ตกเป็นเมียน้อยตอนอายุ32 ค่ะ คบมา6ปีรู้จักกันตอนไปนั่งดื่มกาแฟแล้วปิ๊งกันค่ะโดยที่เค้าก็บอกว่ามีลูกและภรรยาแล้ว เค้าเป็นคนสุภาพ เรียบร้อย เทคแคร์ พูดจาดีมาก หลังจากนั้นก็ติดต่อกันเรื่อยมาจนมาจนนัดเจอกันที่ รร. แห่งนึงแล้วก็ได้เสียเป็นเมียน้อยๆค่ะ สำหรับเราและเค้าไม่มีข้อตกลงใดๆในเรื่องเงินหรือเวลา เราก็ทำงานของเราเค้าก็ดูแลครอบครัวตามปกติ ไม่มีค่าส่งเสียเลี้ยงดูใดๆทั้งสิ้นแต่เวลาเจอกันเค้าจะเป็นฝ่ายจ่ายเงิน นานๆจะซื้อของใหญ่ๆให้สักครั้งไม่บ่อย จ่ายค่าเช่าห้องให้บ้าง(เดือนละ5000) แว่บมาหาเป็นครั้งครา มานอนค้างบ้างเดือนละครั้ง อาทิตย์นึงเจอกันครั้งนึงเป็นอย่างนี้มา5ปีเราก็ยอมค่ะเพราะรักเค้าจนผ่านไปปีที่5ปลายๆ เราเริ่มเบื่อชีวิตแบบนี้มาเจอกันได้เสียแล้วก็กลับเป็นแบบนี้จนเราเบื่อเพราะมีแต่เสียตัว เสียเวลา หลังๆมาเราจึงเป็นฝ่ายไม่ติดต่อค่อยๆเงียบหายไม่ค่อยนัดเจอ บอกว่าหยุดไม่ได้บ้างอะไรบ้าง ตัวเค้าก็คงเบื่อแล้วเหมือนกันที่ต้องโกหกเมียว่าไปไหนๆนั่นนี่ (ลืมบอกไปว่าเมียหลวงเค้าไม่เคยสงสัยเลยเพราะเค้าเนียนมาก) จนห่างกันไปเองเกือบปีต่างคนต่างเงียบไม่มีคำร่ำลาออกจากปากของเราทั้งคู่เลย ตอนนี้ก็ยังงงๆว่าทำไมเราไม่ลากันเลยคบกันมาตั้งนาน อีกใจนึงเราคิดว่าถ้าบอกลากันคงได้เจ็บกว่านี้แน่นอนเราเลยถอยออกมาเองดีกว่า จบแล้วค่ะ(เชิญด่าตามสบายจะว่าเลวก็ยอม)