เราคบกับแฟนมา 7 ปี ตั้งแต่สมัยเรียน  ก็เหมือนจะรักกันดี และคิดว่าคนนี้ใช่แล้ว  พอปีที่ 6-7 เค้าเปลี่ยนไปมาก เปลี่ยนไปจนรู้ได้ว่า ใม่เหมือนเดิมแล้ว  เค้าเฉยชามาก ไม่สนใจ  ไม่โทรหา ไม่พูดเรื่องอนาคต  ทุกๆวันที่อยู่ด้วยกัน เหมือนเค้าฝืนความรู้สึกตัวเอง เราเองก็หลอกตัวเองมาตลอดว่ายังรักกันเหมือนเดิม พยายามประคับประคองความรักไปให้นานที่สุด แต่ก็เหมือนวิ่งตามอยู่ฝ่ายเดียว เราพยายามมาตลอด แต่สิ่งที่ได้ตอบแทนคือน้ำตา จนวันนึงเราจับได้ว่าเค้ามีคนอื่น แต่ตอนนั้นเรายังทำใจไม่ได้ถ้าต้องเลิกกัน มันเร็วไป ตั้งตัวไม่ติด เพราะเรายึดติดกับเค้ามากไป เราทำใจไม่ได้จริงๆ เราก็ยอมอภัยและกลับมาคบกันเหมือนเดิม เพราะคิดว่าสักวันจะดีขึ่น  แต่สิ่งที่เป็นตอนนี้คือ เค้าก็เฉยชาเหมือนเดิม เราก็ระแวงมากขึ้น ชีวิตไม่มีความสุข เค้าไม่โทรหา ไม่สนใจ คำตอบที่ได้รับก็คือจากการกระทำของเค้านั่นเอง เราพยายามจนไม่มีศักดิ์ศรี จนวันนี้ เหนื่อย และหมดแล้วจริงๆ ในความพยายาม เราจะถอยออกมา เราเดินจากมาดีกว่า เป็นทุกข์แบบนั้นไปตลอด เค้าไม่ได้รักเราแล้ว  เวลาที่คบกันมันก็ถือว่านานมาก แต่ฝืนไปคนที่เจ็บคือเรา  เราอยากขอคำแนะนำ ทำยังไงดี?? ใครเคยเป็นแบบนี้บ้าง ผ่านไปได้ยังไง เราขอคำแนะนำหน่อยค่ะ