คนฝนหมึก ..ส่งกลอนมา***

ใกล้รุ่งเช้าฝูงนกร่ำร้องเริงร่า
ตะวันมากล่าวทักพร้อมทอแสง
มวลบุปผาสีสดและสีแดง
กระทบแสงอ่อนๆของตะวัน

กาแฟส่งกลิ่นหอมจากถ้วยสวย
หอมระรวยกลิ่นบุหงามิแปรผัน
จิบกาแฟอุ่นร้อนเช้าและวัน
เพียงเพื่อฝันปลุกตื่นค่อยชื่นชม

ใครบอกว่าเวลาดั่งยาวิเศษ
ใครหาเหตุเอ่ยกล่าวหรือเล่าขาน
ข้าทนอยู่เดียวดายมาแสนนาน
หรือคำขานลวงข้าว่าจะดี

ดนตรีหวานแว่วไพเราะเสนาะโสต
ลดความโหด โหยหาของคนเหงา
จากนี้ไปข้าไม่รอ หรือนั่งเฝ้า
หรือคาดเดาสิ่งที่หายจะได้คืน

เก็บห้องหับเปลี่ยนใหม่ไม่เหมือนเดิม
นับหนึ่งเริ่มต่อสู้..แต่ผู้เดียว
เก็บความเจ็บ.. ความเหงา..และห่อเหี่ยว
เก็บถุงรักถุงเดียวทิ้งไปหักใจลืม..