ศิษย์ควรรู้ สูงต่ำ อย่าล้ำเส้น
ครูเฝ้าสร้าง ด้วยลำเค็ญ เป็นช่างปั้น
ทั้งเหน็ดเหนื่อย ฝึกฝน ทนผลักดัน
หวังให้ฝัน ศิษย์ถึงฝั่ง ดังตั้งใจ
อาจมีบ้าง ความเข้มข้น และเข้มงวด
มิได้อวด ตัวว่าเก่ง เอ็งรู้ไหม
ที่ฝืนทำ ยอมถูกด่า ไม่เป็นไร
ขอได้เห็น วันภูมิใจ เจ้าได้ดี
ที่ดุด่า ว่าตี ใช่รังเกียจ
ที่ส่อเสียด กดดัน เจ้าเต็มที่
ที่ขัดเกลา สร้างวินัย ให้เจ้ามี
ที่แอบร้อง-ไห้ทุกที ที่ทำไป
ศิษย์ล้างครู ความเจริญ คงมียาก
จึงอยากฝาก อุทธาหรณ์ สอนเตือนไว้
กตัญญู กตเวที จำขึ้นใจ
ชีวิตนี้ สำเร็จได้ การันตี

แต่งกลอนบทนี้ เพราะอยากสะท้อนมุมมองในฐานะครูบ้าง
ชอบไม่ชอบ ก็ตามสมควรที่จะคิดเห็นกันครับ

ครูนพพร อินสว่าง