เกริ่นแปบ...เด๋วคนอื่นหลงเข้ามาอ่าน(จะมีหรอวะ?)...คือกระทู้นี้ ไม่มีอะไรค่ะ แค่ จขกท แต่งให้เป็นของขวัญวันเกิดเพื่อนรัก
^
^
^
กูนั่งคิดบนรถเมล์ รถไฟฟ้า คิดตอนเดินบนทางเท้า นั่งอ่านหนังสือก็คิด พิมพ์งานก็คิด ขนาดกูดูบอลอยู่กูยังคิดเลย ตอนนอนถึงกับเก็บเอาไปฝัน ...อันนี้เว่อร์ล่ะ...คิดมาหลายวัน วันเเล้ว วันเล่า แต่งเพลงดีมั๊ย ลองแล้วได้ท่อนเดียว พากย์เสียงเป็นกัปตันเมกา(กูเลือกเรื่องนี้ พวกมุงคงรู้ว่าทำไม)มั๊ยลองทำแล้วไม่เวิร์ค... คิดว่าอยากทำอะไรเป็นของขวัญวันเกิดให้เพื่อนอย่างมุงดี
มันดูไร้สาระมะมุงว่า...แต่ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว (โคนันได้กล่าวไว้).. เข้าใจตรงกันนะ คุณตันบอก555 (มาจากไหนเนี่ยยยย.........)
เข้าเรื่องๆ.....กูคิดตั้งแต่วันเกิดกูล่ะ ว่ามันต้องเหลือเวลาอีกไม่ถึงเดือนก็จะถึงวันที่ 17 ในเดือนต่อมา
ทำไมถึงโพสต์ลงพันทิปว๊ะ...บอกรักเพื่อนไปโพสต์ที่อื่นดิ ในFB มันก็ได้นี่ ...ก็ปีที่แล้วกูโพสต์บอกในเฟสแล้วเลยไม่อยากทำอีก มันไม่ตื่นเต้น มันเหมือนคนอื่นๆ ทำกัน (แล้วโพสต์ลงพันทิปนี่คนอื่นไม่ทำรึไง...)
กูก็คิดงั้นนะ แต่กูเห็นเอะอะไร
ก็พันทิป อยากอ่านไรเรื่องชาวบ้านก็พันทิป มีสาระก็พันทิป รีวิวร้านอาหารที่ท่องเที่ยวก็พันทิป
อะไรๆๆ เข้าพันทิปก็เจอหมดแถมได้เผือกบ่อยๆ คำนี้มาจากไหนไม่รุ กูเห็นครั้งแรกที่พันทิป
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับวันเกิดวะ...
เกี่ยวดิ เกี่ยวจริงๆ ..................(คือจริงๆ ไม่เกี่ยวแค่อยากเกริ่น กูติดนิสัยใครมุงคงรู้)
ณ ห้องเรียนแนะแนว อาจารย์ก็ถามนักเรียนทุกคนด้วยคำถามเดิมๆ แหละว่า อยากเรียนต่อคณะไร อยากทำอาชีพอะไร แล้วพอมันมาถึงเพื่อนผู้หญิงผมสั้นเลยติ่งหู ใส่แว่น ท่าทางคร่ำครึ(กูใช้คำถูกป่าววะ?)กับตำรับตำราคนนึง เธอลุกตอบอย่างมั่นอกมั่นใจว่า
...อยากเป็นศาสตราจารย์ด็อกเตอร์ค่ะ
...คือกู.... ""อึ้ง""" ขอบอกคำเดียวว่า อึ้ง ...
ทุกสายตาคงจับจ้องไปที่เธอ ทุกคนมีคำถามในหัว ห๊ะ!!!!!,อยากเป็นเชี่ยไรวะนั่น, เป็น อ. มหาลัยหรอ , ????
คำถามในหัว อ. แนะเเนวก็คงจะมีเช่นกัน อ.จึงยิ้มออกมาแล้วคงจะถามว่า ทำไมถึงอยากเป็น...มั้ง(เรื่องมันเกิดเมื่อเกือบสี่ปีที่แล้ว โทษทีกูจำรายละเอียดไม่หมด) เธอก็ตอบไปว่ามีพ่อเป็นด็อกเตอร์ อ.ก็เลย อ๋อ พวกเราทุกคนก็ อ๋อ ด้วย แต่ประเด็นมันอยุตรงไหนรุ้มั๊ย รู้มั๊ยว่าวันนั้น เป็นวันเปิดตัวมุงอย่างเต็มรูปแบบ(ในความคิดกูนะ)555 ทุกคนจำเธอได้จากเหตุการณ์ในวันนั้น ไม่งั้นเพื่อนหลายคนคนไม่เรียกมุง ว่า ด็อกเตอร์ หรือ ศาสตราจารย์ หรอก555 แต่ถึงกูจะไม่เคยเรียกอย่างนั้นเลย แต่มุงรู้มั๊ยว่าวันนั้นก็เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้กูสนใจตัวมุงเช่นกัน
...อย่างน้อยมันก็เป็นวันที่กูประทับใจมากวันนึงของชีวิตเลยนะมุงงงง555ที่คนอย่างกูได้รู้จักกับคนอย่างมุงงง กูว่าเพื่อนเราอีกสามคนคงคิดเหมือนกันมั้งงงง ..พวกมุงว่ามั๊ย5555
ณ โรงอาหารชั้นสอง ส่วนใหญ่เราก็ไปกินชั้นนี้นะ ก็ชั้นล่างมาไม่ทัน คนเต็มก่อน แต่ถ้าทันก็ดีนะ มีพัดลมไอน้ำ555 ไม่ได้กลับไปนานเป็นยังไม่บ้างก็ไม่รุ เวลาซื้อข้าวส่วนใหญ่ก็ลงไปซื้อที่ชั้นล่างของโรง 1 ร้านประจำกูก็ร้านป้านวล ร้านประจำมุงนี่กูไม่รุ คนเยอะไม่ได้สังเกต ที่สังเกตเห็นแค่เวลากินก๋วยเตี๋ยว ชอบกินเส้นหมี่.....เขาว่าคนแก่ชอบกิน555.... มุงว่ามุงชอบกินไก่ .....ทั้งๆ ที่ไก่ไม่ควรจะเป็นเมนูโปรดของใครๆ เลย ...เวลาพวกเรากินข้าว พวกเราก็ไม่ได้กินเฉยๆ นะ เหล่ ผู้ชายด้วยค่ะ555....เพราะพวกเราห้าคนนั้นมีเป้าหมายของใครของมันอยุแล้ว
เริ่มที่ของกูนะ คนที่กูมอง ตอน ม.ปลาย มีแค่คนเดียว อย่างกะสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก พวกมุงคงรู้ว่ากูหมายถึงใคร พี่โชนของกูน่ะ เพื่อนทั้งห้องก็รู้ เพราะกูเก็บอาการไม่อยู่เวลาเจอพี่แก (ส่วนตอนนี้เข้ามหาลัย มองคนใหม่ล่ะ ตอนแรกก็ว่าจะชอบแค่คนเดียว แต่เมื่ออะไรๆ มันเปลี่ยนไป เวลาเปลี่ยน ใจคนอย่างกูก็เปลี่ยนไป...555 ชอบไปก็ไม่ได้อะไร ไปชอบคนใหม่ดีกว่า เป็นหมอด้วย555)
...ที่จริงคนที่กูชอบล่าสุดนี่เขาน่ารักมากๆๆ อย่างน้อยนะมุงกูเคยได้รับรอยยิ้มจากเขาที่เขาหันมายิ้มให้ด้วยความจริงใจถึง 4 ครั้ง (กูนับครั้งทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาได้อ่ะนะเพราะมันน้อยครั้ง5555)..แต่จากนี้คงไม่ได้เจอกันแล้ว นี่คือข้อเสียของมหาลัยอันดับหนึ่งของไทย ปีสอง แยกกันเรียนคณะใครคณะมัน TT
ถ้าเป็นของอีอิสซาเบลล่านี่ มันมีเป็นตัวเป็นตนของมันอยุแล้ว คบมาตั้งแต่ ป.6 แต่ในโรงเรียนมันก็แอบมีมองนะ กัปตันเมกา เก่งคณิตระดับเทพใช่มั๊ย55555 (หลบแปบ....เด๋วโดนแฟนมันตบค่ะ) กูก็ไม่รู้นะว่ามันน่าชอบตรงไหน ที่จริงกูเคยแอบคิดแหละว่ามีคนในห้องเราแอบชอบมันตอนแรกๆ นะ ด้วยความที่มันอัธยาศัยดีเข้ากะทุกคนได้ แถมแฟนมันยังเคยไปดูดวงว่าจะมีมือที่สามเป็นชายผิวคล้ำ อวบๆ (รึป่าววะกู ลืม) ซึ่งตอนนั้นมันก็มีเข้ามาคนนึง แต่สุดท้ายคือไม่มีไร เป็นเพื่อนกันๆๆๆ คือผู้ชายคนนี้ก็ชอบผู้หญิงคนที่ คนแรกที่อีเต่าแอบชอบในห้องเราน่ะเขาก็ชอบด้วยนะ(งง มั๊ย ไม่งงนะ)
ถ้าเป็นของอีเต่า(กูไม่เคยเรียกมันว่าเต่านะ อีคนข้างล่างเรียกต่างหาก) ...นี่ตอนแรกเข้ามาใหม่ๆ มันชอบเพื่อนในห้องว่ะ ไม่รู้ชอบเข้าไปได้ยังไงแต่ละคน อย่าให้กูพูดนะกูรู้นะ 555 ตั้งสองคนแน่ะ แล้วมันก็มีชอบรุ่นพี่ที่เขาเป็นลูกครูว่ะ แล้วช่วงหลังก็มีคนกลับมาจากจีน
อย่างกะพรหมลิขิต เพราะมันเคยแอบชอบคนนี้ก่อนไปจีนล่ะ แถมทรงหน้าก็คล้ายๆ กับลูกครูที่มันเคยชอบ แต่ก็นะเขาเป็นระดับ pop of ... เขาคงไปคู่กับ pop of ..ที่เป็นผู้หญิง ไม่หันมามองอย่างมันหรอก ห้า ห้า ห้า ห้า ๆๆๆๆ
ถ้าเป็นของอีส้มตำ มะม่วง (กูขอโทดที มันไม่มีฉายา หรือจะให้เรียก เดอะบิ๊กแพนด้า วะ ที่พวกนั้นเรียกมัน555) มันนี่เป้าหมายเยอะ มันชอบเก่งๆ เกรียนๆ น้องKSR(เคยนั่งรถผ่านร้านทองน้องเขา) พี่หลีดชายห้องสาม(เคยเดินผ่านร้านน้องที่เป็นแฟนพี่เขา) เพื่อนห้องสองแก๊งเดียวกัน(เคยเรียนพิเศษที่เดียวกัน) แถมมีครั้งนึงตอนเรียนปลูกผัก เกือบไปแล้วเกือบเผลอบอกว่าแอบชอบผู้ชายตัวสูงต่อหน้าแฟนเขา กูฮา ...คือมีแค่นี้ใช่มั๊ย แต่ไม่ใช่ไรหรอกคือทุกคนที่มันชอบล้วนมีแฟนแล้ว555 ส่วนตอนนี้น่ะหรอ แน่ะๆๆๆๆๆๆๆกูรู้นะๆๆ อย่าคิดว่าคนอย่างกูไม่รู้ แอร๊ยยย เขิลลล
ส่วนของมุงนี่ หนุ่มแว่นหน้าตาดี สุดฮอท ตัวสูง เรียนเก่ง ระดับ pop of .... ถ้าตอนนี้คงวิดวะ ฬ อ่ะนะ มุงอาจจะมองหลายคนนะ ใครหล่อหน่อย หรือแค่เป็นผู้ชายก็มองล่ะ คือถ้ามุงบอกว่าหล่อน่ะ กูกับเพื่อนจะยังไม่เชื่อ เพราะมาตรฐานความหล่อที่มุงใช้วัดผู้ชายมันไม่ใช่มาตรฐานเดียวกับพวกกูสี่คน ....แต่เด่นสุดก็คนนี้ชะ มุงบอกว่ามุงชอบผู้ชายอบอุ่น ว่าแต่มันเป็นยังไงน่ะหรอ?... ดูท่านพ่อของมุงกูเลยเข้าใจนิยามคำนี้ ตอนนี้ว่ามุงมองคนนึงแต่เขามีแฟนแล้ว แล้วตอนนี้มุงมองคนใหม่ยัง มองแล้วมีแล้วอัพเดตเพื่อนด้วยนะ
เอิ่มมมมมม...กูพึ่งรู้ตัวว่ากูเล่าเรื่องผู้ชายยาวไป....งี้แหละในหัวไม่คิดเรื่องอื่น คิดอยู่เรื่องเดียว.....
ณ พื้นลานธรรมสถาน ที่ตรงนี้จะเป็นที่นั่งหลังจากกินข้าวที่โรงอาหารเสร็จ คือนั่งรอให้ม้าหินอ่อนหน้าอาคารหนึ่งว่างอ่ะนะ เอาไว้นั่งกินขนมหวาน นั่งทำการบ้าน นั่งอ่านหนังสือ นั่งลือชาวบ้าน มองผ่านผุ้ชาย นั่งหายใจทิ้ง อ้อยอิ่งรอเรียน พากเพียรระบายสี งานครูธาริ... นี่น่ะหรือ ม.ปลายยย555(นินทา ครู บาปปปป) บริเวณนี้เวลานัดเจอกันเสาร์ อาทิตย์ ถ้ามันร่ม พวกเราก็ชอบนัดกันตรงนี้บ่อยๆๆ เป็นอีกที่หนึ่งในความทรงจำ
ที่อื่นๆ ที่สิงสถิตอยู่บ่อยครั้งแต่รองลงมา ก็เช่น ตรงหน้าห้องหมวดครูอังกฤษ ลานวิทย์ ส่วนพวกที่นั่งตามทางเดินเราจะไม่ค่อยนั่งมันดูโจ่งแจ้งเกินไป ไม่เหมาะสำหรับสาวฮอทอย่างพวกเรา(โอ๊ยยย กูกระดากปาก )
อ่ะๆๆ โพสต์ยาวไปเดี๋ยวน่าเบื่อ กูจบด้วยเพลงนี้นะ ทำนองเพลงร่มสีเทา ของวัชราวลี
(บนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอนถ้ามองจากตรงนี้ ...)
เ_น ม่_น ป๊อ_ _ก๋ ยุ้_ เราเป็นเพื่อนกัน เพื่อนกันมาหลายปี เราก็มีทั้งทุกข์และสุข อาจมีทะเลาะ โกรธเป็นบางครั้งหรือไม่พร้อมหน้ากันบางที แต่สิ่งหนึ่งที่เราห้าคนนั้นมี ก็คือ ความเข้าใจ....กันและกัน
เพลง เพลงนี่ ยุ้_ แต่งให้ป๊อ_ เพราะมันเป็นวันเกิดของป๊อ_ วันที่ สิบเจ็ด กรกฎา...เขาก็ว่ากันว่า คนน่ารัก..เกิด
โอ๊ยยย กูแต่งๆ ไม่ลงจังหวะ5555 ลองร้องเอานะ
แต่ที่ขาดไม่ได้คือเพลงนี้สิHappy Bithday to.... you ร้องเองนะ
พวกมุงสี่คน คือเพื่อนที่ดีทีสุด ในชีวิตกูคงหาเพื่อนดีๆ แบบนี้ไม่ได้อีกล่ะ (คือเพื่อนดีทีสุดของกูน่ะนอกจากพวกมุงก็มีนะ แต่นี่คือดีสุดอ่ะ) ต่อให้ไปเจอเพื่อนใหม่ในมหาลัย ผู้คนอีกหลายร้อยพันหมื่น แสนล้าน คน ต่อให้ดีมาจากไหน มันก็ไม่สนิทใจเท่าพวกมุง กูคงไม่รักพวกมุงขนาดตายแทนได้หรอกนะ แต่ถ้ามีอะไรกูแค่พร้อมจะตายไปด้วยกันกับมุง เอาแบบพร้อมกันนะเว่ย5555 ไม่เอาทีละคนนะ ให้กูตายก่อน กูไม่ยอมนะ แต่ถ้าให้พวกมุงตายก่อนกูก็ไม่ยอมเช่นกัน555 (เว่อร์เนาะ ติดมาจากหนัง แต่อันนั้นเขาพระเอกกับนางเอก ..ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณตาย เราจะรอดไปด้วยกัน...เอิ่มมมม)
อ่านมาตั้งนาน สาระอยุ่ตรงไหน ไม่มิ๊ๆๆๆๆ กะจะแต่งให้มีตัวละครแค่กูกับมุงแต่ ถ้ามันขาดอีสามตัวนั่นไป เราก็ไม่ครบห้าคน กูเลยต้องใส่ให้ครบ ...ชีวิตคนเรามันสั้น รักกันไว้ให้มากๆ ...เขาบอก เรื่องพวกมีอีกเยอะแต่กูขี้เกียจพิมพ์ว่ะ ถ้ามัน copy จากไฟล์ในสมอง แล้ว paste ลงได้ก็คงจะดีเนาะ เพราะในหัวกูมันมีหลายไฟล์มาก แต่ก็เก็บใส่ในโฟลเดอร์ชื่อ......ความทรงจำ....ไว้ล่ะ กูก็ได้แต่หวังว่ามันจะไม่โดนไวรัสแด๊ก เพราะไวรัสตัวนี้มันแอบน่ากลัว น่ากลัวกว่าโทรจันอีกนะ มันชื่อว่า ..ลืม... หวังว่ากูจะไม่เป็นอัลไซเมอร์นะ555 และนี่แหละเหตุผลที่กูเอามาโพสต์ลงไว้ในพันทิป ...เกี่ยวจนได้
ไหนๆ ก็วันเกิดมุง คำอวยพรนี้กูจำคุณพอล ภัทรพล มาอีกทีนะ มี ห้าอย่าง
หนึ่ง มีเงินใช้เเบบไร้กังวล
สอง มีเวลาแบบไร้กังวล
สาม สุขภาพดีแบบไร้กังวล
สี่ ได้ใช้สามข้อข้างต้นกับคนที่รัก
ห้า ทั้งสี่ข้อข้างต้นแบบนานๆๆๆๆๆๆ
รักมุงนะ
กู
ไม่มีไรมากกกก แค่อยากบอกว่าคิดถึงงง
^
^
^
กูนั่งคิดบนรถเมล์ รถไฟฟ้า คิดตอนเดินบนทางเท้า นั่งอ่านหนังสือก็คิด พิมพ์งานก็คิด ขนาดกูดูบอลอยู่กูยังคิดเลย ตอนนอนถึงกับเก็บเอาไปฝัน ...อันนี้เว่อร์ล่ะ...คิดมาหลายวัน วันเเล้ว วันเล่า แต่งเพลงดีมั๊ย ลองแล้วได้ท่อนเดียว พากย์เสียงเป็นกัปตันเมกา(กูเลือกเรื่องนี้ พวกมุงคงรู้ว่าทำไม)มั๊ยลองทำแล้วไม่เวิร์ค... คิดว่าอยากทำอะไรเป็นของขวัญวันเกิดให้เพื่อนอย่างมุงดี
มันดูไร้สาระมะมุงว่า...แต่ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว (โคนันได้กล่าวไว้).. เข้าใจตรงกันนะ คุณตันบอก555 (มาจากไหนเนี่ยยยย.........)
เข้าเรื่องๆ.....กูคิดตั้งแต่วันเกิดกูล่ะ ว่ามันต้องเหลือเวลาอีกไม่ถึงเดือนก็จะถึงวันที่ 17 ในเดือนต่อมา
ทำไมถึงโพสต์ลงพันทิปว๊ะ...บอกรักเพื่อนไปโพสต์ที่อื่นดิ ในFB มันก็ได้นี่ ...ก็ปีที่แล้วกูโพสต์บอกในเฟสแล้วเลยไม่อยากทำอีก มันไม่ตื่นเต้น มันเหมือนคนอื่นๆ ทำกัน (แล้วโพสต์ลงพันทิปนี่คนอื่นไม่ทำรึไง...)
กูก็คิดงั้นนะ แต่กูเห็นเอะอะไร ก็พันทิป อยากอ่านไรเรื่องชาวบ้านก็พันทิป มีสาระก็พันทิป รีวิวร้านอาหารที่ท่องเที่ยวก็พันทิป
อะไรๆๆ เข้าพันทิปก็เจอหมดแถมได้เผือกบ่อยๆ คำนี้มาจากไหนไม่รุ กูเห็นครั้งแรกที่พันทิป
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับวันเกิดวะ...
เกี่ยวดิ เกี่ยวจริงๆ ..................(คือจริงๆ ไม่เกี่ยวแค่อยากเกริ่น กูติดนิสัยใครมุงคงรู้)
ณ ห้องเรียนแนะแนว อาจารย์ก็ถามนักเรียนทุกคนด้วยคำถามเดิมๆ แหละว่า อยากเรียนต่อคณะไร อยากทำอาชีพอะไร แล้วพอมันมาถึงเพื่อนผู้หญิงผมสั้นเลยติ่งหู ใส่แว่น ท่าทางคร่ำครึ(กูใช้คำถูกป่าววะ?)กับตำรับตำราคนนึง เธอลุกตอบอย่างมั่นอกมั่นใจว่า
...อยากเป็นศาสตราจารย์ด็อกเตอร์ค่ะ
...คือกู.... ""อึ้ง""" ขอบอกคำเดียวว่า อึ้ง ...
ทุกสายตาคงจับจ้องไปที่เธอ ทุกคนมีคำถามในหัว ห๊ะ!!!!!,อยากเป็นเชี่ยไรวะนั่น, เป็น อ. มหาลัยหรอ , ????
คำถามในหัว อ. แนะเเนวก็คงจะมีเช่นกัน อ.จึงยิ้มออกมาแล้วคงจะถามว่า ทำไมถึงอยากเป็น...มั้ง(เรื่องมันเกิดเมื่อเกือบสี่ปีที่แล้ว โทษทีกูจำรายละเอียดไม่หมด) เธอก็ตอบไปว่ามีพ่อเป็นด็อกเตอร์ อ.ก็เลย อ๋อ พวกเราทุกคนก็ อ๋อ ด้วย แต่ประเด็นมันอยุตรงไหนรุ้มั๊ย รู้มั๊ยว่าวันนั้น เป็นวันเปิดตัวมุงอย่างเต็มรูปแบบ(ในความคิดกูนะ)555 ทุกคนจำเธอได้จากเหตุการณ์ในวันนั้น ไม่งั้นเพื่อนหลายคนคนไม่เรียกมุง ว่า ด็อกเตอร์ หรือ ศาสตราจารย์ หรอก555 แต่ถึงกูจะไม่เคยเรียกอย่างนั้นเลย แต่มุงรู้มั๊ยว่าวันนั้นก็เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้กูสนใจตัวมุงเช่นกัน
...อย่างน้อยมันก็เป็นวันที่กูประทับใจมากวันนึงของชีวิตเลยนะมุงงงง555ที่คนอย่างกูได้รู้จักกับคนอย่างมุงงง กูว่าเพื่อนเราอีกสามคนคงคิดเหมือนกันมั้งงงง ..พวกมุงว่ามั๊ย5555
ณ โรงอาหารชั้นสอง ส่วนใหญ่เราก็ไปกินชั้นนี้นะ ก็ชั้นล่างมาไม่ทัน คนเต็มก่อน แต่ถ้าทันก็ดีนะ มีพัดลมไอน้ำ555 ไม่ได้กลับไปนานเป็นยังไม่บ้างก็ไม่รุ เวลาซื้อข้าวส่วนใหญ่ก็ลงไปซื้อที่ชั้นล่างของโรง 1 ร้านประจำกูก็ร้านป้านวล ร้านประจำมุงนี่กูไม่รุ คนเยอะไม่ได้สังเกต ที่สังเกตเห็นแค่เวลากินก๋วยเตี๋ยว ชอบกินเส้นหมี่.....เขาว่าคนแก่ชอบกิน555.... มุงว่ามุงชอบกินไก่ .....ทั้งๆ ที่ไก่ไม่ควรจะเป็นเมนูโปรดของใครๆ เลย ...เวลาพวกเรากินข้าว พวกเราก็ไม่ได้กินเฉยๆ นะ เหล่ ผู้ชายด้วยค่ะ555....เพราะพวกเราห้าคนนั้นมีเป้าหมายของใครของมันอยุแล้ว
เริ่มที่ของกูนะ คนที่กูมอง ตอน ม.ปลาย มีแค่คนเดียว อย่างกะสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก พวกมุงคงรู้ว่ากูหมายถึงใคร พี่โชนของกูน่ะ เพื่อนทั้งห้องก็รู้ เพราะกูเก็บอาการไม่อยู่เวลาเจอพี่แก (ส่วนตอนนี้เข้ามหาลัย มองคนใหม่ล่ะ ตอนแรกก็ว่าจะชอบแค่คนเดียว แต่เมื่ออะไรๆ มันเปลี่ยนไป เวลาเปลี่ยน ใจคนอย่างกูก็เปลี่ยนไป...555 ชอบไปก็ไม่ได้อะไร ไปชอบคนใหม่ดีกว่า เป็นหมอด้วย555)...ที่จริงคนที่กูชอบล่าสุดนี่เขาน่ารักมากๆๆ อย่างน้อยนะมุงกูเคยได้รับรอยยิ้มจากเขาที่เขาหันมายิ้มให้ด้วยความจริงใจถึง 4 ครั้ง (กูนับครั้งทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาได้อ่ะนะเพราะมันน้อยครั้ง5555)..แต่จากนี้คงไม่ได้เจอกันแล้ว นี่คือข้อเสียของมหาลัยอันดับหนึ่งของไทย ปีสอง แยกกันเรียนคณะใครคณะมัน TT
ถ้าเป็นของอีอิสซาเบลล่านี่ มันมีเป็นตัวเป็นตนของมันอยุแล้ว คบมาตั้งแต่ ป.6 แต่ในโรงเรียนมันก็แอบมีมองนะ กัปตันเมกา เก่งคณิตระดับเทพใช่มั๊ย55555 (หลบแปบ....เด๋วโดนแฟนมันตบค่ะ) กูก็ไม่รู้นะว่ามันน่าชอบตรงไหน ที่จริงกูเคยแอบคิดแหละว่ามีคนในห้องเราแอบชอบมันตอนแรกๆ นะ ด้วยความที่มันอัธยาศัยดีเข้ากะทุกคนได้ แถมแฟนมันยังเคยไปดูดวงว่าจะมีมือที่สามเป็นชายผิวคล้ำ อวบๆ (รึป่าววะกู ลืม) ซึ่งตอนนั้นมันก็มีเข้ามาคนนึง แต่สุดท้ายคือไม่มีไร เป็นเพื่อนกันๆๆๆ คือผู้ชายคนนี้ก็ชอบผู้หญิงคนที่ คนแรกที่อีเต่าแอบชอบในห้องเราน่ะเขาก็ชอบด้วยนะ(งง มั๊ย ไม่งงนะ)
ถ้าเป็นของอีเต่า(กูไม่เคยเรียกมันว่าเต่านะ อีคนข้างล่างเรียกต่างหาก) ...นี่ตอนแรกเข้ามาใหม่ๆ มันชอบเพื่อนในห้องว่ะ ไม่รู้ชอบเข้าไปได้ยังไงแต่ละคน อย่าให้กูพูดนะกูรู้นะ 555 ตั้งสองคนแน่ะ แล้วมันก็มีชอบรุ่นพี่ที่เขาเป็นลูกครูว่ะ แล้วช่วงหลังก็มีคนกลับมาจากจีน อย่างกะพรหมลิขิต เพราะมันเคยแอบชอบคนนี้ก่อนไปจีนล่ะ แถมทรงหน้าก็คล้ายๆ กับลูกครูที่มันเคยชอบ แต่ก็นะเขาเป็นระดับ pop of ... เขาคงไปคู่กับ pop of ..ที่เป็นผู้หญิง ไม่หันมามองอย่างมันหรอก ห้า ห้า ห้า ห้า ๆๆๆๆ
ถ้าเป็นของอีส้มตำ มะม่วง (กูขอโทดที มันไม่มีฉายา หรือจะให้เรียก เดอะบิ๊กแพนด้า วะ ที่พวกนั้นเรียกมัน555) มันนี่เป้าหมายเยอะ มันชอบเก่งๆ เกรียนๆ น้องKSR(เคยนั่งรถผ่านร้านทองน้องเขา) พี่หลีดชายห้องสาม(เคยเดินผ่านร้านน้องที่เป็นแฟนพี่เขา) เพื่อนห้องสองแก๊งเดียวกัน(เคยเรียนพิเศษที่เดียวกัน) แถมมีครั้งนึงตอนเรียนปลูกผัก เกือบไปแล้วเกือบเผลอบอกว่าแอบชอบผู้ชายตัวสูงต่อหน้าแฟนเขา กูฮา ...คือมีแค่นี้ใช่มั๊ย แต่ไม่ใช่ไรหรอกคือทุกคนที่มันชอบล้วนมีแฟนแล้ว555 ส่วนตอนนี้น่ะหรอ แน่ะๆๆๆๆๆๆๆกูรู้นะๆๆ อย่าคิดว่าคนอย่างกูไม่รู้ แอร๊ยยย เขิลลล
ส่วนของมุงนี่ หนุ่มแว่นหน้าตาดี สุดฮอท ตัวสูง เรียนเก่ง ระดับ pop of .... ถ้าตอนนี้คงวิดวะ ฬ อ่ะนะ มุงอาจจะมองหลายคนนะ ใครหล่อหน่อย หรือแค่เป็นผู้ชายก็มองล่ะ คือถ้ามุงบอกว่าหล่อน่ะ กูกับเพื่อนจะยังไม่เชื่อ เพราะมาตรฐานความหล่อที่มุงใช้วัดผู้ชายมันไม่ใช่มาตรฐานเดียวกับพวกกูสี่คน ....แต่เด่นสุดก็คนนี้ชะ มุงบอกว่ามุงชอบผู้ชายอบอุ่น ว่าแต่มันเป็นยังไงน่ะหรอ?... ดูท่านพ่อของมุงกูเลยเข้าใจนิยามคำนี้ ตอนนี้ว่ามุงมองคนนึงแต่เขามีแฟนแล้ว แล้วตอนนี้มุงมองคนใหม่ยัง มองแล้วมีแล้วอัพเดตเพื่อนด้วยนะ
เอิ่มมมมมม...กูพึ่งรู้ตัวว่ากูเล่าเรื่องผู้ชายยาวไป....งี้แหละในหัวไม่คิดเรื่องอื่น คิดอยู่เรื่องเดียว.....
ณ พื้นลานธรรมสถาน ที่ตรงนี้จะเป็นที่นั่งหลังจากกินข้าวที่โรงอาหารเสร็จ คือนั่งรอให้ม้าหินอ่อนหน้าอาคารหนึ่งว่างอ่ะนะ เอาไว้นั่งกินขนมหวาน นั่งทำการบ้าน นั่งอ่านหนังสือ นั่งลือชาวบ้าน มองผ่านผุ้ชาย นั่งหายใจทิ้ง อ้อยอิ่งรอเรียน พากเพียรระบายสี งานครูธาริ... นี่น่ะหรือ ม.ปลายยย555(นินทา ครู บาปปปป) บริเวณนี้เวลานัดเจอกันเสาร์ อาทิตย์ ถ้ามันร่ม พวกเราก็ชอบนัดกันตรงนี้บ่อยๆๆ เป็นอีกที่หนึ่งในความทรงจำ
ที่อื่นๆ ที่สิงสถิตอยู่บ่อยครั้งแต่รองลงมา ก็เช่น ตรงหน้าห้องหมวดครูอังกฤษ ลานวิทย์ ส่วนพวกที่นั่งตามทางเดินเราจะไม่ค่อยนั่งมันดูโจ่งแจ้งเกินไป ไม่เหมาะสำหรับสาวฮอทอย่างพวกเรา(โอ๊ยยย กูกระดากปาก )
อ่ะๆๆ โพสต์ยาวไปเดี๋ยวน่าเบื่อ กูจบด้วยเพลงนี้นะ ทำนองเพลงร่มสีเทา ของวัชราวลี
(บนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอนถ้ามองจากตรงนี้ ...)
เ_น ม่_น ป๊อ_ _ก๋ ยุ้_ เราเป็นเพื่อนกัน เพื่อนกันมาหลายปี เราก็มีทั้งทุกข์และสุข อาจมีทะเลาะ โกรธเป็นบางครั้งหรือไม่พร้อมหน้ากันบางที แต่สิ่งหนึ่งที่เราห้าคนนั้นมี ก็คือ ความเข้าใจ....กันและกัน
เพลง เพลงนี่ ยุ้_ แต่งให้ป๊อ_ เพราะมันเป็นวันเกิดของป๊อ_ วันที่ สิบเจ็ด กรกฎา...เขาก็ว่ากันว่า คนน่ารัก..เกิด
โอ๊ยยย กูแต่งๆ ไม่ลงจังหวะ5555 ลองร้องเอานะ
แต่ที่ขาดไม่ได้คือเพลงนี้สิHappy Bithday to.... you ร้องเองนะ
พวกมุงสี่คน คือเพื่อนที่ดีทีสุด ในชีวิตกูคงหาเพื่อนดีๆ แบบนี้ไม่ได้อีกล่ะ (คือเพื่อนดีทีสุดของกูน่ะนอกจากพวกมุงก็มีนะ แต่นี่คือดีสุดอ่ะ) ต่อให้ไปเจอเพื่อนใหม่ในมหาลัย ผู้คนอีกหลายร้อยพันหมื่น แสนล้าน คน ต่อให้ดีมาจากไหน มันก็ไม่สนิทใจเท่าพวกมุง กูคงไม่รักพวกมุงขนาดตายแทนได้หรอกนะ แต่ถ้ามีอะไรกูแค่พร้อมจะตายไปด้วยกันกับมุง เอาแบบพร้อมกันนะเว่ย5555 ไม่เอาทีละคนนะ ให้กูตายก่อน กูไม่ยอมนะ แต่ถ้าให้พวกมุงตายก่อนกูก็ไม่ยอมเช่นกัน555 (เว่อร์เนาะ ติดมาจากหนัง แต่อันนั้นเขาพระเอกกับนางเอก ..ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณตาย เราจะรอดไปด้วยกัน...เอิ่มมมม)
อ่านมาตั้งนาน สาระอยุ่ตรงไหน ไม่มิ๊ๆๆๆๆ กะจะแต่งให้มีตัวละครแค่กูกับมุงแต่ ถ้ามันขาดอีสามตัวนั่นไป เราก็ไม่ครบห้าคน กูเลยต้องใส่ให้ครบ ...ชีวิตคนเรามันสั้น รักกันไว้ให้มากๆ ...เขาบอก เรื่องพวกมีอีกเยอะแต่กูขี้เกียจพิมพ์ว่ะ ถ้ามัน copy จากไฟล์ในสมอง แล้ว paste ลงได้ก็คงจะดีเนาะ เพราะในหัวกูมันมีหลายไฟล์มาก แต่ก็เก็บใส่ในโฟลเดอร์ชื่อ......ความทรงจำ....ไว้ล่ะ กูก็ได้แต่หวังว่ามันจะไม่โดนไวรัสแด๊ก เพราะไวรัสตัวนี้มันแอบน่ากลัว น่ากลัวกว่าโทรจันอีกนะ มันชื่อว่า ..ลืม... หวังว่ากูจะไม่เป็นอัลไซเมอร์นะ555 และนี่แหละเหตุผลที่กูเอามาโพสต์ลงไว้ในพันทิป ...เกี่ยวจนได้
ไหนๆ ก็วันเกิดมุง คำอวยพรนี้กูจำคุณพอล ภัทรพล มาอีกทีนะ มี ห้าอย่าง
หนึ่ง มีเงินใช้เเบบไร้กังวล
สอง มีเวลาแบบไร้กังวล
สาม สุขภาพดีแบบไร้กังวล
สี่ ได้ใช้สามข้อข้างต้นกับคนที่รัก
ห้า ทั้งสี่ข้อข้างต้นแบบนานๆๆๆๆๆๆ
รักมุงนะ
กู