบกวนตีนมากๆ ในใจเราก็แบบ ความหล่อลดลงไปแล้ว15% แต่ก็ยังน่ารักอยู่ในความคิดของเรา5555
ตอนนั้นก็ไม่มีอะไร จนเราใกล้จะกลับ เราก็แลกไลน์กันกับเพื่อนที่นั่นหลายคน แล้วก็มีเพื่อนผญคนเดิมที่เป็นสะพานให้นายเอาโทรสับมาขอไลน์เรา แต่คือเพื่อนเรามีพิรุธที่เรารู้ได้ทันทีว่า เขาไม่ได้ขอเอง ในใจก็อ๋ออสงสัยนายฝากมาขอ ซึ่งนายก็จัดว่าน่ารักดี เราก็ให้ไปไม่ได้คิดอะไร
พอเรากลับไปโรงแรมเราก็ดูไลน์ มีคนแอดมาเยอะมากกๆ แต่ก็ไม่มีผู้ชายคนที่มาขอเราถ่ายรูป(นาย)
เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็คิดว่าอาจจะเป็นคนอื่นฝากมาขอ
พออีกวัน เรากำลังเดินทางกลับ ก็มีคนทักไลน์มา แต่เซอร์ไพรส์มากกกกเพราะไม่ใช่ผู้ชายคนที่ขอเราถ่ายรูป
แต่เป็น ผู้ ช า ย ค น ที่ เ ร า แ อ บ ม อ ง >////////////////////<
ในใจตอนนั้นก็เขินๆนิดนึง แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรเราก็คุยแบบกวนตีนขำๆไป
เพราะเราคิดว่าเขาเป็นคนกวนๆจากตอนแรกที่เขามาชวนคุย เราก็คุยได้สัก3-4วัน ก็เลิกคุยไป
ลืมบอกว่าพอเรามาถึงบ้านแล้วนายก็แอดเฟสเรามา เราก็พยายามเข้าไปหาเฟสของเฟรมเพราะคิดว่าเขาต้องเป็นเพื่อนกันแน่ๆ แต่ก็หาไม่เจอ เราก็เฉยๆเพราะไม่ได้ชอบอะไรมาก อีกอย่างมีไลน์อยู่แล้ว แค่อยากส่องรูปแค่นั้นเอง

จากตอนนั้นมาสัก4-5เดือน เราก็บังเอิญเจอเฟสของเฟรม เราก็แอดไป
พอเขารับ เขาก็ทักแชทเรามา แต่เขาก็ไม่ได้จำเราได้ซะทีเดียว เขาแค่บอกว่าคุ้นมากๆ
เราก็แนะนำตัวใหม่แล้วก็คุยกันไปตามปกติของเรา
ซึ่งในเฟสเฟรมก็บอกว่ามีแฟนแล้ว เราก็เข้าไปดูแฟนเขาก็ยังคิดว่าน่ารักมากๆ คบกันมา2ปีกว่าแล้ว
พอคุยสักพักเราก็ขอคุยไลน์แทน เพราะส่วนตัวชอบเล่นไลน์มากกว่า
พอคุยไลน์ เราไม่ได้ตอบเฟรมประมาณ3-5นาที เฟรมก็จะรัวมาแบบ หายไปไหน ตอบช้า บลาๆๆๆๆ
คือเราแบบ.. อะไรของวะ ไม่ให้กูทำอย่างอื่นบ้างรึไง 3-5นาทีเองนะ
เฟรมก็บอก ก็พี่คุยกับเราแค่คนเดียว มันก็เหงาๆ (มารู้ทีหลังว่าเฟรมเป็นรุ่นพี่เราปีนึง)
ไอ่เรานี่แทบจะละลาย -////- (เป็นคนค่อนข้างหวั่นไหวง่ายมากก)
คือขอข้ามๆไปบ้างเพราะมาันยาวมากๆ เราก็คุยกันแบบนี้ประมาณเกือบเดือน
พี่เขาก็บอกเดี๋ยวจะไม่ได้คุยกันหลายวันเลยนะ เพราะพี่ต้องกลับหอ แล้วที่หอไม่มีเน็ต เอาไงดี จะคุยกันยังไง
เราก็ อ้ออไม่เป็นไร ห่างๆกันบ้างจะได้คิดถึงกันมากๆ (ที่ผ่านมาเกือบเดือนแทบไม่ได้ทำอะไรคุยกันตลอด) อีกอย่างในใจก็คิดนี่จะอยากคุยอะไรนักหนาวะ
เฟรมก็ถาม เอาเบอร์พี่ไหม
เราก็ หาาาบ้าหรอ เป็นผู้หญิงจะให้โทรไปหาผู้ชายก่อนได้ยังไง น่าเกลียดดด เอาเบอร์เค้าไปแทนล้ะกัน 084xxxxxxx 5555555555555555
แล้วหลังจากนั้นเราก็คุยโทรสับกันทุกคืน คืนนึง2-4ชม.
ไอ่เราก็เอ่ออแบบนี้มันไม่ปกติแล้วมั้ง ไม่คุยกับแฟนตัวเองหรอ เราก็เลยถามไปตรงๆ
ว่าเราคิดว่ามันไม่ใช่แล้วนะ เรารู้สึกไม่ดีที่คุยกันแบบนี้ เพราะเรารู้สึกดีกับเขา
แล้วคำตอบที่ได้ก็คือ เขาก็บอกว่ารู้สึกดีกับเราเหมือนกัน
ตอนนั้นคือไม่สนอะไรทั้งสิ้น เพราะคุยกันแล้วมันมีความสุขมากกกกๆ เราก็คุยต่อโดยไม่สนใจแฟนเขา ไม่รู้สึกผิดด้วยซ้ำ
เราก็ถามเขานะว่าไม่กลัวแฟนจับได้หรอ เขาก็บอกไม่กลัว เพราะไม่ทำตัวน่าสงสัย ไอ่เราก็ทนรับสภาพต่อไป
ไม่อยากจะพูดอะไรมากให้เขาคิดได้ เพราะถ้าเขาคิดได้ขึ้นมาว่าเขาควรจะมีแฟนเขาแค่คนเดียว เรารู้ว่าเขาคงไม่เลือกเราแน่นอน เพราะดูเขารักแฟนเขามาก (ตอนนั้นเห็นแก่ตัวมาก อยากยื้อไว้นานๆ)

แต่พอคุยกันมาได้สักพัก จนตอนนี้เราเริ่มรู้สึกอยากจะเลิกคุยแล้ว เรารู้สึกว่าเราอาจจะไม่ได้ชอบเขามาก
อีกอย่างที่เราคุยกันเพราะเราคุยแล้วมีความสุข แต่ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกว่าความสุขมันลดลงไป
คงเป็นเพราะเขาไม่ใช่ของๆเราจริงๆด้วย เวลาจะพูดอะไรหวานๆ เราก็ไม่กล้าพูดว่าพี่เฟรมของเค้า เพราะเขาไม่ใช่ของเรา T^T
ยิ่งเราไปเห็น ว่าแฟนเขาแชร์เพลงที่พี่เขาร้องให้เราฟังทุกคืนในเฟส เรายิ่งรู้สึกแย่
แบบเพลงๆนั้นเขาฟังกับเรา เราเปิดให้เขาฟังก่อน แล้วเขาก็ไปฝึกร้องมาร้องให้เราฟังทุกคืนที่คุยกัน แต่พอเห็นว่าเขาก็ให้อีกคนแล้วมัน....
คือเราก็รู้ตั้งแต่แรกนั่นแหละว่ามันจะต้องเป็นแบบนี้ แต่แค่พอเราเจอความจริงแล้วเรารับไม่ได้แค่นั้นเอง
ความจริงเราเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็บอกให้เลิกนะ ตั้งแต่แรกแล้ว แต่เราไม่เชื่อเพื่อน เรารู้ว่าเราเลว
แต่เราแค่อยากจะมีความสุขบ้าง ที่ผ่านมามีคนมีแฟนแล้วมาจีบเราตั้งหลายคน แต่เราไม่เคยยุ่งด้วยเพราะเราสงสารแฟนเขา
เราคิดว่าเราเป็นคนดีมามากแล้ว เราอยากจะเห็นแก่ตัวบ้าง หลายๆคนที่อ่านอยู่คงอยากจะด่าเรา
เรารู้ว่าเราแย่ แต่ตอนนี้เราไม่อยากเป็นคนคนแย่ๆแบบนี้แล้ว เรากำลังจะบอกเลิกเขา
ซึ่งความจริงเราถามเขาหลายครั้งแล้วว่าอยากเลิกไหม เขาก็บอกว่าไม่
แต่ตอนนี้ไม่ใช่ว่าเราทนไม่ไหวหรอก แต่เราไม่อยากทน ที่เรามาเล่าเพราะเรากลัวว่าเราจะทำใจแข็งบอกเลิกไม่ไหว
เราอยากให้ทุกคนช่วยย้ำกับเราหน่อยว่าเราควรทำ

ขอบคุณที่อ่านจนจบ เราแค่อยากจะมาแชร์ความรู้สึกของมือที่สามแค่นั้นเอง
ว่าจริงๆแล้วเราไม่ได้รู้สึกดีหรอกนะ เราไม่อยากจะเป็นแบบนี้ ไม่อยากอยู่ในสถานะนี้ ใครๆก็อยากเป็นที่หนึ่งที่เดียวทั้งนั้นแหละ
แต่ความรู้สึกมันไปแล้ว ซึ่งตอนนี้เราก็พยายามหยุดมันอยู่ และทำให้เรื่องมันจบ ขอบคุณค่ะ
ปล. อาจจะงงๆบ้างเพราะหลังๆเราเริ่มเบลอ