ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ปีสามค่ะ แต่เป็นคณะที่เราไม่ชอบมาตั้งแต่แรกเป็นคณะวิชาที่บังเอิญทางบ้านให้เราไปสอบ

แล้วดันติด ทั้งๆที่จริงๆแล้ว เราก็แอดมิดชั่นติดอีกที่ แต่ผู้ใหญ่ต้องการให้เรียนที่นี่

ในตอนปี 1 ไม่มีเพื่อนเลยค่ะ ก็เลยคิดว่าจะออก แล้วก็ติดที่อื่น แต่พวกญาติผู้ใหญ่ไม่ให้ออก

พอตอนปี 2  มีเพื่อนแล้ว แต่การเรียนของเรามันแย่ลงค่ะ พยายามอ่านแล้วจะปวดหัวแบบหนักมากๆ

สุดท้ายเกรดออกมาไม่ดีเลยค่ะ T^T  พอจบปี 2 ก็ซิ่วแต่ครั้งนี้ไม่ติดแล้ว เพราะใช้คะแนนเก่าไม่ได้แล้ว

แล้วออกก็เสียเวลา แต่ว่าเราไม่ชอบจริงๆค่ะ กายไว้หัวพอได้ แต่ใจเราไปแล้ว ร้องไห้เกือบทุกครั้ง

อ่านหนังสือก็ร้องมันหนักและเหนื่อย แถมเราก็ดรอปไป 1 ซึ่งมันเป็นวิชาตอนปี 1 พอลงใหม่

ก็ติด F แล้วเป็นวิชาที่มีตัวต่ออีกด้วย รู้สึกเหนื่อยรู้สึกท้อแท้ ใจหนึ่งคิดว่าอยากจะเรียนให้จบๆ

ด้านการเงินไม่มีปัญหาเพราะเรากู้กยศ. แต่เราสงสารแม่ แม่บอกให้ออกได้ แต่ถ้าไปเรียนเอกชนก็จะเสียเงินเพิ่ม

กลัวกู้ไม่ได้อีก บางครั้งเครียดมากจนอยากจะปรึกษาจิตแพทย์ เพราะไม่รู้ว่าจะหาทางออกยังไง

ส่วนอีกใจก็อยากดรอปไว้ก่อน ทำงานหาเงินสักปีและก็แอดใหม่ เพราะที่เรียนอยู่ไม่ใช่ทางเรา

แล้วเราเองก็ไม่ได้เต็มใจจะสอบเข้าที่นี่ด้วยเช่นกัน เลยคิดว่าถ้าหยดพักสักปี แล้วไปหางานทำ

เก็บเงินแล้วนำเงินตรงนี้ไปเป็นค่าใช้จ่ายในการเรียนเผื่อไว้ เราคิดเสมอว่าเราอาจจะไปถึงช้ากว่าคนอื่น

แต่เราอยากก้าวช้าๆแบบมีคุณภาพ เราหมายถึงว่า จบออกมาแล้วเก็บเกี่ยวความรู้ไปจริงๆ

ไม่ใช่จบไปเหมือนพยายามให้มันจบไป แต่สุดท้ายเราก็จบไปแบบไม่ได้อะไรออกมา

แต่หลายคนเริ่มบอกว่า มันเสียเวลา อีกนิดหนึ่งแล้วไปเรียนตรีอีกใบ แต่ว่าเรายังติด

วิชาที่บอกไปข้างต้น คงไม่ทัน 4 ปีแน่ๆ เพราะขนาดลง 5 หน่วยกิต คะแนนยังแบบนั้น แล้วถ้าอัดกันเยอะๆ

ก็กลัวว่ามันจะออกมาดีไหม ได้ D ทีก็ลดล่ะ ซึ่งเป็นวิชาเฉพาะด้านของสาขานั้น

แต่ว่าวิชาที่ไม่ใช่ เช่น ภาษา จิตวิทยา สิ่งแวดล้อม เรากลับทำได้ดีกว่า

ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ