อาจารย์จริงๆไม่ได้ชื่อนี้และไม่ได้สอนวิชาที่เล่า รายละเอียดที่บ่งชี้ถึงโรงเรียน
และตัวจขกท.เป็นเรื่องแต่ง นอกนั้นเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นระหว่างคนสอง...
ย้อนกลับไปตอนม.3 จขกท.ได้สอบเข้าโรงเรียนแห่งหนึ่ง โรงเรียนที่ธรรมดาเหมือน
โรงเรียนปกติทั่วไปแต่ที่ทำให้มันต่างออกไปเพราะโรงเรียนนี้...เป็นที่ทำงานของผู้หญิงคนหนึ่ง
ปกติการสอบเข้าทั่วไปมักจะแบ่งเป็นช่วงเช้าและช่วงบ่าย ช่วงระหว่างที่พักนั้น
เนื่องจากเค้าไม่ได้ห้ามขึ้นอาคารเรียน เลยถือโอกาสขึ้นมาสำรวจซะเลยฮ่าๆๆๆ
จขกท.เดินสำรวจอาคารไปเรื่อยๆ ผ่านบอร์ด รร.ต่างๆ จนมาสะดุดกับบอร์ดๆหนึ่ง
จำได้ว่าเป็นบอร์ดสาขาต่างประเทศ รูปผู้หญิงคนมันเด่นขึ้นมา แวบแรกที่เห็นรู้สึกถูกชะตา
อย่างบอกไม่ถูก เธอน่ารักและยิ้มอย่างสดใส...
"อ้อ...สอนภาษาจีน" ไว้เปิดเทอมต้องมาดูหน้าซักหน่อย ><
หลังจากนั้นจขกท.ก็มีแต่รูปผู้หญิงคนนี้อยู่ในหัว ไม่เคยเห็นรูปใครแล้วใจเต้นขนาดนี้มาก่อน
พยายามลืมภาพอาจารย์คนนั้นแล้วกลับลงไปสอบตามปกติ
เรื่องที่ไม่น่าเชื่อกลับเกิดขึ้น ผู้หญิงคนนั้นคุมสอบ...
"จะบอกว่าโม้เม้น
ตอนแบล็กเบอรี่เธอดังเพราะลืมปิดเสียงแล้วหันมายิ้ม แฮะๆ เป็นอะไรที่เราลืมไม่ลงมาก
อรเป็นผู้หญิงที่น่ารักที่สุดที่เคยเจอมา ตอนนี้เราจะไม่ได้คุยกันแล้ว แต่เอก็คิดถึงอรเสมอนะ"
ผมคิดไว้ในหัวว่าจะต้องหาทางจีบผญ.คนนี้ให้ได้ไม่ว่าจะต้องแลกมาด้วยอะไรก็ตาม
บางทีสิ่งที่ต้องแลกมาอาจเป็นอนาคตของผมในม.ปลายหรือชีวิตทั้งชีวิตที่มีแต่เพื่อนนินทาผมก็ยอม
เปิดเทอมผมทำตามแผนที่วางไว้ พยายามใกล้ชิดเธอให้ได้มากที่สุด
ไม่ว่าจะพยายามลงเรียนจีนที่เธอสอน หรือ เข้าทุกชมรมที่เธอเป็นที่ปรึกษา
มีอย่ครั้งหนึ่งที่จำได้ดีคือเธอสอนวิชาภาษาจีนอยู่ แล้ว รุ่นพี่ยก ipad ขึ้นมา
ก่อนยกก็ขออนุญาติก่อนว่าจะถ่ายกระดานนะ แต่ ที่รุ่นพี่ทำคือเอา ipad มาถ่ายภาพเธอ
ผมก็รู้นะว่าเธอรู้แต่เธอก็ทำตัวเหมือนเดิม ยิ้ม...รอยยิ้มของเธอช่างสวยงาม
เหมือนจะหลอมโลกนี้ให้ละลาย
เรื่องราวระหว่างผมกับผู้หญิงคนนี้เงียบไป ไม่ว่าผมจะพยายามบอกตัวเองให้"กล้าเสี่ยง"
หรือ "ตายเป็นตาย" อย่างมากที่สุดก็แค่ทักทายตามประสาลูกศิษย์คนสนิท
อันนเนื่องมาจากลงวิชาที่เธอสอนทุกวิชาเท่าที่ผมจะทำได้ ถึงอย่างนั้นผมก็อายเกินไป
วันเกิดเธอ สิ่งที่พอจะทำให้ต่างจากผช.คนอื่นๆ คือผมมัก happy birthday ทางข้อความเสมอ
ผมยังคงไม่มีเบอร์เธอ หรือ ช่องทางที่จะสานต่อสัมพันธ์รักครั้งนี้ได้...
และแล้ววันที่สวรรค์มองเห็นความรักของผมก็มาถึง วันแรกที่ผมได้ไลน์และเบอร์ของผู้หญิงคนนี้
เดี๋ยวมาต่อ ครับ
เมื่อฉันหลงรักอาจารย์ผู้หญิงคนหนึ่งอย่างหัวปักหัวปำ...เรื่องจริงที่เด็กผู้ชายเกือบทุกคนล้วนเคยเป็น
และตัวจขกท.เป็นเรื่องแต่ง นอกนั้นเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นระหว่างคนสอง...
ย้อนกลับไปตอนม.3 จขกท.ได้สอบเข้าโรงเรียนแห่งหนึ่ง โรงเรียนที่ธรรมดาเหมือน
โรงเรียนปกติทั่วไปแต่ที่ทำให้มันต่างออกไปเพราะโรงเรียนนี้...เป็นที่ทำงานของผู้หญิงคนหนึ่ง
ปกติการสอบเข้าทั่วไปมักจะแบ่งเป็นช่วงเช้าและช่วงบ่าย ช่วงระหว่างที่พักนั้น
เนื่องจากเค้าไม่ได้ห้ามขึ้นอาคารเรียน เลยถือโอกาสขึ้นมาสำรวจซะเลยฮ่าๆๆๆ
จขกท.เดินสำรวจอาคารไปเรื่อยๆ ผ่านบอร์ด รร.ต่างๆ จนมาสะดุดกับบอร์ดๆหนึ่ง
จำได้ว่าเป็นบอร์ดสาขาต่างประเทศ รูปผู้หญิงคนมันเด่นขึ้นมา แวบแรกที่เห็นรู้สึกถูกชะตา
อย่างบอกไม่ถูก เธอน่ารักและยิ้มอย่างสดใส...
"อ้อ...สอนภาษาจีน" ไว้เปิดเทอมต้องมาดูหน้าซักหน่อย ><
หลังจากนั้นจขกท.ก็มีแต่รูปผู้หญิงคนนี้อยู่ในหัว ไม่เคยเห็นรูปใครแล้วใจเต้นขนาดนี้มาก่อน
พยายามลืมภาพอาจารย์คนนั้นแล้วกลับลงไปสอบตามปกติ
เรื่องที่ไม่น่าเชื่อกลับเกิดขึ้น ผู้หญิงคนนั้นคุมสอบ...
"จะบอกว่าโม้เม้น
ตอนแบล็กเบอรี่เธอดังเพราะลืมปิดเสียงแล้วหันมายิ้ม แฮะๆ เป็นอะไรที่เราลืมไม่ลงมาก
อรเป็นผู้หญิงที่น่ารักที่สุดที่เคยเจอมา ตอนนี้เราจะไม่ได้คุยกันแล้ว แต่เอก็คิดถึงอรเสมอนะ"
ผมคิดไว้ในหัวว่าจะต้องหาทางจีบผญ.คนนี้ให้ได้ไม่ว่าจะต้องแลกมาด้วยอะไรก็ตาม
บางทีสิ่งที่ต้องแลกมาอาจเป็นอนาคตของผมในม.ปลายหรือชีวิตทั้งชีวิตที่มีแต่เพื่อนนินทาผมก็ยอม
เปิดเทอมผมทำตามแผนที่วางไว้ พยายามใกล้ชิดเธอให้ได้มากที่สุด
ไม่ว่าจะพยายามลงเรียนจีนที่เธอสอน หรือ เข้าทุกชมรมที่เธอเป็นที่ปรึกษา
มีอย่ครั้งหนึ่งที่จำได้ดีคือเธอสอนวิชาภาษาจีนอยู่ แล้ว รุ่นพี่ยก ipad ขึ้นมา
ก่อนยกก็ขออนุญาติก่อนว่าจะถ่ายกระดานนะ แต่ ที่รุ่นพี่ทำคือเอา ipad มาถ่ายภาพเธอ
ผมก็รู้นะว่าเธอรู้แต่เธอก็ทำตัวเหมือนเดิม ยิ้ม...รอยยิ้มของเธอช่างสวยงาม
เหมือนจะหลอมโลกนี้ให้ละลาย
เรื่องราวระหว่างผมกับผู้หญิงคนนี้เงียบไป ไม่ว่าผมจะพยายามบอกตัวเองให้"กล้าเสี่ยง"
หรือ "ตายเป็นตาย" อย่างมากที่สุดก็แค่ทักทายตามประสาลูกศิษย์คนสนิท
อันนเนื่องมาจากลงวิชาที่เธอสอนทุกวิชาเท่าที่ผมจะทำได้ ถึงอย่างนั้นผมก็อายเกินไป
วันเกิดเธอ สิ่งที่พอจะทำให้ต่างจากผช.คนอื่นๆ คือผมมัก happy birthday ทางข้อความเสมอ
ผมยังคงไม่มีเบอร์เธอ หรือ ช่องทางที่จะสานต่อสัมพันธ์รักครั้งนี้ได้...
และแล้ววันที่สวรรค์มองเห็นความรักของผมก็มาถึง วันแรกที่ผมได้ไลน์และเบอร์ของผู้หญิงคนนี้
เดี๋ยวมาต่อ ครับ