ขาดตกบกพร่องขออภัยด้วยนะครับ

ฉันจ้อง มองใน แววตา
รู้ว่า เจ็บปวด รวดร้าว
แม้จะ พยายาม ทุกคราว
ปวดร้าว หนักขึ้น ทุกที

รับรู้ สู่ความ รู้สึก
บาดลึก อยู่ไม่ หลีกหนี
ไม่อาจ เอ่ยเอื้อน วจี
ที่มี ในชีวิต ผิดไป

ไม่อยาก พรากเธอ ลงมา
ไม่อยาก นำพา ไปไหน
ไม่อยาก ดึงเธอ กลับไป
จากใน ใช่สิ่ง เธอเป็น
แม้เธอ ไม่เคย เอ่ยถาม
ใจลวง ตามที่ เธอเห็น
หลอกลวง ทุกค่ำ เช้าเย็น
อยู่เช่น หลอกลวง วันวัน
ให้ฉัน เจ็บปวด ทุกครา
ดีกว่า ให้เธอ โศกศัลย์
ไม่เหลือ อะไร ให้กัน
เช่นนั้น บอกลา กันไป


ตัวเธอ ควรเจอ โอกาส
สามารถ มีรัก สดใส
แม้ว่า จะเสีย เธอไป
ทำให้ เจ็บปวด เพียงใด

ไม่อยาก พรากเธอ ลงมา
ไม่อยาก นำพา ไปไหน
ไม่อยาก ดึงเธอ กลับไป
จากใน ใช่สิ่ง เธอเป็น
แม้เธอ ไม่เคย เอ่ยถาม
ใจลวง ตามที่ เธอเห็น
หลอกลวง ทุกค่ำ เช้าเย็น
อยู่เช่น หลอกลวง วันวัน
ให้ฉัน เจ็บปวด ทุกครา
ดีกว่า ให้เธอ โศกศัลย์
ไม่เหลือ อะไร ให้กัน
เช่นนั้น บอกลา กันไป

แม้เธอ ไม่เคย เอ่ยถาม
ใจลวง ตามที่ เธอเห็น
หลอกลวง ทุกค่ำ เช้าเย็น
อยู่เช่น หลอกลวง วันวัน
ให้ฉัน เจ็บปวด ทุกครา
ดีกว่า ให้เธอ โศกศัลย์
เจ็บปวด สองเรา ด้วยกัน
เช่นนั้น บอกลา กันไป