ขึ้นชื่อว่าย่านอิสลามแล้วสัตว์ยอดฮิตประจำซอยที่เห็นก็คงหนีไม่พ้นน้องแมวเหมียว เรื่องมีอยูว่า เมื่อคืนกลางดึก สามีมาปลุกตอนตี1 ครึ่ง เรียกให้ลุกไปดูลูกแมวหน่อย ไม่รู้จะเอาอะไรให้มันกินดี มันมาจากไหนไม่รุ้  (ตอนแรกไม่อยากลุกเลย) สามีขยั้นขะยอ สองสามครั้งเลยลุกไปดู เอาอาหารให้มันกิน ซึ่งแมวตัวนี้เป็นแมวเด็กสภาพแย่มาก ผอม สกปรก ตอนนั้นก้รุ้สึกสาสาร แต่คงเลี้ยงไม่ได้เพราะตัวเองก็ท้องใกล้คลอด อีกอย่างที่พักก็คือห้องภายในโรงแรม ซึ่งเดิมเลี้ยงแมวอยู่สองตัวแล้ว เลี้ยงอีก คงไม่ได้  สามีเล่าว่า แมวไม่รุ้มาจากไหน กำลังจะเอาไรให้มันกิน ไอ้โชค( แมวที่เลี้ยงไว้ ) เข้ามากัดซะขี้แตกเลย  สามีถามด้วยความสงสารมัน แล้วจะเอายังไงกับมันดี  นั่งคุยกันถึงตี3ครึ่งสรุป ไม่สามารถเลี้ยงได้  คือรอคอยให้แม่มันมาตามลูกมันกลับไปเท่านั้น รอจนเกือบเย็นจึงตัดสินใจเดินไปตามหาแม่ของแมวน้อยแถว 7 หน้าซ 11 พบสีเดียวกัน จึงเอามาคืน เพราะมันร้องเหลือเกิน สิ่งที่พบก็คือ แมวไม่มีเจ้าของ เปนสิบๆตัว ทั้งแมวที่เกิดใหม่ แมวเด็ก และแมวโต  ก่อนกลับเลยเทอาหารเม็ด ให้ไว้ด้วย แต่ภาพที่สะเทือนใจ อิฉันอย่างแรง ก้คือภาพของแมวขาหัก ( เหมือนหักได้ไม่นาน รถน่าจะทับ) พยายามกะเทิบๆๆ ลากขาของตัวเอง มากิน อาหารที่ อิฉันเทให้ อิฉันบ่อน้ำตาแตกทันที สงสารมันจับใจ ช่วยไรมันไม่ได้เลยนอกจากเอาอาหารให้เท่านั้น ร้องไห้ดั่งสายโลหิต55 จนคนแถวนั้น งง คือ คนที่ไม่รักสัตว์ก้คงจะนึกไม่ออก แต่สำหรับคนที่รักสัตว์แล้ว เปนอะไรที่สะเทือนใจมาก  แมวตัวเล็กตัวน้อย ยั้วเยี้ย เตมไปหมด แถมยังมีแมวบาดเจบอีก สุดจะบรรยาย กลับมาถึงโรงแรมด้วยน้ำตานองหน้า เล่าให้สามีและแม่สามีฟัง ในสิ่งที่เห็นมา แม่สามีปลอบใจว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ให้หยุดร้องไห้ เพราะลูกในท้องจะร้องไปด้วย และแม่สามีเล่าว่า มีแขกต่างชาตที่ โรงแรมเมื่อคืน เค้าเหนแมวแล้วเค่าสงสาร เค้าชอบ เลยอุ้มมาด้วย เพราะมันร้อง ตามเค้ามา เค้าถามว่าเมื่อกี้เค้ายังเหนแมวอยุในโรงแรม แล้วตอนนี้มันไปไหนแล้ว ได้ยินดังนั้น ก็ถึงกับจิ๊ดเลย เราก้คิดว่ามันหลงมาเอง ที่แท้ฝรั่งมือบอนก้อุ้มมันมานี่เอง เรานี่เลยลำบากหาแม่มัน ส่งคืนท่ามกลางสายฝนเลยทีเดียว แล้วยังทำำให้เราต้องเจอกับภาพบาดอารมอีก โมโหมาก แต่ก้นะ ทำไรไม้ได้ เจ็บลึกๆ นี่เองที่ทำให้กุต้องมาเจอภาพแบบนี้55 ติดตาจนถึงวินาทีนี้เลยคะ ที่นั้นเหมือนสลัมแมว แมวอยุ่กับกองขยะ ไม่มีของกิน มันคงร้องหิวฝรั่งเลยสงสารเอามันมาด้วย เข้าใจคะ แต่เรานี่สิ เปนปมจนถึงวินาทีนี้เลยว่าช่วยไรไม่ได้  หลัวจากนี้คงจะซื้ออาหารเม็ด นม ไปแอบวางๆให้บ้างคะ เหตุผลเดียวสงสารมัน   เล่าสู่กันฟังสำหรับคนที่รักสัตว์ แล้วอาจจะเคยมีอารมแนวๆๆนี้คะ  ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ