"กินเหล้าอยู่ เดี๋ยวโทรกลับนะ....ที่รัก"  นี่เป็นเสียงและเป็นประโยคสุดท้ายที่ได้ยิน

เรากับแฟนอายุห่างกัน 3 ปี แฟนอายุน้อยกว่า (กินเด็ก อิอิ) คบกันได้ 4 ปี ก็เลิกกันไป หลังจากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันอิกเลย
ถามข่าวคราวกับเพื่อนบ้าง กับแม่บ้าง (บ้านอยู่ไม่ไกลกันมาก) เพราะเรายังรักและก็คิดถึงเค้าอยู่ จะโทรหาก็ไม่ได้เพราะเค้าเปลี่ยนเบอร์ 555

1ปี ผ่านไป... เค้าก็เป็นคนติดต่อมา มาขอเป้นเพื่อนเราในเฟส (ก่อนหน้านี้เค้าไม่เล่น) แค่เห็นชื่อเราก็ใจเต้นตุ่มๆๆต่อมล่ะ เราตัดสินใจรับเค้าเป็นเพื่อน ก็เลยได้มีโอกาสถามสารทุกสุกดิบกัน คุยกันได้สักพัก เค้าก็บอกว่า "เราเองก็ไม่มีใคร เธอเองก็ไม่มีใคร เรากับมาคบกันมั้ย ?" บอกเลยตอนนั้นเราโคตรดีใจ เพราะคุยกับเค้าทีไรมันทำให้เรายิ้มทุกที เคยคุยกะใครแล้วเราสามารถเล่าทุกอย่างให้ฟังอย่างหมดเปลือกป่ะ เค้าคือคนแรกที่เรารู้สึกแบบนั้น ขนาดเพื่อนที่สนิทกันมากๆๆๆ เรื่องบางเรื่องเรายังไม่กล้าเล่าให้มันฟัง

กลับมาคบกันได้ประมาณ 1 เดือน เค้าก็ทำให้เราเสียใจที่สุดในชิวิต เค้าทำให้เราร้องไห้ ร้องไห้โดยที่ไม่อายพี่ที่ออฟฟิศ ร้องไห้ทุกทีทุกเวลา  เวลาประมาณ 3 ทุ่ม เราโทหาเค้าตามปกติ "กินเหล้าอยู่ เดี๋ยวโทกลับนะ...ทีรัก"  โอเคเราก็เข้าใจ แล้วเค้าก็ส่งข้อความมา "เลี้ยงส่งเพื่อน พรุ่งนี้มันก็ไม่อยู่แล้ว" เวลาประมาณ 5 ทุ่มกว่า มีเบอร์แปลกโทเข้ามา เราก็คิดว่ามันคงเอาเบอร์เพื่อนมันโทมา ชิ ฉันไม่รับหรอก (มารุ้ตอนหลังว่าเป็นเบอร์ปอแต็กตึ้ง เขียนถูกป่ะ 555)  

พอตอนเช้าตื่นขึ้นสิ่งแรกที่ทำคือเช็คโทสับ มันโทกลับมั้ย ที่สิ่งที่ทำให้เราถึงกลับหมดแรง คือ ทั้งไลน์ทั้งเฟส เตือนเต็มไปหมดด้วยข้อความที่เหมือนกันคือ "เราขอโทด เราห้ามมันไม่ได้จิงๆๆ " " ทำใจนะ อย่าคิดมากก มันไปดีแล้ว" "อิอ้วน รุ้ข่าวยัง แฟนโดนรถชนตายเมื่อคืน"
..
..
..
..
เราหยุดหายใจไป 2 วิ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาโดยที่ไม่ได้นัดหมาย ใครจะคิดว่านั้นคือประโยคสุดท้ายที่ได้คุยกัน ทำไมเมื่อคืนเราไม่ห้ามมัน ตอนนั้นสมองมีแต่คำว่าทำไมเต็มไปหมด ถ้าใครไม่เคยสุญเสียก็จะไม่รุ้ว่าความสึกนี้เปนยังไง

นี่ก็จะครบ 1 ปี แล้ว เราฝันเห็นเค้าทุกคืน  ยังรักยังคิดถึง เมื่อไหร่มันจะผ่านไป ทำยังไงถึงจะลืม (พิมไปร้องไห้ไป T__T)