ความผันเปลี่ยน...

...เมื่อวันนี้ที่รอคอยนั้นมาถึง
ตัวฉันจึงออกเดินทางมาต่างที่
มาค้นหาห้วงนิยามฝันที่มี
ทั้งร้ายดีหลากหลายคงได้เจอ
...ฉันเลือกลงจากบันไดที่มีอยู่
มาเรียนรู้ว่ามีจริงหรือฝันเพ้อ
ฉันเลือกปีนขึ้นไปที่ที่อยากเจอ
เพื่อพบเธอความฝันที่ฉันรอ
...มีความกลัวอยู่ในห้วงคำนึงนึก
ความรู้สึกมีมากมายให้ต้องท้อ
มีหลายคนบอกอย่าเพ้อให้หยุดพอ
แต่ฉันขอลองเสี่ยงเพียงลำพัง
...เมื่อความอ่อนแอเกิดขึ้นในหัวใจ
ก็ทำได้เพียงพร่ำพูดอย่าหยุดยั้ง
ปล่อยน้ำตามาเงียบเงียบแล้วนอนฟัง
ฉันนั้นยังต้องอยู่เรียนรู้ไป
...จากบ้านเกิดมาไกลถึงเพียงนี้
คิดถึงบ้านทั้งทีน้ำตาจะไหล
แต่ความฝันนั้นใหญ่เกินจะกลับไป
แม้ไร้ซึ่งกำลังใจต้องอดทน
...บุรีรัมย์เป็นอย่างไรบ้างตอนนี้
เพื่อนที่มีคงได้พบกันสักหน
คิดถึงวันเก่าเก่าของเราทุกคน
ในวันที่สายฝนพรำฉ่ำน้ำตา
...สวัสดีที่นี่เมืองเชียงใหม่
เวลานานผ่านไปเจ็ดปีกว่า
ที่เริ่มเฝ้าฝันถึงเมืองล้านนา
ในที่สุดก็ได้มาพบเจอ
...มาเพื่อเห็นมุมมองในโลกใหม่
มาเพื่อหาแรงใจให้ฝันเพ้อ
มาเพื่อสร้างพลังใจให้พบเจอ
มาเพื่อมองหาเธอประสบการณ์
...มีรอยยิ้มเป็นเพื่อนยามอ่อนล้า
แม้มีทั้งน้ำตาแทรกประสาน
มีความเชื่ออยู่ในจิตวิญญาน
แม้เดียวดายไม่นานคงผ่านไป
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่