คือ ผมแอบชอบคนๆหนึ่งระหว่างที่ไปทัวร์ที่ประเทศเกาหลีครับ ได้แต่แอบมองไม่กล้าสบตาทำได้มากสุดคือขอไปถ่ายรูปกับเธอ แต่ก็ไม่กล้าขอเฟสหรือไลน์ เลยอยากจะลองตามหาดูครับเผื่อเพื่อนๆจะสามารถช่วยได้ เพราะผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอเลยครับ T T
นี่เป็นกระทู้แรกของผมถ้าเล่าไม่ค่อยรู้เรื่องหรืองง ก็ขอโทษด้วยนะครับ
หน้าตาเธอประมาณนี่ครับ
เธออายุประมาณ 18-20 เป็นคนหน้าทรงไข่ ตาชั้นเดียว วันที่เจอ เธอใส่เสื้อชุดเดรสกระโปงสายเดี่ยวสีฟ้าอ่อน คลุมด้วยสูทสีชมพูอ่อน
(ขอโทษที่ไม่ได้เอารูปจริงมานะครับ เผื่อเจ้าของภาพเขาไม่เต็มใจจะเป็นการสร้างความรำคาญได้ผมเลยลองวาดดู ไม่ค่อยเหมือนเท่าไรแต่คล้ายๆอะครับ)
(เที่ยวบินขาไป บินคืนวันที่22ควบ23) เที่ยวบินที่ 8B 868
(เที่ยวบินขากลับ บินคืนวันที่26) เที่ยวบินที่ 8B 867
เรื่องมีอยู่ว่า
สนามบินสุวรรณภูมิ 22/7/2014
ผมไปทัวร์กับครอบครัวที่ประเทศเกาหลีตามโปรแกรมทัวร์วันที่ 22-26/7/2014 ที่ผ่านมา ก่อนจะขึ้นเครื่องผมก็เจอกับเธอเปนครั้งแรก เธอมากับเพื่อนอีกสองคนเป็นผู้หญิงทั้งหมด ผมก็คิดในใจว่าน่ารักจังเลยคนไทยหรอ แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะคิดว่าเดี๋ยวก็ไม่เจอกันแล้วเธออยู่คนละกรุ๊ปทัวร์กับผมแต่เราบินเที่ยวเดียวกัน
สนามบินอินชอนประเทศเกาหลีใต้ 23/7/2014
ก่อนจะลงจากเครื่องผมก็คิดว่าอยากเห็นหน้าเธออีกครั้งจังก่อนลงจากเครื่องเพราะคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว แต่เธอนั่งอยู่ข้างหน้าผมไกลจึงเดินลงไปก่อนแล้ว ผมก็ได้แต่ทำใจ แต่พอกรุ๊ปทัวร์ผมเดินตามไปเรื่อยๆก็เจอกรุ๊ปทัวร์ของเธอ ยืนรอรถไฟฟ้าใต้ดินเพื่อนยังสถานีสนามบิน(เพราะ เกทที่เครื่องบินลงจอดมันไกลกับด่านตรวจคนเข้าเมืองของสนามบินมากจึงต้องนั่งรถไฟฟ้าใต้ดินไป) ผมก็ดีใจที่ได้เจอแต่เธอแต่เธอก็ขึ้นรถไฟไปก่อน แล้วกรุ๊ปผมก็รอขบวนต่อไปเพราะขบวนที่เธอขึ้นมันเต็มไปแล้ว ผมก็ทำใจเหมือนเดิม
แต่หลังจากรับกระเป๋าจากสายพานเครื่องบินเสร็จแล้วผมก็เจอเธออีกครั้ง ก่อนจะขึ้นรถทัวร์แล้วก็จากกันเหมือนเดิม จนผมคิดว่าครั้งนี่แหละจากกันจริงๆแล้วละ.....
เกาะนามิ 23/7/2014
เวลาประมาน5โมงเย็นทัวร์ของผมก็พาไปที่เกาะนามิ ในระหว่างที่รอเรือข้ามฝากไปเกาะนามิ ผมก็ถ่ายรูป ดูวิวไปตามระเบียบ
พอเรือเข้าจอดเทียบท่าก็ขึ้นเรือไปปกติ แต่แล้วผมก็เห็นเธอคนนั้น คนที่ผมคิดว่าคงไม่เจออีกแล้ว เดินขึ้นเรือมาแล้วเธอก็ถ่ายรูปกับเพื่อนของเธอไปตามปกติ ผมก็ดีใจอย่างบอกไม่ถูกแต่ก็ได้แค่แอบมองเท่านั้น จนเรือเทียบท่าเกาะนามิเธอก็จากไปกับทัวร์ของเธอ จนผมเจออีกทีที่รูปปั้น เบยองจุน หลังจากที่ครอบครัวผมถ่ายรูปเสร็จแล้ว ผมก็เดินไปกลับครอบครัวตามปกติ แต่ผมก็รวบรวมความกล้าหันหลังกลับไปขอเธอถ่ายรูป โดยเพื่อนเธอเป็นคนถ่ายให้ หลังจากถ่ายเสร็จผมก็ได้แค่พูดว่า "ขอบคุณครับ" แล้งก็เดินจากมา
ตลอดระยะเวลาประมาณ4วันของทัวร์ผมไม่ได้เจอเธออีกเลย ซึ่งก็ทำให้ผมเข้าใจและปลงไปตามประสาคนไม่รู้จัก
จนผมนึกขึ้นมาได้ว่า ถ้าเราบินมาเที่ยวเดียวกัน เที่ยวบินขากลับไม่แน่ผมอาจจะได้เจอเธออีกครั้ง ทำให้ผมดีใจขึ้นมาและรอพบเธอซึ่งคงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆ
วันสุดท้าย 26/7/2014
เป็นไปตามที่คิดไว้ ก่อนจะขึ้นเครื่องบินผมก็เจอเธอนั่งรอเวลาขึ้นเครื่องอยู่กับเพื่อนอีกสองคน ผมก็ได้แค่แอบมองเธอเป็นระยะๆ
จนถึงเวลาขึ้นเครื่อง คราวนี้ทัวร์ของผมขึ้นก่อน ก่อนจะขึ้นเครื่องผมก็แอบเหลือบไปมองเธอแว๊บหนึ่ง ไม่กล้ามองนาน ผมจึงไม่แน่ใจว่าตอนนั้นเธอมองผมด้วยรึเปล่า แต่ผมก็คิดว่าไม่เป็นไร ตอนลงเครื่องที่ไทย ผมคงอาจจะเจอเธออีกครั้งโดยที่ไม่รู้เลยว่าการเห็นเธอครั้งสุดท้ายมันได้ผ่านไปแล้ว.....
พอกลับมาถึงบ้านผมก็อึดอัดเพราะรูปถ่ายตัวดีนั่นแหละครับ ถ้าผมไม่ได้กล้าครึ่งๆกลางๆ ผมคงลืมหน้าเธอแล้วไม่อึดอัดหรือไม่ก็รู้จักเธอไปแล้ว
ปรึษาเพื่อนหลายคน เพื่อนก็บอกว่า ลองโพสในพันทิปดู ผมก็เลยลองมาโพสดูครับ เพราะอย่างน้อยผมจะได้ไม่เสียใจที่ลองพยายามแล้ว
ขอบคุณทุกคนมากนะครับ
ถ้าเพื่อนๆคนไหนรู้จักสามารถ Inbox มาได้ตามนี้นะครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/tammanit.milkyway
แอบชอบคนคนไม่รู้จักตอนไปทัวร์เกาหลี อยากลองตามหาดูใครพอรู้จักบ้างครับ
(เที่ยวบินขากลับ บินคืนวันที่26) เที่ยวบินที่ 8B 867
สนามบินสุวรรณภูมิ 22/7/2014
ผมไปทัวร์กับครอบครัวที่ประเทศเกาหลีตามโปรแกรมทัวร์วันที่ 22-26/7/2014 ที่ผ่านมา ก่อนจะขึ้นเครื่องผมก็เจอกับเธอเปนครั้งแรก เธอมากับเพื่อนอีกสองคนเป็นผู้หญิงทั้งหมด ผมก็คิดในใจว่าน่ารักจังเลยคนไทยหรอ แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะคิดว่าเดี๋ยวก็ไม่เจอกันแล้วเธออยู่คนละกรุ๊ปทัวร์กับผมแต่เราบินเที่ยวเดียวกัน
สนามบินอินชอนประเทศเกาหลีใต้ 23/7/2014
ก่อนจะลงจากเครื่องผมก็คิดว่าอยากเห็นหน้าเธออีกครั้งจังก่อนลงจากเครื่องเพราะคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว แต่เธอนั่งอยู่ข้างหน้าผมไกลจึงเดินลงไปก่อนแล้ว ผมก็ได้แต่ทำใจ แต่พอกรุ๊ปทัวร์ผมเดินตามไปเรื่อยๆก็เจอกรุ๊ปทัวร์ของเธอ ยืนรอรถไฟฟ้าใต้ดินเพื่อนยังสถานีสนามบิน(เพราะ เกทที่เครื่องบินลงจอดมันไกลกับด่านตรวจคนเข้าเมืองของสนามบินมากจึงต้องนั่งรถไฟฟ้าใต้ดินไป) ผมก็ดีใจที่ได้เจอแต่เธอแต่เธอก็ขึ้นรถไฟไปก่อน แล้วกรุ๊ปผมก็รอขบวนต่อไปเพราะขบวนที่เธอขึ้นมันเต็มไปแล้ว ผมก็ทำใจเหมือนเดิม
แต่หลังจากรับกระเป๋าจากสายพานเครื่องบินเสร็จแล้วผมก็เจอเธออีกครั้ง ก่อนจะขึ้นรถทัวร์แล้วก็จากกันเหมือนเดิม จนผมคิดว่าครั้งนี่แหละจากกันจริงๆแล้วละ.....
เกาะนามิ 23/7/2014
เวลาประมาน5โมงเย็นทัวร์ของผมก็พาไปที่เกาะนามิ ในระหว่างที่รอเรือข้ามฝากไปเกาะนามิ ผมก็ถ่ายรูป ดูวิวไปตามระเบียบ
พอเรือเข้าจอดเทียบท่าก็ขึ้นเรือไปปกติ แต่แล้วผมก็เห็นเธอคนนั้น คนที่ผมคิดว่าคงไม่เจออีกแล้ว เดินขึ้นเรือมาแล้วเธอก็ถ่ายรูปกับเพื่อนของเธอไปตามปกติ ผมก็ดีใจอย่างบอกไม่ถูกแต่ก็ได้แค่แอบมองเท่านั้น จนเรือเทียบท่าเกาะนามิเธอก็จากไปกับทัวร์ของเธอ จนผมเจออีกทีที่รูปปั้น เบยองจุน หลังจากที่ครอบครัวผมถ่ายรูปเสร็จแล้ว ผมก็เดินไปกลับครอบครัวตามปกติ แต่ผมก็รวบรวมความกล้าหันหลังกลับไปขอเธอถ่ายรูป โดยเพื่อนเธอเป็นคนถ่ายให้ หลังจากถ่ายเสร็จผมก็ได้แค่พูดว่า "ขอบคุณครับ" แล้งก็เดินจากมา
ตลอดระยะเวลาประมาณ4วันของทัวร์ผมไม่ได้เจอเธออีกเลย ซึ่งก็ทำให้ผมเข้าใจและปลงไปตามประสาคนไม่รู้จัก
จนผมนึกขึ้นมาได้ว่า ถ้าเราบินมาเที่ยวเดียวกัน เที่ยวบินขากลับไม่แน่ผมอาจจะได้เจอเธออีกครั้ง ทำให้ผมดีใจขึ้นมาและรอพบเธอซึ่งคงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆ
วันสุดท้าย 26/7/2014
เป็นไปตามที่คิดไว้ ก่อนจะขึ้นเครื่องบินผมก็เจอเธอนั่งรอเวลาขึ้นเครื่องอยู่กับเพื่อนอีกสองคน ผมก็ได้แค่แอบมองเธอเป็นระยะๆ
จนถึงเวลาขึ้นเครื่อง คราวนี้ทัวร์ของผมขึ้นก่อน ก่อนจะขึ้นเครื่องผมก็แอบเหลือบไปมองเธอแว๊บหนึ่ง ไม่กล้ามองนาน ผมจึงไม่แน่ใจว่าตอนนั้นเธอมองผมด้วยรึเปล่า แต่ผมก็คิดว่าไม่เป็นไร ตอนลงเครื่องที่ไทย ผมคงอาจจะเจอเธออีกครั้งโดยที่ไม่รู้เลยว่าการเห็นเธอครั้งสุดท้ายมันได้ผ่านไปแล้ว.....
พอกลับมาถึงบ้านผมก็อึดอัดเพราะรูปถ่ายตัวดีนั่นแหละครับ ถ้าผมไม่ได้กล้าครึ่งๆกลางๆ ผมคงลืมหน้าเธอแล้วไม่อึดอัดหรือไม่ก็รู้จักเธอไปแล้ว
ปรึษาเพื่อนหลายคน เพื่อนก็บอกว่า ลองโพสในพันทิปดู ผมก็เลยลองมาโพสดูครับ เพราะอย่างน้อยผมจะได้ไม่เสียใจที่ลองพยายามแล้ว
ถ้าเพื่อนๆคนไหนรู้จักสามารถ Inbox มาได้ตามนี้นะครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้