ของผมเลยก็เมื่อพฤหัสที่แล้ว กำลังจะเดินไปขึ้นรถบริษัทเพื่อไปทำงาน(ปกติไปทำงานผมจะนั่งรถบริษัทไป นานๆจะขับรถไปที) ตอนกำลังเดินๆไปอยู่ปรากฎว่าข้าศึกมันจู่โจมกระทันหัน(มันมาทำไมตอนออกมาจากบ้านแล้วฟร่ะ = =") ซึ่งดูจากอาการแล้ว อั้นไปถึงที่ทำงานไม่ไหวแน่ๆ เพราะจากบ้านไปถึงที่ทำงานก็นั่งรถราวๆ 1 ชั่วโมง บวกลบประมาณ 10-15 นาที แล้วแต่สภาพการจราจร เลยตัดสินใจว่ากลับไปทำศึกก่อนแล้วค่อยขับรถไปละกัน อันนี้ความซวยต่อที่ 1 มันเพิ่งเริ่มเท่านั้นเอง

หลังจากที่กลับไปบ้านทำศึกอะไรเสร็จแล้ว ดูเวลาก็อ้าว!!! ไม่ทันรถบริษัทละ เลยไปคว้ากุญแจรถยนต์ที่บ้านจะขับรถไปทำงานแทน และความซวยต่อที่ 2 มันเพิ่งมาเริ่มตรงนี้ เพราะไอ้รถเจ้ากรรมมันดันมีปัญหาเรื่องเครื่องยนต์อีก คือเบาเครื่องไม่ได้เลย เบาเมื่อไหร่เป็นต้องดับตลอด แค่ขับไปถึงหน้าปากซอยยังไม่ถึง 100 เมตรก็ดับไปถึง 2 รอบแล้ว ไม่กล้าขับไปต่อเลยครับตอนนั้น ความรู้สึกในตอนนั้นนี่ต้องบอกว่า อะไรมันจะซวยซ้ำซวยซ้อนแบบนี้ โดนข้าศึกจู่โจมไม่พอ รถดันมาเสียอีก เอาไงดีวะตรู

แต่ก็ยังไม่สิ้นหวังไปซะทีเดียว เพราะยังมีรถสำรองอีกคันจอดอยู่ที่บ้านอีกหลังนึงของผมนี่หว่า เลยตัดสินใจขับรถกลับมาที่บ้านแล้วรีบคว้ากุญแจมอเตอร์ไซค์แล้วบึ่งไปที่บ้านอีกหลังนึงทันทีเพื่อเอารถอีกคันขับไปทำงาน ในตอนนั้นผมก็ขับไปเรื่อยๆแบบชิวๆเลยเพราะทำใจไว้แล้วว่าสายแน่นอน เลยแจ้งหัวหน้าบอกสาเหตุว่าสายเพราะอะไร แต่ไม่น่าเชื่อครับว่ามาถึงที่ทำงานทันเวลาทั้งๆที่ผมก็ขับแบบสบายๆไม่ซิ่งเลย ถือว่าเป็นโชคดีของผมมากที่ยังทันเวลา แต่!!! ความซวยมันยังไม่หมดเท่านี้ครับ

ไอ้วันนั้นแผนกผมทั้งแผนกนี่โดนหัวหน้าเรียกไปเทศน์ซะยาวเป็นชั่วโมงเนื่องจากทำงานพลาด เท่านั้นไม่พอ งานวันนั้นนี่ต้องเรียกว่าโคตะระวุ่นวายมากมายเนื่องจากผมเพิ่งได้รับมอบหมายงานใหม่ที่ยังไม่เคยทำมาก่อน งานที่ออกมาเลยผิดพลาดเยอะ คราวนี้โดนในแผนกเทศน์อีก อารมณ์วันนั้นนี่แบบว่าเซ็งเป็ดสุดๆเลย ซวย 4 ต่อในวันเดียว