จากที่ได้อ่านกระทู้นี้
http://topicstock.ppantip.com/chalermthai/topicstock/2008/03/A6465821/A6465821.html ที่คุณ Athens-Atime โพสไว้ในพันทิป เมื่อ 28 มี.ค. 51 แล้วเรารู้สึกว่า คุณเสริม สาครราษฎ์ นั้นที่จริงแล้ว ทำลงไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ ด้วยความรักที่ทุ่มเทให้หญิงคนรักจนหมดหัวใจนั้น ทำให้เค้าขาดสติทำร้ายเธอจนถึงแก่ชีวิต และโทษที่เขาได้รับนั้น เปลี่ยนชีวอตเค้าไปตลอดกาล...
มีบทสนทนาช่วงนึงที่ถาม คุณเสริมว่า "ได้ยินว่าเพิ่งเรียนจบคณะนิติศาสตร์อีกใบหนึ่งทำไมถึงเลือกเรียนวิชานี้" เขาตอบว่า "อยากที่จะช่วยเหลือคนอื่นด้านคดีอะไรแบบนี้ เพราะเรารู้สึกว่าอย่างตอนที่เราเซ็นชื่อรับสารภาพโดยไม่รู้ว่าจะส่งผลให้รูปคดีเสีย ไม่รู้ว่าข้อกล่าวหานั้นมันเกินความจริงเพราะไม่ได้มีความรู้เรื่องกฎหมายทำให้เราเสียเปรียบก็เลยอยากช่วยคนอื่นบ้าง เลยเลือกเรียนนิติศาสตร์มสธ.ก็จบแล้วตอนนี้ อย่างในนี้ก็เหมือนกันบางคนก็เป็นแพะรับบาป ไม่ได้ทำความผิดจริงก็มีเยอะแยะ เราอยากช่วยเขา ช่วยพิมพ์คำร้องบ้าง ช่วยพิมพ์ใบถวายฎีกาบ้าง บางทีเขาก็ให้ของตอบแทนเราบ้างอะไรแบบนี้ แต่บางทีเขาไม่มีก็เข้าเนื้อเราเหมือนกันแต่ก็อยากช่วย เราไม่เคยไปเรียกอะไรจากเขา"
เรารู้สึกเหมือนในโลกนี้เค้าหมดสิ้นทุกอย่างแล้ว พอออกมาก็ไม่เหลือใคร เป็นหนี้ 18 ล้านบาทที่ต้องชดใช้ให้แก่ครอบครัว คุณเจนจิราอีก เรียนจบนิติศาสตร์มาก็ไม่ได้เป็นทนายอีก คุณเสริม สาครราษฎร์ พ้นโทษออกมาเมื่อ 16 ธันวาคม 2554
ใครอ่านบทความนี้แล้วมีความคิดเห็นกันอย่างไรบ้างคะ รู้สึกเหมือนเรามั้ย
ปล. เราแค่คิดว่าบางทีถ้าเราได้ฟังเรื่องราวจากปากเค้าจริงๆ เราอาจจะสงสารเค้าก็ได้ ไม่ได้คิดว่าสิ่งที่เค้าทำนั้นมันเป็นสิ่งที่ดี หรือถูกต้อง ตอนแรกเราก็รู้สึกกลัวจากข่าวที่ออกมา แต่เมื่อมาได้ฟังบทสัมภาษณ์นี้ เรารู้สึกว่าเราสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดของเค้า
สงสารคุณ "เสริม สาครราฎร์" จังเลยค่ะ
มีบทสนทนาช่วงนึงที่ถาม คุณเสริมว่า "ได้ยินว่าเพิ่งเรียนจบคณะนิติศาสตร์อีกใบหนึ่งทำไมถึงเลือกเรียนวิชานี้" เขาตอบว่า "อยากที่จะช่วยเหลือคนอื่นด้านคดีอะไรแบบนี้ เพราะเรารู้สึกว่าอย่างตอนที่เราเซ็นชื่อรับสารภาพโดยไม่รู้ว่าจะส่งผลให้รูปคดีเสีย ไม่รู้ว่าข้อกล่าวหานั้นมันเกินความจริงเพราะไม่ได้มีความรู้เรื่องกฎหมายทำให้เราเสียเปรียบก็เลยอยากช่วยคนอื่นบ้าง เลยเลือกเรียนนิติศาสตร์มสธ.ก็จบแล้วตอนนี้ อย่างในนี้ก็เหมือนกันบางคนก็เป็นแพะรับบาป ไม่ได้ทำความผิดจริงก็มีเยอะแยะ เราอยากช่วยเขา ช่วยพิมพ์คำร้องบ้าง ช่วยพิมพ์ใบถวายฎีกาบ้าง บางทีเขาก็ให้ของตอบแทนเราบ้างอะไรแบบนี้ แต่บางทีเขาไม่มีก็เข้าเนื้อเราเหมือนกันแต่ก็อยากช่วย เราไม่เคยไปเรียกอะไรจากเขา"
เรารู้สึกเหมือนในโลกนี้เค้าหมดสิ้นทุกอย่างแล้ว พอออกมาก็ไม่เหลือใคร เป็นหนี้ 18 ล้านบาทที่ต้องชดใช้ให้แก่ครอบครัว คุณเจนจิราอีก เรียนจบนิติศาสตร์มาก็ไม่ได้เป็นทนายอีก คุณเสริม สาครราษฎร์ พ้นโทษออกมาเมื่อ 16 ธันวาคม 2554
ใครอ่านบทความนี้แล้วมีความคิดเห็นกันอย่างไรบ้างคะ รู้สึกเหมือนเรามั้ย
ปล. เราแค่คิดว่าบางทีถ้าเราได้ฟังเรื่องราวจากปากเค้าจริงๆ เราอาจจะสงสารเค้าก็ได้ ไม่ได้คิดว่าสิ่งที่เค้าทำนั้นมันเป็นสิ่งที่ดี หรือถูกต้อง ตอนแรกเราก็รู้สึกกลัวจากข่าวที่ออกมา แต่เมื่อมาได้ฟังบทสัมภาษณ์นี้ เรารู้สึกว่าเราสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดของเค้า