จขกท.ก็เป็นนักเรียนคนนึงค่ะ เคยมีครูที่รักและผูกพันธ์มากกก ขึ้นชั้นสูงขึ้นก็ยังไปหาบ่อยๆ
แต่พอขึ้นม.ปลายก็ไม่ได้ผูกพันธ์กับครูท่านไหนมากนัก แต่ก็ไม่ได้รู้สึกขาดหายอะไร
คิดว่าไม่เห็นจำเป็นต้องยึดติดกับคำว่าครูเลยเราสามารถรู้สึกผูกพันธ์ได้กับคนทุกสาขาอาชีพ ถ้าเขาดีกับเรา
ครูไม่จำเป็นต้องผูกพันธ์กับเด็กก็ได้ เพียงแค่ทำหน้าที่ของตยคือสอนอย่างเต็มที่ตามความรู้ความสามารถของตน
ส่วนความรู้สึกดีๆถือเป็นโบนัสที่มันจะตามมาเอง
และการยกอาชีพๆนึงให้อยู่สูงกว่าอื่นๆ คิดว่าไม่ใช่เรื่องดีด้วย
คิดเห็นอย่างไร หรือช่วยแนะนำในมุมที่จขกทอาจมองข้ามไปก็ไดค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ความผูกพันธ์ระหว่างครูกับศิษย์เป็นเรื่องสำคัญมากรึเปล่าคะ?
แต่พอขึ้นม.ปลายก็ไม่ได้ผูกพันธ์กับครูท่านไหนมากนัก แต่ก็ไม่ได้รู้สึกขาดหายอะไร
คิดว่าไม่เห็นจำเป็นต้องยึดติดกับคำว่าครูเลยเราสามารถรู้สึกผูกพันธ์ได้กับคนทุกสาขาอาชีพ ถ้าเขาดีกับเรา
ครูไม่จำเป็นต้องผูกพันธ์กับเด็กก็ได้ เพียงแค่ทำหน้าที่ของตยคือสอนอย่างเต็มที่ตามความรู้ความสามารถของตน
ส่วนความรู้สึกดีๆถือเป็นโบนัสที่มันจะตามมาเอง
และการยกอาชีพๆนึงให้อยู่สูงกว่าอื่นๆ คิดว่าไม่ใช่เรื่องดีด้วย
คิดเห็นอย่างไร หรือช่วยแนะนำในมุมที่จขกทอาจมองข้ามไปก็ไดค่ะ
ขอบคุณค่ะ