ตั้งแต่คบกันมา หลายครั้งที่เราเห็นว่าเค้าชอบแชทกับผู้หญิงอื่น

ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกัน หรือแม้แต่สาวในเว็บแชท

ช่วง 1-2 ปีแรกที่คบกันบอกตรงๆ ว่าหลายครั้งที่เราเสียใจ แต่ก็เก็บไว้ในใจ

จนเมื่อถึงที่สุดเราถึงได้แย๊บๆเค้า หรือพูดกับเค้าบ้าง ซึ่งการพูดกับเค้าช่วงนั้นไม่เคยมีผลดีกับเราเลยค่ะ

และเรารู้ว่าเราเองก็ผิดเพราะมักจะแอบไปส่องเฟสเค้าบ่อยๆ (รู้พาสเวิร์ด)

ปีที่ 3 ที่เราคบกัน เราหึงผู้หญิงคนนึงมาก เพราะเค้าดีกว่าเราทุกอย่าง และแฟนก็ชื่นชม
และชอบที่จะเข้าไปคุย ไปทักเฟสก่อนเสมอ เวลาแชทกันก็คุยกันเป็นชั่วโมง แฟนเราเองแหละค่ะที่เป็นคนชวนคุย
ผู้หญิงเค้ากลางๆ แต่ก็กั๊กๆ

ซึ่งคนนี้เป็นคนที่ทำให้เราตัดสินใจว่า จะบอกความรู้สึกตัวเองจริงๆจัง
ว่าเรารู้สึกแย่ ถ้าจะเกิดอะไรเราก็พร้อมจะเลิก
เพราะเราทนไม่ไหวแล้ว ถ้าจะเกิดความรู้สึกแบบนี้ขึ้นมาบ่อยๆ  เราเสียใจ และรู้สึกว่ามันคงจะวนแบบนี้ไปเรื่อยๆไม่จบสิ้น


ครั้งนั้นเค้าบอกว่าให้เราห่างกันมั้ย (คู่ของเราถ้าบอกว่าห่างกันมันก็เหมือนเลิกแหละค่ะ เพราะเค้าเคยบอกว่าถ้าจะห่างกันก็เลิกเลยดีกว่า)
เราตกลง เพราะเราคิดไว้ก่อนจะคุยกันแล้วว่าถ้าปรับความเข้าใจไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นยังไง เค้าจะพูดอะไรเราต้องยืนยันในความชัดเจน
และในเมื่อเค้าเลือกที่จะห่าง เราก็คงต้องทำตาม เพราะถ้าเราบอกว่าไม่ห่าง หรือง้อข้อโทษเค้า เราก็คงต้องยอมแบบนั้นไปตลอดชีวิต

เราไม่ต้องการทนอยู่แบบนั้น (แฟนเราอาจไม่ได้คิดจะสานต่อไกล และแค่สนุกที่จะคุย แต่เราทนไม่ได้)


หลังจากนั้นปรากฏว่าเราดีกันค่ะ และเค้าก็เปลี่ยนพาสเวิร์ดเฟสบุ้ค ตั้งแต่นั้นมาเราก็ไม่ทะเลาะกันอีกเลย เค้าปรับตัวหลายอย่างดีขึ้นมาก
(ยอมรับค่ะว่าสาเหตุเกิดจากที่เราไปส่องเฟสเค้า )


แต่ล่าสุด เราเล่นมือถือเค้าและมีผู้หญิงทักมา บอกว่าหายไปเลยแล้วส่งสติ๊กเกอร์ไลน์รูปร้องไห้มาสองอัน

เรารู้ทันทีว่ามันคืออะไร แต่ครั้งนี้เรานิ่ง และไม่มีอะไรจะพูด ตอนนั้นเค้าก็เห็นค่ะว่าเราเห็น อยู่ข้างๆกัน แต่เราไม่มีอะไรจะพูดปล่อยผ่าน
ไม่รู้สึก ไม่เศร้า แต่ชา   ครั้งนี้เราก็ยังไม่เสียใจมากนะคะ เพราะผู้หญิงเหมือนรู้จักในแชท เราเลยไม่ห่วง เรากลัวคนใกล้ตัวมากกว่า

ครั้งนี้ต่างออกไปเค้าดูกังวล และง้อเรา (รู้สึกดีปกติไม่ค่อยมีโมเมนท์นี้ ช่วงนั้นเราดีใจมากเลยค่ะที่เค้าง้อ)


จริงๆก็เหมือนมาระบายเฉยๆแหละค่ะ เพราะเค้าเองก็ดีมาก มีข้อเสียไม่กี่อย่าง เราเลยอยากรู้ว่ามันเลิกได้มั้ยคะนิสัยแบบนี้


และอีกอย่างที่เป็นบ่อยคือนัดเราแล้วมาสาย ถ้านัดหลังเลิกงาน นัด 19.30 เค้าก็จะออกตอน 19.30 อันนี้เราเสียใจมากเลยค่ะ
ดูเค้าไม่แคร์ที่เรามารอ (แต่ก็เข้าใจว่างานมันเลี่ยงไม่ได้ แต่ก็แอบรู้สึกอยยู่ดีอะเพราะเป็นเกือบทุกครั้งที่เจอ)

ถ้านัดเสาร์อาทิตย์ นัด 13.00 เค้าก็จะถึงแถวๆห้างประมาณนี้ แต่กว่าจะขึ้นลานจอดรถ ก็ประมาณ 13.20-13.30 น.


อยากถามคุณผู้ชายค่ะว่ามีใครมีลักษณะแบบนี้อย่างใดอย่างหนึ่งบ้าง แล้วทัศนคติของคุณต่อสองเรื่องนี้เป็นยังไง??


(วันนี้เรานอยด์ค่ะ นอยด์เรื่องแชทกะเรื่องนัดนี่แหละ ตอนแรกเสียใจอยากพิมระบายออกมา
พิมไปพิมมาตอนนี้เริ่มเฉยๆอีกแล้ว เรื่องราวมันเลยเรียบเรียงแปลกๆหน่อยนะคะ)



ปล. แฟนเราหากคนนอกมองเป็นคนเฟอร์เฟคเลยค่ะ ในสายตาเราก็เป็นแบบนั้น ในเรื่องของความคิดและเรื่องหน้าที่การงาน