จริงๆนะ ทุกวันนี้ รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่คนเดียวในโลกมากๆเลย เหตุต่างๆก็คือ คนส่วนใหญ่เค้าไม่ชอบคุยกับผม คือผมเข้าใจนะ ทุกคนก็ต้องมีงานเป็นของตัวเอง แต่ผมเองก็มีงานเหมือนกัน ผมบอกตามตรงว่าช่วงนี้ผมเครียด พอเครียดมากๆก็ทำงานอะไรไม่ได้เลย อยากหาเพื่อนคุย แต่ก็ไม่มีใครคุยก็เครียดเพิ่มไปอีก อยากจะปรึกษาปัญหาชีวิตตัวเองบ้าง อยากที่เห็นกลุ่มพ่อแม่หลายคนก็มีปรึกษาผมต่างๆนานา ผมก็รับปรึกษานะ ในฐานะเด็กพิเศษกลุ่มออทิสติกที่เรียนเป็นครูคนนึ่ง ผมเองอยากมีสังคมบ้างนะ ผมเขียนไปก็อยากร้องไห้ไป ว่าทำไมตัวเองไม่เข้าใจสังคมนะ

บางทีสมัยก่อนอยู่คนเดียวมาตลอด ก็เลยทำตัวเหมือนเด็กๆ เช่น นั่งเล่นคนเดียว หัวเราะคนเดียว วาดภาพระบายสีคนเดียว หรือบทบาทสมมุติคนเดียว แต่มันก็เหงานะ พอได้รู้จักสังคม การเล่นคนเดียวก็ลดน้อยลง อยากมีเพื่อนมากขึ้น แต่ก็อย่างที่เห็นทุกคนอยากไปทำอะไรต่างๆมากมายเลย คือพยายามเข้าใจนะว่าทุกคนมีสิ่งที่ต้องทำ แต่ในสมองมันไม่เข้าใจสักที

อยากโทรไปปรึกษาปัญหาชีวิตที่ 1323 เหมือนกันแต่โทรไม่ติดสักที ก็ไม่รู้จะทำไง ถ้าปล่อยไว้งานตัวเองก็จะไม่เสร็จ คือมันจะคิดวนอยู่อย่างนี้ต้องหาวิธีทำให้สบายใจขึ้น