ไม่รู้จะเริ่มจากอะไรก่อน ต้นเหตุของความคิดคือ เราก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมเราชอบเซ็กซ์จัง
เคยอ่านหนังสือเรื่องฮิสทีเรีย แต่เราก็ยังไม่เข้าข่ายว่ามีความต้องการมากมายขนาดนั้น
เราพยายามจะเลิก ฝืนตัวเองอยุหลายครั้ง แต่มันก็เกิดความรู้สึกอยาก
เราไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายนะคะ
ความรู้สึกนี้มันเริ่มตั้งแต่สมัย ม.ปลาย เรามีแฟนเป็นทอม หลังจากที่โดน(พูดตรงๆเลยละกันค่ะ แฮะๆ) มันก็รุสึกดีนะ แต่เราก็ไม่ได้อยากมีบ่อยๆ
แต่แฟนเราเค้าชอบปลุกอารมณ์ แล้วเราก็ติดง่ายซะด้วย จากไม่อยากก็ทำให้อยาก ช่วงจะขึ้น มา.5 ปิดเทอมใหญ่ ตอนนั้นเราก็คบกันได้เกือบปีละ
เค้าก็มาอยุบ้านเราเป็นอาทิตย์ แระก็ปล้ำเราทุกวัน ช่วงนั้นมันก็รุสึกเบื่อเซ็งอ่ะ คือมีทุกวัน แต่ที่ยอมเพราะโดนปลุกอารมณ์
หลังจากนั้นเค้าก็มักจะขอมีอะไรกะเราเรื่อยๆ แต่พอพักหลังๆ เราเริ่มไม่ยอม เค้าเลยไปมีคนอื่น แระก็ไม่ค่อยมามีอะไรกะเรา พอระยะช่วงที่เราห่างเซ็กซ์
เราก็รุสึกอยากอ่ะค่ะ แระก็เริ่มช่วยตัวเอง พอมามหาลัย เราก็มีแฟนใหม่ แฟนคนนี้เป็นเลสเบี้ยนค่ะ เป็นคิง แน่นอนค่ะ เราก็เป็นควีนสะคะ
แฟนคนนี้ก็เซ็กซ์จัดเหมือนกัน เราก็ไม่ค่อยยอม แต่พอเรามาอยุกะตัวเอง อยุคนเดียว ทำไมมันเกิดอารมณ์บ่อยจัง
จนตอนนี้ทำงานแล้ว และเลิกกะแฟนที่เป็นเลสเบี้ยนเเล้ว ก็ยิงรุสึกต้องการค่ะ สาเหตุที่เลิกกับแฟนเพราะที่บ้านรับไม่ได้ที่ผิดเพศ
เคยเปิดใจลองคุยกะผู้ชายนะคะ แต่ก็รุสึกว่ามันไม่ใช่อ่ะ แระยิ่งเราชอบเซ็กซ์ เราจะกลัวมากถ้าเราเกิดชอบผู้ชายขึ้นมา เราต้องเหมือนของเล่นของผู้ชายแน่ๆ
เราก็ไม่กล้าคบกับผู้ชาย เพราะจากที่อ่านกระทู้มา รุสึกว่าผู้ชายมีความต้องการเรื่องเซ็กซ์ตลอดเวลา เราก็กลัว
แต่ทีนี้สาเหตุที่มาตั้งกระทู้ระบาย พร้อมกับสงสัยในตัวเองก็คือ ทุกวันนี้เรายังเกิดอารมณ์ต้องการอยากได้สัมผัสจากแฟน(ซึ่งไม่มี)ทุกวัน
จนทำให้ต้องออร์เดอร์sex toy มันช่วยได้เลยล่ะค่ะ แต่ก็ไม่อยากเป็นคนติดเซ็กซ์เลย ก็จะห้ามใจไม่ใช้มัน แต่ก็ห้ามได้ไม่นาน
แต่ทีนี้ คุณแม่มาเจอน่ะสิคะ คือเราทำงานเหนื่อยๆ แม่อยากช่วยจัดเก็บห้องให้ ที่รู้ว่าเเม่รู้ก็เพราะ แม่ไม่ค่อยคุยกะเรา แระพอเราเห็นห้องสะอาดเราก็พอจะเดาๆได้
เราเสียใจที่ทำให้เเม่เสียใจ เราอยากจะเลิก แต่มันเลิกยากนะคะ ฮือๆๆๆ

อย่างงี้เรียกว่าเป็นโรคฮิสทีเรียเลยหรือเปล่าคะ