คือวันนี้ผมไปบ้านเพื่อนครับ
ต้องนั่งรถไฟฟ้า bts จากสถานีแบริ่ง ซึ่งผมต้องไปลงอโศก

ก็แบริ่งมันเป็นสถานีปลายทาง คนในรถเลยไม่ค่อยมี
ทีแรกก็นั่งฟังเพลงเฉยๆ

จนกระทั่งนั่งผ่านไปสักประมาณสองสถานี
ผมก็สังเกตเห็นผู้หญิงคนนึง เค้าก็ดูน่ารักดีน่ะครับ เค้ามานั่งฝั่งเดียวกับผม
ห่างออกไปสองที่นั่ง

ด้วยความที่ผมเห็นเค้าน่ารักดี ผมก็แอบชำเลืองบ้าง
แต่ก็ไม่อยากให้เค้ารู้ ก็นั่งฟังเพลงไป กระดิกนิ้วบ้าง เคาะขาบ้าง คือน่าจะเนียน

ระหว่างผมกับเขาไม่มีใครนั่งขั้นเลย คนน้อยมาก
ผมแอบคิดเล่นๆว่า ถ้าสมมติเค้าชอบผม ผมควรจะต้องทำยังไงดีนะ

ระหว่างที่นั่งคิดเพลินๆก็บังเอิญหันไปชำเลืองจังหวะที่เค้าหันมาหาผม
ก่อนที่จะรีบหันกลับไปนั่งก้มหน้าเหมือนเดิม

ผมเลยสงสัยว่า เขาแอบสังเกตเราอยู่หรือเปล่านะ
แต่ผมก็รู้สึกดีนะ แม้ว่าคิดว่าอาจจะคิดไปเอง

แล้วก็หันไปสนใจฟังเพลงต่อ

แล้วผมก็ห้ามใจไม่ได้ที่จะชำเลืองมองเขาอีก
ซึ่งคราวนี้เขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย

เขานั่งหันเบนมาหาทางผม ซึ่งนั่งอยู่ข้างซ้ายเขา
ผมสังเกตว่าเค้านั่งแอบห่อๆ แบบ คือลุคเค้าเป็นผู้หญิงเรียบร้อยนะ
คือนั่งขาสองข้างชิดกัน ไม่ได้ดูวอกแวกอะไร ผมไม่ได้ย้อม ไม่แต่งหน้าอะไรเยอะแยะ ง่ายๆคือไม่แรงน่ะ

ผมไม่รู้หรอกว่าการที่เค้าเบนมาทางเรา มันเป็นสิ่งที่บ่งบอกอะไรไหม
เพราะประกอบกับการที่ผมสบตาแล้วเค้าก็รีบหันกลับไปทันที อันนี้ทำให้ผมเริ่มคิดนะ
แต่โอเค โมเมนต์นี้แม้แต่คนแปลกหน้าก็เกิดขึ้นได้นะ ผมเองก็หลบตาคนแปลกหน้าบ่อยๆ
คืออาจจะเผลอไปสบตาเขา อะไรแบบนี้มั้ง..

ไปๆผมเริ่มเบื่อ คือปกติผมมักจะยืนมากกว่า
จึงเดินไปยืนที่ประตูฝั่งตรงข้าม เยื้องๆกับเค้าหน่อยนึง นึกออกนะครับ

ก็นั่นแหละ เค้าดูเรียบร้อยน่ารักดี
ผมก็ยังแอบชำเลืองเค้านิดนึง คราวนี้ก็เห็นเค้าแบบเสยผมแบบชัดๆทีนึง
แต่เค้าก็ยังนั่งนิ่งอยู่นะ..

จนกระทั่ง รถไฟฟ้าจอดลงที่สถานีพร้อมพงศ์
แล้วเขาก็เดินออกไป

ไม่รู้สิ ผมคิดไปเองมั้ง
ต่อไปนี้เป็นรายละเอียดเท่าที่ผมจำได้นะ

เค้าเป็นผู้หญิง ตัวค่อยไปทางเล็กนิดนึง สูงน่าจะสัก 160
ผิวขาว ผมดำ ดัดหยิกหน่อยๆ ใส่เสื้อแขนกุดสีขาว แต่บางจนเห็นสายยกทรงเลยล่ะ (อันนี้น่าจะเป็นสไตล์ที่เค้าต้องการโชว์ล่ะมั้ง)
เขาใส่กางเกงยีนรัดรูป รองเท้าแตะสีเนื้อๆน้ำตาล โดยรวมเค้าดูเรียบร้อยน่ารัก ไม่ได้ฉูดฉาด
แขนเค้าแอบมีสิวนิดหนึ่งพอธรรมชาติ แต่ขาวเนียนมาก

อยากเจอเขาอีกจัง