หลังจากที่ลองๆได้อ่านพันทิปมาหลายๆครั้ง เราเลยยืมของเพื่อนมาโพสเล่าเรื่องและขอคำปรึกษาจากเพื่อนๆบาง..
เรื่องมีอยู่ว่า คือ เราไปพบกับคนๆหนึ่งในช่วงระยะเวลาสั้นๆ มันเป็นช่วงที่ดีที่สุดสำหรับเรามากๆเลย และเรากับเขาก็ต่างสนใจและแอบชอบกัน
จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาได้มาสารภาพว่า ชอบเรา ซึ่งเราก็ตอบกลับไปว่า ชอบเหมือนกัน..
เราจึงเริ่มคุยกัน แต่!! ในขณะที่เราคุยกัน เราก็รู้ว่า เขามีแฟนอยู่แล้ว ซึ่งในตอนนั้นเขาบอก เราว่า เลิกกันแล้ว
เราก็รู้ว่า จริงๆแล้วเขาไม่ได้เลิกหรอก มันอาจเป็นพียงแค่ช่วงที่เขาทะเลาะกันแค่นั้น และ เขาคงจะกลับไปคืนดีกัน...
จนสุดท้าย เรากับเขาตกลงกันว่า ก็คุยเป็นเพื่อนคนหนึ่งไป แต่ทุกครั้งเวลาพบกัน เขาจะคอยดูแล เทคแคร์ เราตลอด เหมือนเราเป็นแฟนกัน
แล้วทุกครั้งที่เราเจอกัน ไ่ม่ว่า เขาจะคุยโทรศัพท์หรือคุยไลน์ (กับแฟน ซึ่งเราก็รู้) เขาไม่เคยลุกหรือเดินออกไปคุยไกลๆเรา
พอเมื่อเราจะทำตัวห่างจากเขา เขากลับ รั้ง ไ่ม่ให้เราไป..
ถึงแม้ว่าสิ่งที่เราทำอยู่มันไม่ได้ทำให้ เขาทะเลาะกันก็จริง (เพราะเราไม่เคยแสดงว่า หึง หวง หรือ เรียกร้อง) แต่เรารู้สึกไม่สบายใจ
แต่ทุกครั้งที่เราจะไป มันเหมือนมีอะไรที่ทำให้เราไปไม่ได้ ถามว่า เจ็บไหม? ก็เจ็บนะ แต่เพราะว่า รัก และ เป็นห่วง มันมีมากกว่าความเจ็บ
มันเลยทำให้เราไปไหนไม่ได้ บางครั้งเวลาเขามีปัญหาหรือเรื่องไม่สบายใจ เราก็คอยเป็นห่วง ถามและปลอบใจเขาอยู่เสมอ
มันมีหลายๆครั้ง และ บ่อยครั้งที่เราจะไป เขาก็มักจะมากอดเราและบอกว่า อย่าหายไปเลย เขารู้สึกไม่ดีจริงๆ
และเราก็จะแพ้คำพูดนี้ทุกที...
เพื่อนก็ไม่ใช่ แฟนก็ไม่ใช่ ยิ่งคนรักแล้วยิ่งเป็นไม่ได้ แล้วทำไมเราถึงยังอยู่ตรงนี้
เพื่อนๆ ชอบตอบเราที เราควรอยู่แบบนี้หรือจะถอยออกมาดี ?
จะถอยหรือจะอยู่ ?
เรื่องมีอยู่ว่า คือ เราไปพบกับคนๆหนึ่งในช่วงระยะเวลาสั้นๆ มันเป็นช่วงที่ดีที่สุดสำหรับเรามากๆเลย และเรากับเขาก็ต่างสนใจและแอบชอบกัน
จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาได้มาสารภาพว่า ชอบเรา ซึ่งเราก็ตอบกลับไปว่า ชอบเหมือนกัน..
เราจึงเริ่มคุยกัน แต่!! ในขณะที่เราคุยกัน เราก็รู้ว่า เขามีแฟนอยู่แล้ว ซึ่งในตอนนั้นเขาบอก เราว่า เลิกกันแล้ว
เราก็รู้ว่า จริงๆแล้วเขาไม่ได้เลิกหรอก มันอาจเป็นพียงแค่ช่วงที่เขาทะเลาะกันแค่นั้น และ เขาคงจะกลับไปคืนดีกัน...
จนสุดท้าย เรากับเขาตกลงกันว่า ก็คุยเป็นเพื่อนคนหนึ่งไป แต่ทุกครั้งเวลาพบกัน เขาจะคอยดูแล เทคแคร์ เราตลอด เหมือนเราเป็นแฟนกัน
แล้วทุกครั้งที่เราเจอกัน ไ่ม่ว่า เขาจะคุยโทรศัพท์หรือคุยไลน์ (กับแฟน ซึ่งเราก็รู้) เขาไม่เคยลุกหรือเดินออกไปคุยไกลๆเรา
พอเมื่อเราจะทำตัวห่างจากเขา เขากลับ รั้ง ไ่ม่ให้เราไป..
ถึงแม้ว่าสิ่งที่เราทำอยู่มันไม่ได้ทำให้ เขาทะเลาะกันก็จริง (เพราะเราไม่เคยแสดงว่า หึง หวง หรือ เรียกร้อง) แต่เรารู้สึกไม่สบายใจ
แต่ทุกครั้งที่เราจะไป มันเหมือนมีอะไรที่ทำให้เราไปไม่ได้ ถามว่า เจ็บไหม? ก็เจ็บนะ แต่เพราะว่า รัก และ เป็นห่วง มันมีมากกว่าความเจ็บ
มันเลยทำให้เราไปไหนไม่ได้ บางครั้งเวลาเขามีปัญหาหรือเรื่องไม่สบายใจ เราก็คอยเป็นห่วง ถามและปลอบใจเขาอยู่เสมอ
มันมีหลายๆครั้ง และ บ่อยครั้งที่เราจะไป เขาก็มักจะมากอดเราและบอกว่า อย่าหายไปเลย เขารู้สึกไม่ดีจริงๆ
และเราก็จะแพ้คำพูดนี้ทุกที...
เพื่อนก็ไม่ใช่ แฟนก็ไม่ใช่ ยิ่งคนรักแล้วยิ่งเป็นไม่ได้ แล้วทำไมเราถึงยังอยู่ตรงนี้
เพื่อนๆ ชอบตอบเราที เราควรอยู่แบบนี้หรือจะถอยออกมาดี ?