เกริ่นก่อนนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า แม่ของผมท่านเป็นคนขี้สงสารมากครับ ชอบช่วยเหลือ เวลาเห็นคนยากคนจนบางทีท่านน้ำตาไหลเลยครับ อาจเป็นเพราะก่อนหน้านี้ท่านก็เคยลำบากมาก่อนกว่าจะเก็บเงินมาถึงทุกวันนี้  แล้วท่านจะบอกผมเสมอทุกครั้ง เวลาเดินตามถนน หรือที่ต่างๆแล้วถ้าเราผ่านคนขอทาน  เราควรช่วยเขาสักเล็กน้อยบาทสองบาท จนบางทีตอนนี้ผมก็ติดนิสัยแบบนั้นมานะครับ แต่ผมให้ได้เท่าที่ให้ได้จริงๆ ถ้ามีก็จะให้ครับ ผมให้มากสุดคือ 5-10 บาท หรือบางทีไม่ให้เลยก็มี บางที....ผมเองก็ไม่แน่ใจว่าเงินที่เราให้เขาไปนั้น.. เขาจะได้หรือเปล่า ?  

แม่ผมตอนนี้ท่านทำงานอยู่เมืองนอกกับพี่สาวครับ ผมอยู่กับพ่อและน้องๆที่บ้าน เรื่องมันมีอยู่ว่าแม่จะโทรมาหาพ่อและบอกให้พ่อไปโอนเงินให้คนชื่อ .. ขอสมมติชื่อ A นะครับ จริงๆผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรมากเท่าไหร่ คิดว่าเป็นญาติด้วยซ้ำ หรือเป็นคนรู้จักแล้วเขาเดือดร้อนเลยโทรมาขอเงิน ก็ไม่ได้อะไรครับ
อีกอย่างเราเป็นเด็กก็เลยยังไม่อยากไปยุ่งอะไรกับเขามากครับ แต่แล้วเรื่องมันมากกว่านั้นน่ะสิครับ มารู้อีกที พี่ A เนี่ย พ่อบอกว่า แม่สงสารเขา แม่ไปเจอเขาแถวสีลมครับ เป็นขอทานนั่งอยู่ข้างทางริมฟุตบาทกับลูกเขา แล้วแม่ชอบไปให้เงินเขา 100 - 200 บ่อยๆ เขาติดเชื้อ HIVครับ แม่ผมคงจะไปเจอแล้วสงสารครับ เลยถึงกับกระทั่งให้เบอร์เขาเลยครับ เผื่อเขาเดือดร้อนอะไรก็ช่วย จนถึงทุกวันนี้ เขาจะโทรมาขอให้โอนเงิน เดือนละ 1500 -2000 ครับ  บางทีมีการบอกว่า จะซื้อจักรยานให้ลูก ....

ผมไม่ได้อะไรกับการที่เราเมตตาคนด้วยกันนะครับ แต่กรณีนี้คือ ผมว่าเขาขอเยอะไปและแม่ผมก็ใจดีขี้สงสารเกินไปอีกน่ะสิ ผมกลัวเขาจะหลอกแม่ผม แล้วทุกครั้งๆเวลาเขาขอเงิน จะชอบบอกว่า ไปซื้อยาบ้าง ปวดขาบ้าง เจ็บขาบ้าง อันนี้ผมก็ไม่รู้เขาจะเป็นจริงๆหรือเปล่า แล้วเงินที่โอนไปนั้นเขาได้จริงๆใช่ไหม หรือเพราะมีใครสั่งเขามา แล้วได้ทุกๆเดือน บางทีโทรมาทวงเลย ถ้าไม่ได้นี่ก็จะโทรไปบอกทางแม่ผมที่เมืองนอกเลยครับ
บางทีผมอยากจะสืบให้รู้แล้วรู้รอดครับ กลัวว่าจะเป็นคนทั่วไปหลอกมาขอเงินเนี่ยสิ เข้าข่ายมิจฉาชีพชัดๆ แต่ถ้าเขาเดือดร้อนจริง
แล้วทำไม เขาต้องการเงินมากขนาดนั้น เหมือนเคยได้ยินว่าเขาจะอยู่รักษาตัวที่วัดพระบาทน้ำพุด้วยอะครับ แล้วทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองลำบาก
ถึงกับขนาดมาขอเงินทุกๆเดือน หรือว่าเขารักษาตัที่วัดนั้นแล้วเขาดูแลไม่ดีพอ ? ไม่น่าจะเป็นไปได้นะครับ เพราะที่วัดเขาดูแลผู้ป่วยดีมากจริงๆ
จนบางคนจากตอนแรกญาติเอามาไว้ป่วยหนักมาก จนไปๆมาๆ แข็งแรงเหมือนคนทั่วไป

ปล.ที่ผมตั้งกระทู้นี้มาอยากถามความเห็นพี่ๆครับว่า ผมควรทำยังไงดี ตอนนี้ยังจะเรียกว่ามองเขาในแง่ร้ายก็ไม่เชิงนะครับ
เพราะผมยังไม่รู้จริงๆว่า แท้จริงแล้วเขาลำบากจริงหรือไม่ หรืออาจจะสบายกว่าเราด้วยซ้ำ
แต่เอาเข้าจริง จะโทษเขาฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ครับ แม่ผมเองก็ขี้สงสารเกินไป แต่เอาเป็นว่าถ้าท่านจะขี้สงสาร
แล้วให้เงินขอทานผมถือว่าเป็นความสุขที่ได้ให้ของท่านละกันครับ แต่กรณีนี้ ผมไม่รู้ว่าท่านให้ถูกคนหรือเปล่า

ปล.2 ''การที่เราให้ขอทาน จะส่งผลให้เรามีกินมีใช้ไม่อดอยากนะครับ
ผมอยากจะเถียงมากเลย ไร้สาระครับ ให้เงินขอทาน 10 บาท แล้วมันจะเด้งเข้ากระเป๋าคุณ 20 บาทหรือไง
อยากจะฝากถึงคนที่ใจบุญนะครับ ให้เขาเป็นขนม อาหาร นม อะไรแบบนี้ยังดีกว่าให้เงินนะครับ
เพราะถ้าเขาได้แล้ว ก็จะขอเรื่อยๆแบบที่แม่ผมเจอเนี่ยละครับ