สวัสดีเพื่อนๆ ชาว Pantip ทุกๆ ท่านนะคะ
วันนี้มีเรื่องปวดสมองมาให้ช่วยออกความคิดเห็นหน่อยค่ะ
ขอเกริ่นเรื่องก่อน....

แฟนเก่า.... นาย อ. เราเคยคบกัน 1 ครึ่ง คบกันมีความสุขกันดี แต่เริ่มจากที่ฝ่ายชายไปอยู่ต่างจังหวัด
ตอนแรกเรื่องนั้นก็ไม่มีปัญหาอะไร เพราะเราติดต่อกันมาโดยตลอด แต่พักหลังๆ กับฝ่ายชายก็ไม่ค่อยติดต่อมา (บอกว่าอ่านการ์ตูน+ทำงานเลยไม่มีเวลาโทรหา)มันเลยทำให้เรารู้สึกเสียใจมาก ที่เราไม่ได้สำคัญกับเค้าเหมือนเมื่อก่อน เราเลยยุติความสัมพันธ์เอาไว้เพียงแค่นี้
......
พออีกไม่นานนัก ก็มีผู้ชายเข้ามาในชีวิตเราใหม่ นาย ค. เค้าเด็กกว่าเรา 5 ปี ตอนแรกเรากับเค้าเป็นเพื่อนกันเท่านั้น
แต่แล้วคงจะเป็นความรู้สึกของเรากับเค้าเกิดตรงกัน (เพิ่งอกหักกันมาทั้งคู่) เราเลยตอบตกลงคบกับเค้า ช่วง 4 เดือนแรก เค้านิสัยไม่ดีเลย
ทั้งเห็นแก่ตัว เอาแต่ใจ ไม่เคยนึกถึงความรู้สึกคนอื่น ฉันทนไม่ไหวเลยตัดสินใจเลิกกับเค้า
แต่เค้าบอกว่ารักฉันมาก ยังไงก็ไม่ตัดใจ ตามตื้อฉันตลอด แต่ฉันกลับรำคาญ ทั้งต่อว่าอย่างรุนแรง ด่าหยาบคายเสียๆ หายๆ ไล่เค้าไปตายเลยด้วยซ้ำ
แต่เค้าก็ยังยึดมั่นและพยายามเปลี่ยนตัวเองอย่างหนัก เลิกกันได้ประมาณ 2 เดือน ฉันก็เลยให้โอกาศเค้าอีกครั้ง
แต่ฉันก็บอกเค้าว่า "เราไม่ใช่แฟนกัน" ถ้าวันไหน ค. ทำให้เค้ารู้ว่า ค. เปลี่ยนเป็นคนใหม่ เค้าจะเรียก ค. ว่า "แฟน" เอง
ซึ่งจากตอนนั้นถึงตอนนี้ก็ผ่านมาแล้ว 1 ปี 3 เดือน เค้าก็พิสูจน์ตัวเองได้มากจริงๆ อาจจะมีบ้างครั้งที่ผิดพลาดไปบ้าง แต่เค้าก็เปลี่ยนไปแทบจะหมดสิ้น
จากคนที่เป็นคนเห็นแก่ตัว ก็คิดถึงข้อดีข้อเสียมากขึ้น นึกถึงคนอื่นๆ มากกว่าตัวเองมากขึ้น ฉันชอบพูดร้ายใส่เค้า ด่าเค้าประจำ (ด่าแรงมาก)
เค้าทำผิดก็ยอมรับ ความคิดโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น (ฉันนับถือเค้ามากจริงๆ) เราก็เหมือนจะคบกันเข้ากันได้ดี
.....แต่ฉันถามใจตัวเองเท่าไหร่ ก็ตอบไม่ได้สักทีว่ารู้สึกยังไงกับเค้า ? มันมากกว่าคำว่าชอบ... แต่ไม่ถึงความว่ารัก ฉันสับสนตัวเองมากๆ เลย
.......
วันนึงฉันได้ไปเที่ยวผับกับกลุ่มเพื่อนของฉัน กินเหล้าจนเมามาย (แต่ยังมีสติ) ฉันกลับโทร.ไปหาแฟนเก่า (ตอนนั้นแฟนเก่ามีแฟนใหม่ไปแล้ว)
แล้วขอคืนดีกับเค้า แต่เค้าปฏิเสธ บอกว่ามีแฟนแล้ว เราคงกลับมาคบกันไม่ได้ ฉันกลับไปร้องไห้กับเพื่อนใหญ่โตเลย ความรู้สึกตอนนั้นเสียใจมาก ไม่รู้เพราะอะไร ทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนบอกเลิกเค้าแท้ๆ
......
จนปัจจุบันนี้...
ฉันก็ยังคบกับ ค. อยู่ มีเรื่องงอนกัน ง้อกัน ตามประสา "คนคบกัน" แต่.... นาย อ. เค้ากลับทักแชทมาหาทุกๆ วัน บอกกันฉันว่า
"ถ้าอายุ 30 แล้วเราต่างก็ไม่มีใคร เรามาแต่งงานกันนะ ตั้งแต่เราเลิกกันมา เรายังไม่เคยเจอใครที่ดีกว่าเธอเลย"
ฉันไม่รู้จริงๆ ว่า "ความรัก" สำหรับฉันมันคืออะไร ? ฉันต้องทำยังไงต่อไป ? ฉันจะเลือกใคร ?
คนที่ทำดีกับฉันมาตลอด แคร์ฉัน ทำทุกๆ อย่างก็เพื่อฉัน กับ.....
คนที่เคยมีความทรงจำดีๆ เคยฝ่าฟันอุปสรรคมาด้วยกัน เคยใช้ชีวิตด้วยกัน

ตอนนี้ฉันสับสนมากค่ะ รบกวนขอความคิดเห็นเพื่อนๆ ด้วยนะคะ
ขอบคุณที่ทนอ่านจนจบค่ะ
Ploy.P