หญิงสาวบรรเลงบทเพลงขับขาน
เสียงเศร้าหวานกังวานสั่นไหว
สำเนียงเสียงเคล้าครวญคร่ำร่ำไร
หมองมัวหม่นไหม้ให้โชคชะตา

วันวารหนหลังแต่ครั้งเก่าก่อน
คนรักจากจรวอนเธอรอท่า
เขาพรากจากไกลเพื่อใช้ชีวา
ปกปักนัคราฟ้าและแผ่นดิน

เหล่าทหารอาสาต่างทำหน้าที่
ด้วยเกียรติศักดิ์ศรีมีอยู่ไม่สิ้น
รบด้วยน้ำใจเลือดไหลโลมดิน
ใจจอดยุพินไม่สิ้นอาลัย

เธอเฝ้าเว้าวอนขอพรต่อสรวง
ธูปเทียนบำบวงปวงเทพยิ่งใหญ่
ที่ใดศักดิ์สิทธิ์จิตเธอมุ่งไป
ขอเพียงแต่ให้ได้เขาคืนมา

และแล้ววันหนึ่งถึงวันเขากลับ
เขาพริ้มตาหลับดับสิ้นเสน่หา
ในลังแคบคับลับสิ้นชีวา
เขาได้นิทราลาเธอนิรันดร์

และด้วยเหตุนี้ที่เธอเศร้าสร้อย
ครวญเพลงละห้อยคอยพ้อต่อสวรรค์
สิ้นไร้หัวใจดั่งไร้ชีวัน
วิปโยคโศกศัลย์ตราบวันสิ้นใจ