วันนี้เป็นวันแรกที่เค้านึกถึงเรา  วันนี้ที่ รร มีการสอบกลางภาค  นักศึกาาฝึกสอนแย่างเราก็ต้องคุมสอบและเป็นกรรมการกลางจัดข้อสอบ วันนี้เรามีหน้าที่เป็นกรรมการกลางจัดข้อสอบค่ะส่วนเค้าวันนี้ไม่มีหน้าที่อะไร  เค้าเป็นนักศึกษาเอกเดียวกับเรา   แถมพักอยู่ซอยใกล้ๆกันทำให้เรานั่งมอเตอร์ไซด์กับเค้าไปกลับทุกวัน  เค้าไม่ค่อยชอบขี้หน้าเราเท่าไหร่ค่ะ ไม่เคยพูดดี ไม่เคยสนใจ   ชอบตะคอกใส่เรา จนเราเสียใจบ่อยๆเพราะเค้า เค้าก็ไม่รู้หรอกค่ะ   แต่วันนี้เราวึ้งใจที่เค้ารอเรา   เราเป็นกรรมการกลางจัดข้อสอบเลิกเกือบ  5  โมงเย็นแล้ว เราก็คิดว่าเค้าคงไม่รอเราหรอก เพราะคนที่ไม่มีหน้าที่ 3 โมงเย็นก็กลับบ้านได้แล้ว  พอเกือบ 5 โมงเย็น เค้าโทรมาว่าทำไรอยู่  อยู่ไหน  เค้ารออยู่ที่ตึก...นะ ส่วนกระเป้าใส่เอกสารเราเค้าก็ถือลงมาให้แล้วๆๆ เท่านั้นแระค่ะ ปลื้มใจมากๆๆๆ สิ่งเล้กๆที่เค้าอาจทำให้ แต่ใหญ่สำหรับเรามากๆๆ  อยากจะบอกเค้าว่าเราขอบใจเค้ามากๆๆๆ    ถึงบ่อยครั้งที่เค้าจะชอบตะคอก ชอบทำหน้าบึ้ง ไม่แคร์เรา  เราก็ทนได้    เราหวังเล็กๆๆแค่ได้ชอบเค้าก้พอ