นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ไม่แน่ใจว่าเข้าห้องถูกไหมนะคะ. เริ่มเลยดีกว่า

เรากับแฟนคบกันได้สามปีกว่า ในช่วงปีที่สองมีปัญหาถึงขั้นเลิกกัน (ปัญหาเกิดจากแฟน) ซึ่งมันเป็นปัญหาที่กระทบจิตใจเราและความรู้สึกม่กเหมือนกัน แต่ไม่ใช่เรื่องมือที่สามค่ะ แต่สุดท้ายก็กลับมาคืนดีกัน คบกันต่อ ในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมาหลังจากเกิดปัญหา ดูเหมือนแฟนจะรักและดูแล เอาใจเรามากขึ้น และเรารู้สึกว่ามากขึ้นเรื่อยๆ เราก็ดีใจนะที่เป็นแบบนี้ แต่ปัญหามันก็เกิดจากการที่เวลามีอะไรกัน เราไม่มีความต้องการเลย ทุกครั้งต้องแกล้งยอมทำไปให้จบๆ จนเราคิดว่าไม่ไหวแล้วนะ เราก็บอกแฟนว่าเราต้องคุยกัน หาทางแก้ปัญหา แต่เค้าก็ไม่ยอมคุย ก็บอกว่าต่อไปจะไม่ฝืนใจ จะทำอะไรให้มันดีขึ้น.. แต่สุดท้าย ก็เหมือนเดิม เรากล้าพูดได้เลยว่าหนึ่งปีหลังเราไม่เคยมีอารมณ์เลย  เรากลายเป็นเริ่มหงุดหงิด ไม่อยากให้เค้ากอด ไม่อยากให้ใกล้ เรากลายเป็นไม่ชอบ ไม่เอา ไม่มีอารมณ์แบบถาวรไปเลย ทั้งๆที่อายุก็แค่ 28 เอง  และเราก็ไม่ได้มีใครนะคะ ทุกวันนี้เราอยู่กับเค้าเพราะเค้าดีและก็รักเรารัก แล้วเราก็คิดว่าเรายังรักเค้า แต่เราปรึกษาพี่ที่ทำงานเขาบอกว่าเป็นเพราะเราไม่รักแฟนแล้ว คนรักกันยังไงก็ต้องมีความต้องการกันและกันอยู่ ขนาดพี่เขาอายุสี่สิบกว่ายังมีเลย ...เราเครียดมากตอนนี้ คิดไม่ออกว่าจะทำไงดีกับความสัมพันธ์