เราเลือกแล้วที่จะอยู่หมู่บ้านเล็กๆ เพราะคิดว่าปัญหาระหว่างเพื่อนบ้านคงน้อย หมู่บ้านเรามีไม่ถึง 60 หลัง ซอยบ้านเรามีบ้านฝั่งเดียวแค่ 4 หลัง เรากะว่าไม่มีปัญหาอะไรหรอก เลยเลือกที่นี้

เราเคยบ่นๆ ปัญหากับโครงการไปแล้ว เรื่องบ้านไม่เรียบร้อย แต่ไม่วายต้องมาบ่นความเห็นแก่ตัวของเพื่อนบ้าน ตามแบบบ้านที่โครงการทำมา สามารถจอดรถได้ 2 คนแบบเบียดๆ นะค่ะ แต่อาจจะต้องถอยเทพๆ พวกซิตี้ วีออส หรือ Dmax+Vios จอดได้เลย

หมู่บ้านเราเป็นบ้านแฝด บ้านเราอยู่ในสุด โครงการตัดเนื้อที่ส่วนถนนขายเป็นของบ้านเรา เพราะฉะนั้นประตูบ้านเราจะขวางถนน เนื่องจากความผิดพลาดของโครงการจากเดิมที่ประตูบ้านเราเวลาเปิดต้องเลือนซ้าย(ตัวบ้านอยู่ด้านซ้าย) แล้วมีที่ด้านซ้ายเยอะ จากมุมบ้านมาถึงประตู แต่เนื่องจากความผิดพลาดบางอย่างของโครงการทำให้ประตูบ้านเราต้องเลื่อนขวา

เนื่องจากโรงรถกว้างมาก เพื่อนบ้านเลยเอาพื่นที่ไปตากผ้า จอดมอไซด์ ตั้งโต๊ะกินเหล้า แล้วเอารถมาจอดหน้าบ้านตลอดเวลา มันจึงเป็นที่มาเวลาที่เพื่อนบ้านจอดรถหน้าบ้าน ก็จะกินเนื้อที่ประตูบ้านเราไปเกือบครึ่ง ซึ่งเค้าก็มีน้ำใจกับนะคะ ไม่ได้จอดชิดประตูบ้านเรามากห่างเมตรกว่าๆ พอให้เราหักพวงมาลัยเข้า-ออก ได้ ถามว่าเรื่องนี้ลำบากไหม ถ้าคิดถึงน้ำใจการอยู่ร่วมกัน ก็ไม่เป็นไร มีหงุดหงิดนิดหน่อย ไม่อยากเอามาเป็นอารมณ์

แต่สิ่งที่ทำให้เรา เคือง ไม่อยากอยู่ร่วม ไม่อยากมองหน้าคือ เสาร์ อาทิตย์ที่ผ่านมา ที่บ้านเพื่อนบ้านเรามีการปูกระเบื้อง หน้าบ้านกับห้องใต้บันได คือ กว่ารถปูนจะมาส่งก็ปาไปเที่ยงๆ บ่ายๆ วันเสาร์ เค้าก็เริ่มทำงานกันไปแหละคะ มีเสียงหินเจียร์ เสียงตอกกระเบื้อง ป๊อก ป๊อก ป๊อก ห่างกันทุก 5-10 นาที ไอ้เวลากลางวันเราไม่ได้ว่าอะไรนะคะ เข้าใจแหละ ว่ามีเวลาทำแค่วันหยุด ก็ทำไปไม่ว่า

แต่ที่หนักคือเมื่อคืน คงอยากเร่งงานให้เสร็จ 2 ทุ่มยังปูกระเบื้องห้องใต้หลังบ้นไดอยู่เลย เราพาลูกขึ้นนอนชั้น 2 ลูกเราก็ไม่ยอมนอน เพราะมันจะมีเสียงเคาะกระเบื้อง ป๊อก ป๊อก ป๊อก ทุก 5-10 นาที สลับกับเสียงหินเจียร์ตลอด ลูกเราก็ไม่นอนสิ เราก็โอ๋กันไปไปเรื่อย กล่อมก็แล้ว ขู่ก็แล้ว จน 3 ทุ่ม เราลงไปบอกแฟนว่า ช่วยไปบอกพี่ข้างบ้านหน่อยว่าเสียงเคาะกระเบื้องดังมาก ลูกนอนไม่ได้เลย สามีเราก็ได้ยิน เพราะอยู่ชั้นล่าง แต่ไม่คิดว่ามันจะดังถึงข้างบนขนาดนอนไม่ได้ แต่ก็เดินไปบอกให้

แต่เพื่อนบ้านก็มิได้นำพา ยังคงตอกกระเบื้อง ป๊อก ป๊อก ป๊อก ลูกเราก็นอนสะดุ้งสิคะ หลับๆ อยู่ก็มีแต่เสียง ป๊อก ป๊อก ป๊อก พอ 5 ทุ่มแฟนเราขึ้นมานอน คงจะรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว เที่ยงคืนเลยลุกขึ้นไปบอกอีกรอบ เค้าถึงยอมหยุดทำงานกัน เพื่อนๆ คิดดูเองละกัน ผู้ใหญ่ยังทนไม่ไหวแล้วลูกเรา 2 ขวบกว่าๆ จะไม่สะดุ้งไหวหรอคะ

โอ้ย....ตายแล้ว ทำไมไม่มีความคิด ไม่รู้สึกรู้สาอะไร ไม่เอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง กลางวันทำให้ตายก็ไม่มีใครบ่น แต่นี้กลางคืนแล้ว บอกรอบแรกน่าจะคิดได้บ้างว่า เค้ารำคาญกัน ยังปล่อยให้ช่างทำต่อจนเที่ยงคืน

เฮ้อ...เพื่อนบ้านแบบนี้ ฉันต้องใช้ชีวิตกับคนแบบนี้ไปอีกกี่ปีกันเนี๊ยะ