“... ญาติโยมเอ๋ย  บ่ว่าพระบ่ว่าคน  มีเนื้อมีหนังเหมือนกัน
คนก็เจ็บป่วยได้  พระก็เจ็บป่วยได้  สุดท้ายคือตาย
     แต่ก่อนตาย ทานยังบ่มี  ก็ให้มี
ศีลยังบ่มี  ก็ให้มี  
ภาวนายังบ่มี  ก็ให้มี
    อย่าให้เสียทีที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์
    อย่าประมาท ...”

***

“ แก้ให้ตกเน้อ
  แก้บ่ตก  คาพกเจ้าไว้
  แก้บ่ได้  แขวนคอต่องแต่ง
  แก้บ่พ้น  คาก้นย่างยาย
  คาย่างยาย  เวียนตายเวียนเกิด

***

" ....ท่านทั้งหลายจงอย่าทำตัวเป็นตัวบุ้งตัวหนอนคอยกัดแทะกระดาษแห่งคัมภีร์ใบลานเปล่าๆ
โดยไม่สนใจพิจารณาสัจธรรมอันประเสริฐที่มีอยู่กับตัว  แต่มัวไปยึดธรรมที่ศึกษามาถ่ายเดียว
ซึ่งเป็นสมบัติของพระะพุทธเจ้า  มาเป็นสมบัติของตน  ด้วยความเข้าใจผิด ว่าตนเรียนรู้และฉลาดพอตัวแล้ว  
ทั้งที่กิเลสยังกองเต็มหัวใจยิ่งกว่าภูเขาไฟ  มิได้ลดน้อยลงบ้างเลย


จงพากันมีสติคอยระวังตัว  อย่าให้เป็นคนประเภทใบลานเปล่าๆ เรียนเปล่าและตายทิ้งเปล่า
ไม่มีธรรมอันเป็นสมบัติของตัวอย่างแท้จริงติดตัวบ้างเลย"

....นี่คือคำสอนที่องค์หลวงปู่มั่นเคยพูดอยู่เสมอๆ