วันนี้เป็นตอนแรกที่รู้สึกว่า ละครจบเร็วจัง เรื่องราวในวันนี้สนุกครบรส เดินเรื่องให้ลุ้น แถมภาพสวย ๆ อีกต่างหาก
ถ้าหากสัดส่วนของ ตัวละคร ในแต่ละตอนเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก น่าจะทำให้ละครน่าติดตามมากว่านี้ แต่วันนี้สนุกมาก ๆ
แต่มีบางฉากรู้สึกว่า ขอมุมกล้องแบบธรรมดาบ้างก็ได้ สงสัยเราไม่อาร์ตพอ 5555

ประทับใจหลาย ๆ ฉากในวันนี้ เป็นฉากที่มีความคิดสร้างสรรค์ และได้เห็นความสามารถในการแสดงที่พัฒนาขึ้นของหลาย ๆ ตัวละคร และภาพสวย ๆ แบบอเมซิ่งแบบสไตล์ "สามัญการละคร"

การชิงไหวชิงพริบกันระหว่าง ราช และ ภากร

- ภากร ส่ง "การ์ดแต่งงาน" มาเย้ย ราช ด้วยวิธีแบบไฮเทคเป็นภาพเคลื่อนไหวได้อารมณ์ เป็นการกวนประสาท ราช สุด ๆ เหมือน "จุดประกาย" ความรู้สึกแค้นและเจ็บใจ ฉากนี้ ทั้งอ๋อม และ ซัน เล่นได้ดีมาก รวมทั้ง ขวัญ ด้วย อ๋อม แสดงความรู้สึกทางสายตาได้ดีสุด ๆ ไม่ต้องพูดอะไรมาก

-ราช ย้อนรอยส่ง "ของขวัญแต่งงาน" ให้ภากร หลังจากที่ลักพาตัว อมาวสี ไปไว้ที่ไร่แล้ว ราช วางแผนอย่างดีโดยไม่ต้องลงมือเอง และทำตัวเนียน ๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ชอบการเดินเรื่องตรงนี้มาก มันเชือดเฉือนทันกันดีจริง ๆ

การโต้เถียงประชดประชันกันระหว่าง ราช และ อมาวสี

- วันนี้ ราช กับ อมาวสี ได้เจอกันแค่ 2 ฉาก คือ ฉากการ์ดเชิญไฮเทค และ ฉากที่บ้านวัชรี บทสนทนาที่เชือดเฉือนกัน และทางเลือกทั้ง 3 ข้อ ยาวมาก แต่ทั้งคู่ต่อปากต่อคำกันได้อย่างธรรมชาติ อมาวสี เสียดสี ราช เรื่องแม่ ในขณะที่ ราช ก็เสียดสี เรื่อง "แม่" ที่เป็นปมในใจกลับไป

ความห่วงใยของเพื่อนสาว

- ทุกครั้งที่สาว ๆ กลุ่มนี้ปรากฎตัว ทำให้รู้สึกสดใสสนุกสนานทุกครั้ง ชอบสาว ๆ ในแก้งนี้ทุกคน ดูห่วงใยกันอย่างเป็นธรรมชาติ และเหมือนเพื่อนรักกันจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่ไม่ชอบ ภากร  แต่ก็ตกลงไปร่วมงาน ตอนรู้ว่า อมาวสี หายไป ก็ห่วงใยตามหาเท่าที่ทำได้ ชอบฉาก "ผีถ้วยแก้ว" ที่สอดแทรกออกมาได้น่ารัก และสะท้อนให้เห็นถึงการพึ่งพาสิ่งเหนือธรรมชาติ เวลาไม่รู้จะหาตัว อมาวสี ที่ไหน

การลักพาตัวสุดโรแมนติก

- เหมือนล้างภาพการลักพาตัวทุกอย่างในละครไทยทั้งหมดที่เคยดูมา จากที่กลัวต้องไปตกระกำลำบาก เพราะโดยลักพาตัวไปอยู่บ้านป่าเมืองเถื่อน ลำบากลำบน แต่นายราช กลับพา อมาวสี ไปอยู่ "บ้านไร่สุด chic" บนเนินเขาสุดสวย สวยราวกับภาพฝัน ทำเอาแอบเพ้ออยากโดนลักพาตัวแบบอมาวสีบ้าง 555 เป็นการสะท้อนภาพความรัก และความรู้สึกที่ว่า อยากให้ อมาวสี ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันในที่สวย ๆ แบบนี้ อะไรประมาณนั้น (ไม่รู้คุณตั้วคิดยังไง แต่แอบฟินคิดแบบนี้)

- การลักพาตัวแบบวางแผนมาเป็นอย่างดี เนียน ๆ โดยที่ ราช วางแผนทั้งหมด แต่ตัวเองทำเหมือนไม่รู้ไม่เห็น  แต่ควบคุมสถานการณ์ทั้งหมด แล้วค่อย ๆ ปลีกตัวออกมาหา อมาวสี แบบไม่เป็นที่สงสัย

- น้องอ้อ เปลี่ยนไปเมื่อมาอยู่ "บ้านไร่" แต่ก็ยังน่ารักเหมือนเดิม แต่ไม่รู้เป็นความตั้งใจของผู้กำกับหรือเปล่า รู้สึกเหมือนวิญญาณ "เข็ม สลาตัน" เข้าสิง นางสู้คน และเอาเรื่องมาก ๆ ผิดกับลุคคุณหนูใน กทม. น้องอ้อปรับตัวได้เร็้วมาก

- รายละเอียดของฉากบ้านไร่ หลังจากลักพานางเอกมา เหมือนเปลี่ยนโทนเรื่องให้สดใส เฮฮา น่าติดตาม ทั้งคนงานในบ้านไร่ บรรยากาศ และมุกในการใช้กระดาษลอดใต้ประตู น่ารักดี แต่ถ้าเป็นลายมือเขียนน่าจะดูสมจริงมากกว่านี้

- การประวิงเวลาให้ ราช เตรียมตัวมา "บ้านไร่" แบบเนียน ๆ และให้ อมาวสี ลุ้นว่าใครเป็นคนจับตัวมา ทำได้น่ารักน่าลุ้นไปกับ อมาวสี และฉากตอน "ราช" ปรากฎตัวตอนจบตอนน่าประทับใจมาก เหมือน "เจ้าชายขี่ม้าขาว" มาเฉลยคำตอบ

ละครจบแต่ยังไม่อยากให้จบเลยค่ะ หลังจากนี้ไปน่าจะยิ่งสนุกเข้มข้นขึ้น เมื่อวานยังบ่นว่า พระนาง มาน้อยอยู่ หลังจากนี้คุณตั้วจัดเต็มให้เลย เตรียมตัวฟินล่วงหน้าเลยค่ะ ถึงจะอุ่นเครื่องนานหน่อยแต่พอติด ก็หยุดความฟินไม่อยู่ รอชมและขอชื่นชม "หัวใจเถื่อน" ตอนที่ 7 ค่ะ  และจะติดตามชมจนจบอย่างแน่นอนค่ะ