บินเดี่ยวเที่ยวกับสามล้อ Survey Trip Eat โซ้ย หม่ำ @จันทบุรี

[CR] บินเดี่ยวเที่ยวกับสามล้อ Survey Trip Eat โซ้ย หม่ำ @จันทบุรี

กระทู้รีวิว

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ออกทริปไปตั้งแต่ต้นๆเดือน ดองเอาๆ  เผลอดูหนังฟังเพลง แอบหมดเวลาไปกับเกมมือถือ
เขียนดราฟ+อัพรูปรอไว้หลายรูปแระ  ตั้งใจปั่นให้เสร็จซะที
(เขียนเมื่อประมาณวันที่ 10 ก่าๆ ดองมาจะสิ้นเดือนเเล้ว)

ช่วงบ่น-แรงกระตุ้นให้ออกทริป

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

เริ่มเดินทางเช้าวันอาทิตย์ โดยออกจากบ้านตีห้าครึ่ง โดยลองใช้เส้นทางที่เพื่อนสมาชิกเคยใช้ตอนทริปน้ำตกพริ้ว
คือแผนเส้นทาง รามคำแหงสุดถนน > ฉะเชิงเทรา > เส้นพนัสนิคม > บ้านบึง  >แกลง > จันทบุรี (ก๋วยเตี๋ยวกั๊ง)> ตราด(ท่าเรือ) > จันทบุรี (มัสมั่น)
> แอบแวะเส่นเฉลิมบูรพาทิศ จากนั้นกลับกทม.เส้นเดิม

แน่นอนว่าทำไม่ได้ตามแผน ไม่ไปครบ+แวะเกินตามคาด เม่าโกรธ

จากกทม.ตีห้าครึ่ง ผ่านเส้นทางที่ไม่คุ้นเคย มีสร้างถนนจนต้องเลี้ยวหักไปมา ก็วิ่งไปเรื่อยๆ
มันออกทำนองถนนชนบทจริงๆนะ 1-2 เลน สภาพไม่ค่อยเรียบ เเต่สามล้อเราก็ไปได้เรื่อยๆ (บิดไป 70-90)
ถนนถือว่าไม่ได้ห่วยมากนัก

จากนั้นพอหลุดออกมาถนนใหญ่นี่ หูยเหมือนเก็บกดมานาน ไฮเวย์สองเลน มีขึ้น-ลงเนิน
ตาแป๊ะนี่บิดมิดเล่นไป 90-100 หน่อยๆ +ไหลลงได้ 116 แอบเเซงซูซูกิเสวย(สวิฟ) ที่ขับชิวๆได้ตั้งหลายหน
แต่โดนมาสด้า กระบะ และยี่ห้ออื่นๆที่ขับทำเวลาแซงไปได้ทุกคันเช่นกัน~

บิดเพลินๆ จนมาถึงตัวจังหวัดประมาณ 9 โมง

จากนั้นเกิดอาการหลงทางนิดหน่อย หมุนไปๆมาๆระหว่างตัวเมือง กว่าจะมาถึงวัดไผ่ล้อมได้ เพื่อมาร้านเจ๊เพ็ญ เย้นตาโฟที่อยู่ข้างๆ

ไปถึงก็ไม่รอช้า สั่งบะหมี่กั๊งมา1เซต ใกล้จะสิบโมงพยาธินี่แทบจะประท้วงกันเเล้ว

ซูมๆๆ ชามละร้อยหรือ 80สักอย่างนี่แหละ (มีก๋วยเตี๋ยวปกติ/ปู-กั๊งขายด้วยเน้อ ปกติชามละ 40-50 มั้ง)

หูย แม้จะไม่อร่อยจนนกยูงโผล่ออกมาจากหน้ากากได้ แต่ก็เข้าขั้นเลยนะเนี่ย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
หรือเพราะเราหิวมากเลยรู้สึกอร่อยเพิ่มขึ้นก็ไม่ทราบได้
พอซัดหมดชาม ก็เลยซื้อแบบเกาเหลาปูกั๊งมาสองถุง ไว้ฝากคนที่บ้านซะ

จากนั้นก็เริ่มวางแผนเดินทาง ตอนแรกว่าจะไม่แวะไปเฉียดทะเล แล้วไปดูทางจนถึงท่าเรือที่ตราด
ดูคร่าวๆก็พุ่งไปอีกร้อยโล+หลงในตราด ชักภาพท่าเรือเเล้วกลับมาอีกร้อยโล.....แค่คิดก็เพลียเเล้ว

เลยเนียนๆ ยกเลิกการไปตราดซะ เเล้วไปเดินชมโบสถ์-สุสานสักพักแทน =w="
หลังจากนั้นก็ U turn หลงมาอีก 2 รอบ กว่าจะถึงจุดหมายร้านต่อมา

(จริงๆตั้งใจไปอีกสาขานะ แต่อากู๋ในมือถือหาไม่เจอ หาตอนอยู่ที่บ้านก็หาเจอแต้ๆ)

ด้วยความที่เพิ่งยัดก๋วยเตี๋ยวไปชามนึงยังไม่ครบชม.
เลยสามารถลองได้อีกเมนูเดียวเท่านั้น ข้าพเจ้ารู้สึกเสียใจนะเนี่ย เม่าร้องไห้

(แผนเดิมตั้งใจ มัสมั่น+หมึกกระเทียม)
ลองๆถามดูว่ามัสมั่นนี่ไซส์ใหญ่ไหม (หากมีเล็กจะได้สั่งเล็ก)
ปรากฏว่ามีไซส์เดียว ชามละสองร้อย.....เหย็ดดดดด เม่าแพนิค

ไหนๆมาเเล้ว ตั้งใจสุดๆ เลยจัดมา 1 เซ็ตครับท่าน

ขนาดชามเกินฝ่ามือตรูอีก ได้ สะโพกมา 2 + มัน(ทุเรียน) 4 ก้อน

หลังจากกินเข้าไปก็เกิดอาการฟินอีกเช่นเคย
แม้ตัวเครื่องจะไม่หรูหรา ขนาดแกงที่หัตถ์เทวะต้นตำรับปรุงเพื่อถวายราชินีก็เหอะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ตัวเนื้อไก่นุ่ม เนื้อแกงเข้าถึงข้างใน ไม่เผ็ดเกินไป มัน(ทุเรียน) ก็แข็งกำลังดีไม่นุ่มจนเหลว (แหงล่ะ ทุเรียนยังไม่สุก)
แถมรสชาติออกหวานนิดๆ หูย อร่อย~~~เลิศ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ด้วยความพยายามยัดไก่ลงไปสองชิ้น ข้าว 1 จาน แถมทุเรียน 4 ก้อน.....และก่อนหน้านั้นบะหมี่ 1 ชาม
....ข้าพเจ้ารู้สึกเหมือนได้เข้าใกล้ขีดจำกัดของอะไรสักอย่าง..... เม่าเป็นลม

หลังจากเพิ่มน้ำหนักบรรทุกให้รถตัวเองเเล้วก็ต้องมาวางแผนกันใหม่
หลังจากแผนเดิมที่ว่าจะไม่เฉียดทะเลล่มไปแล้ว
แผนใหม่ก็เลยกลายเป็น วิ่งเล่นโค้งเส้นชายหาดตามป้ายไปเรื่อยๆแทนโลด!

หลังจากวิ่งอ่านป้ายไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็มาถึงจุดชมวิวเนินนางพญาจนได้

รถเราแอบเนียนๆจอดในคอก ส่วนกลุ่มทัวริ่งตัวพันที่แซงมาระหว่างทางเขาก็จอดข้างนอกกัน

หลังจากนั้นก็เดินทางต่อไปสุดหาดกับจุดชมวิวหินโคร่ง

ตรงนั้นก็เจอคณะ KSR มาจับจองกันเต็มพื้นที่ (วันนั้นเจอไปหลายกลุ่มมากครับ)

ชักภาพหินโคร่งกันสักนิด

อันนี้ไม่ใช่เเระ นานาอุ๊ต๊ะ

ต้องอันนี้ซินะ

หลังจากนั้นก็เลื้อยมาตามป้ายอีกเช่นเคย จนมาถึงเรือรบหลวงประแสร์
ได้เอาน้องเฮฟวี่ครุยเซอร์มาถ่ายรูปซะเลย~

จากนั้นก็หมดแรง นั่งกินน้ำพักผ่อน ชมทะเลไปพลาง ให้ขี้เกลือเกาะรถไปพลางๆ

หลังจากพักพอแล้วก็ตั้งใจออกเดินทางกันต่อ ขณะที่ออกมาจากหาดก็หันไปเห็นป้ายร้าน "หมวยเอ๊กเรือรบ"
....ช่างเป็นชื่อร้านที่ส่งเสริมจินตนาการของเราอะไรเช่นนี้

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ในขณะที่กำลังเพลิดเพลินไปกับความคิดนั่นเอง ก็เกิดเหตุขึ้นจนได้....

วันอาทิตย์ ที่เรือรบเขาปิดล็อคห้องน้ำ ตรงที่ทำการไว้ซะด้วย.... เม่าตกใจ

ตอนนั้นจำได้ว่ารีบพุ่งเข้าตัวจังหวัดอย่างไวสุดๆ อารมณ์แทบจะบินไปหาปั้มเลยครับ

หลังแวะปั้มลดน้ำหนักบรรทุกเรียบร้อย
ตอนที่คิดว่าทริปนี้จะได้เดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพแล้ว มันก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้ครับ นานาอุ๊ต๊ะ

ตอนที่ผ่านตำบลหนองอีรุณ เป็นถนนชนบทไป1กลับ1เลน
ตอนที่กำลังบิดสบายๆ 80 ก่าๆ อยู่ดีๆก็เจอเมก้าหลุมลึกเต็มทั้งเลน 2 หลุม ต่อเนื่องเลยครับท่าน
แถมเลนสวนก็มีรถบรรทุกวิ่งมาซะอีก

ตอนนั้นปล่อยคันเร่ง+กำเบรคลงไปได้เหลือสัก 60-70 ถึงหลุม
จากนั้นก็มาเปลี่ยนกำแฮนด์ลงหลุมไป 2 ตู้มมมมม......

หลังจากนั้น เริ่มขลดรถและตรวจสภาพตัวเอง+รถ
คนขี่ยังไม่เด้งออกไปไหน

ยางยังไม่มีเสียงระเบิด

แมกซ์ยังไม่ดุ้ง(ที่สังเกตเห็นได้ชัด)

กระจกข้างตกลงมานิดหน่อย

หูยเรียกได้ว่าผ่านมาแบบไร้รอยขีดข่วน..... นานาเยี่ยม

หันไปดูกล่องหลัง....เอ๊ะไม่มีกล่องหลัง !!!!

แถมฐานรอง เขี้ยวหักไป...นี่กล่องหลังตรูสละยานไปแล้วเรอะเฮ้ย!

แถมในนั้นใส่เกาเหลากั๊งไว้ในนั้นด้วยนะเฮ้ย!
คาดว่ากล่องหลังคงสละยานไปตอนตกหลุมที่ความเร็ว 70+ สภาพประมาณนี้

รีบคลานย้อนไปเจอกล่อง และเปิดเช็คข้างใน....
ส่วนประกอบที่เป็นเกาเหลาทั้งหมดยังอยู่ในถุงดี....
ทว่าถุงน้ำซุปนี่แตกกระจาย หอมหวนไปหมด นานาเสียใจ

หลังจากเท+ล้างโดยลวกๆแล้ว จะวางกล่องไว้บนฐานมันก็ไม่เกาะเเล้ว จะซุกไว้ตรงที่วางเท้ากล่องมันก็ใหญ่เกินไป
นั่งคีบไปได้แบบทุลักทุเล ไปพึ่งร้านข้างทาง เพื่อขอเชือกฟางมามัดยึดกล่องซะ
เออมัดได้แน่น ย้อนมายึดกับตะเกียบคู่แบบพอไปวัดไปวาได้

ขณะนั้นอีกร่วมๆ 300 km กว่าจะกทม. ตอนแรกๆก็หวั่นๆ ค่อยๆคลานมา 60 ก่าๆนะ
พอเห็นว่ากล่องยังเกาะอยู่ได้ เริ่มกลับมาที่ 80-90+ ตามเสตปเดิม จนมาแวะปั้มพักรถพักคน
ก็เลยจัดของว่างหวานไปซะแก้ว

ก่อนจะเอากล่องไปล้างในห้องน้ำอีกสักหน หลังจากนั้นก็ยิงยาวกลับบ้านมาเจอรถติดตามปกติ
จนคลานมาถึงบ้านประมาณห้าโมงครึ่ง แล้วอาบน้ำโหลดบิทสลบไป..... เม่าเป็นลม