เพิ่งเกิดเหตุการณ์ครับ ผมรู้สึกแย่มาก
คือผมขับรถกำลังจะเลี้ยวขวาที่สามแยกไฟแดงเล็กครับ ไม่มีเกาะกลางครับ ด้านผมไฟเขียวเลี้ยวแล้ว
แต่ด้านขวาจะมีจักรยานยนต์จอดล้ำเส้นออกมา คือปกติมีล้ำเส้นออกมาอยู่แล้ว แต่ไม่ล้ำเยอะ
หรือครั้งไหนเจอล้ำเยอะ รถทางผมเลี้ยวไป เขาก็จะยอมถอยให้ หรือไม่ก็ฝ่าไฟแดงไปเลย
แต่วันนี้เจอจักรยานต์ยนต์คันนึงล้ำเยอะมาก แบบว่าล้ำวิถีโค้งของการเลี้ยวครับ คือทุกคันเลี้ยวโค้งแบบปกติไม่ได้
ต้องตรงอ้อมไปก่อน แล้วค่อยหักเลี้ยวเยอะๆ
ถึงตาผม ผมก็เลี้ยววิถีโค้งปกติครับ นั่นแปลว่าไม่พ้น ผมก็จอดรอครับ ก็หวังว่าเขาจะถอย
แต่ก็เปล่า เขาหันมามองหน้าแล้วก็ทำเฉย ผมก็เลยหักซ้ายหลบออกมาและเลี้ยวขวาไป
แต่ด้วยความเอือมครับ เพราะผมเจอรถล้ำเส้นทุกวัน ระหว่างขับผ่าน ผมก็ส่ายหน้า แต่ไม้ได้มองหน้าเขานะ กะว่ากัดเจ็บๆพอ แบบไม่ไหวเลย (อันนี้ไม่ควรทำนะครับ อาจมีเรื่องกันได้ง่ายๆ)
คือจริงๆหางตาผมก็แอบมองแหละว่าเขาจะทำยังไง พอรถผมผ่านเขาไป เขาก็ทำท่ากระฟัดกระเฟียด เปิดหมวกกันน็อค เอี้ยวตัวหันหลังกลับมาด่า
แต่ผมไม่ได้กะจะมีเรื่องอยู่แล้วครับ ก็ค่อยๆขับผ่านมาเฉยๆ ผมไม่ได้ทำผิดกฏจราจรอะไรที่ผมจะต้องเดือดร้อน (แต่ผมก็ดันกวนเขาไปด้วย ที่ไปส่ายหน้า ไม่ครวทำนะครับ)
ระหว่างมองดูกระจกมองข้าง เห็นเขาทำท่าโมโหใหญ่ พลางก็คิดว่าตัวเขาเองก็น่าจะรู้ว่าจอดล้ำเส้น
หรือเขาจอดล้ำเส้นจนเคยชิน จนคิดว่าสิ่งที่ทำอยู่ถูกแล้ว แล้วผมไปหาเรื่องเขา (แต่ที่ผมไปส่ายหน้าใส่เขาก็ไม่ถูกนะครับ ไม่ควรทำ)
ก็แปลกดีครับ คนทำถูกกฏจราจรมักต้องเกรงใจคนทำผิด หรือไม่ก็โดนคนทำผิดหาเรื่องตลอด
ที่ผมเล่าให้ฟังไม่ได้หมายถึงรถจักรยานยนต์ไม่ดีนะครับ รถเก๋ง รถกระบะส่วนนึงก็เป็น ผมเจอบ่อยครับ
เวลาผมอยู่เลนที่เลี้ยวผ่านตลอด มักจะเจอคนที่จะตรงไปแล้วรถติด มาขวางทางอยู่ด้านหน้า
คือถ้าจังหวะเป็นไฟเขียวแล้วคันที่ขวางกำลังพยาบามแทรกไปอยู่ผมก็พอเข้าใจนะ
แต่จังหวะตรงไปมันไฟแดงครับ แต่พี่แกแซงออกมาจากข้างหลังแถวยาวๆเลย มาเหมะอยู่คันแรก
ผมจะเลี้ยวก็ไปไม่ได้ ผมก็บีบแตร ปิ๊นๆ สั้นๆก่อน ไม่ขยับ เอ้าลองอีกที ไม่ขยับ บีบยาวหน่อยแล้วกัน พี่แกลงจากรถมาด่าผมเลยว่าบีบทำไม หนวกหู
หรืออย่างคนที่ขับช้ามากๆแต่แช่เลนขวา ผมก็เจอบ่อย เพราะผมมักใช้ทางด่วน ถนนพระราม2 หรือถนนกัลปพฤกษ์ ที่เป็นทางตรงยาวๆ
เวลาเจอจากระยะไกลผมมักให้สัญญาณไฟสูงก่อน หลายคันก็หลีกทางให้รถหลังที่เร็วกว่า
แต่บางคันก็ไม่ จนพอมาถึงรถเขา ผมก็จะกดแตรสั้นๆ หลายคันก็หลบใบให้รถหลังที่เร็วกว่า
แต่บางคันก็ไม่หลบ เหยียบเบรคจึ๊กเลย ผมได้แต่คิดในใจว่าเขาคิดว่าควรทำแบบนี้จริงหรือ
หรืออย่างบนทางด่วน ขับช้าแช่ขวา ข้างหลังติดเป็นพรวนก็ไม่สน ไฟสูง กดแตร ยังไงก็ไม่หลบ ตามไปนานๆ อยู่ดีๆพี่แกก็หลบให้ นึกว่าคิดได้ เปล่าครับถึงทางลงพี่แกพอดี
ขอโทษที่บ่นยาวครับ แค่อยากให้ช่วยปฏิบัติตากกฏจราจรกันหน่อย และนึกถึงจิตสาธารณะด้วยครับ จะลดการติดขัด และอุบัติเหตุได้ครับ
สุดท้ายนี้พรุ่งนี้จะมีการกวดขัน 5 จอม 199 แยก ก็หวังว่าจะไม่เป็นไฟไหม้ฟางเหมือนห้ามจอดรถบนถนนสายหลักนะครับ
ที่ทุกวันนี้เห็นรั้วเหล็กที่ติดป้ายว่าห้ามจอด ยกรถแน่นอน กลายไปเป็นรั้วกั้นให้จักรยานยนต์จอดนะครับ
เหตุการณ์นี้ ผมเป็นคนผิดที่ต้องโดนเขาโมโหและหาเรื่องผมเหรอครับ
คือผมขับรถกำลังจะเลี้ยวขวาที่สามแยกไฟแดงเล็กครับ ไม่มีเกาะกลางครับ ด้านผมไฟเขียวเลี้ยวแล้ว
แต่ด้านขวาจะมีจักรยานยนต์จอดล้ำเส้นออกมา คือปกติมีล้ำเส้นออกมาอยู่แล้ว แต่ไม่ล้ำเยอะ
หรือครั้งไหนเจอล้ำเยอะ รถทางผมเลี้ยวไป เขาก็จะยอมถอยให้ หรือไม่ก็ฝ่าไฟแดงไปเลย
แต่วันนี้เจอจักรยานต์ยนต์คันนึงล้ำเยอะมาก แบบว่าล้ำวิถีโค้งของการเลี้ยวครับ คือทุกคันเลี้ยวโค้งแบบปกติไม่ได้
ต้องตรงอ้อมไปก่อน แล้วค่อยหักเลี้ยวเยอะๆ
ถึงตาผม ผมก็เลี้ยววิถีโค้งปกติครับ นั่นแปลว่าไม่พ้น ผมก็จอดรอครับ ก็หวังว่าเขาจะถอย
แต่ก็เปล่า เขาหันมามองหน้าแล้วก็ทำเฉย ผมก็เลยหักซ้ายหลบออกมาและเลี้ยวขวาไป
แต่ด้วยความเอือมครับ เพราะผมเจอรถล้ำเส้นทุกวัน ระหว่างขับผ่าน ผมก็ส่ายหน้า แต่ไม้ได้มองหน้าเขานะ กะว่ากัดเจ็บๆพอ แบบไม่ไหวเลย (อันนี้ไม่ควรทำนะครับ อาจมีเรื่องกันได้ง่ายๆ)
คือจริงๆหางตาผมก็แอบมองแหละว่าเขาจะทำยังไง พอรถผมผ่านเขาไป เขาก็ทำท่ากระฟัดกระเฟียด เปิดหมวกกันน็อค เอี้ยวตัวหันหลังกลับมาด่า
แต่ผมไม่ได้กะจะมีเรื่องอยู่แล้วครับ ก็ค่อยๆขับผ่านมาเฉยๆ ผมไม่ได้ทำผิดกฏจราจรอะไรที่ผมจะต้องเดือดร้อน (แต่ผมก็ดันกวนเขาไปด้วย ที่ไปส่ายหน้า ไม่ครวทำนะครับ)
ระหว่างมองดูกระจกมองข้าง เห็นเขาทำท่าโมโหใหญ่ พลางก็คิดว่าตัวเขาเองก็น่าจะรู้ว่าจอดล้ำเส้น
หรือเขาจอดล้ำเส้นจนเคยชิน จนคิดว่าสิ่งที่ทำอยู่ถูกแล้ว แล้วผมไปหาเรื่องเขา (แต่ที่ผมไปส่ายหน้าใส่เขาก็ไม่ถูกนะครับ ไม่ควรทำ)
ก็แปลกดีครับ คนทำถูกกฏจราจรมักต้องเกรงใจคนทำผิด หรือไม่ก็โดนคนทำผิดหาเรื่องตลอด
ที่ผมเล่าให้ฟังไม่ได้หมายถึงรถจักรยานยนต์ไม่ดีนะครับ รถเก๋ง รถกระบะส่วนนึงก็เป็น ผมเจอบ่อยครับ
เวลาผมอยู่เลนที่เลี้ยวผ่านตลอด มักจะเจอคนที่จะตรงไปแล้วรถติด มาขวางทางอยู่ด้านหน้า
คือถ้าจังหวะเป็นไฟเขียวแล้วคันที่ขวางกำลังพยาบามแทรกไปอยู่ผมก็พอเข้าใจนะ
แต่จังหวะตรงไปมันไฟแดงครับ แต่พี่แกแซงออกมาจากข้างหลังแถวยาวๆเลย มาเหมะอยู่คันแรก
ผมจะเลี้ยวก็ไปไม่ได้ ผมก็บีบแตร ปิ๊นๆ สั้นๆก่อน ไม่ขยับ เอ้าลองอีกที ไม่ขยับ บีบยาวหน่อยแล้วกัน พี่แกลงจากรถมาด่าผมเลยว่าบีบทำไม หนวกหู
หรืออย่างคนที่ขับช้ามากๆแต่แช่เลนขวา ผมก็เจอบ่อย เพราะผมมักใช้ทางด่วน ถนนพระราม2 หรือถนนกัลปพฤกษ์ ที่เป็นทางตรงยาวๆ
เวลาเจอจากระยะไกลผมมักให้สัญญาณไฟสูงก่อน หลายคันก็หลีกทางให้รถหลังที่เร็วกว่า
แต่บางคันก็ไม่ จนพอมาถึงรถเขา ผมก็จะกดแตรสั้นๆ หลายคันก็หลบใบให้รถหลังที่เร็วกว่า
แต่บางคันก็ไม่หลบ เหยียบเบรคจึ๊กเลย ผมได้แต่คิดในใจว่าเขาคิดว่าควรทำแบบนี้จริงหรือ
หรืออย่างบนทางด่วน ขับช้าแช่ขวา ข้างหลังติดเป็นพรวนก็ไม่สน ไฟสูง กดแตร ยังไงก็ไม่หลบ ตามไปนานๆ อยู่ดีๆพี่แกก็หลบให้ นึกว่าคิดได้ เปล่าครับถึงทางลงพี่แกพอดี
ขอโทษที่บ่นยาวครับ แค่อยากให้ช่วยปฏิบัติตากกฏจราจรกันหน่อย และนึกถึงจิตสาธารณะด้วยครับ จะลดการติดขัด และอุบัติเหตุได้ครับ
สุดท้ายนี้พรุ่งนี้จะมีการกวดขัน 5 จอม 199 แยก ก็หวังว่าจะไม่เป็นไฟไหม้ฟางเหมือนห้ามจอดรถบนถนนสายหลักนะครับ
ที่ทุกวันนี้เห็นรั้วเหล็กที่ติดป้ายว่าห้ามจอด ยกรถแน่นอน กลายไปเป็นรั้วกั้นให้จักรยานยนต์จอดนะครับ