ตอนนี้มีกระทู้ตั้งขึ้นเรื่องโทษประหารมากมาย ทั้งโปรและคอน ล้วนแล้วแต่มีเหตุผลที่ต่างกันสุดขั้ว จนไม่มีใครฟังใคร

ผมเองเคยมีความขัดแย้งในใจมานานแล้วเหมือนกันครับ เรื่องการมีโทษประหารหรือควรล้มโทษประหารนี่แหละ ผมตอบตัวเองไม่ได้
จนวันหนึ่งผมได้ดู The Walking Dead ซีซั่น 4
ตอนที่ผมดูผมประทับใจมาก มันตอบคำถามคาใจผมเรื่องนี้ได้ในหลายๆแง่เลยครับ ซึ่งผมก็มานึกได้ว่า TWD เหมาะกับหัวข้อดีเบตในสังคมไทยตอนนี้มากเลย เลยเอามาเล่าให้ฟัง




สำหรับคนที่เคยเห็นหน้าหนังซีรีส์มาก่อนว่า TWD มันเป็นเรื่องโลกาวินาศเพราะซอมบี้ล้างโลก มันคงจะมีแอ๊คชั่นหนีซอมบี้ ฆ่าซอมบี้อย่างเดียว คุณเข้าใจผิดแล้วครับ  The Walking Dead เป็นซีรีส์ที่นำเสนอดราม่าแบบสุดๆ ของการมีชีวิตอยู่ของมนุษย์ท่ามกลางโลกล่มสลาย บ้านเมืองไร้ขื่อแป ระบอบการปกครองและกรอบของสังคม มันพังทลายไม่เหลือแล้ว  ทุกคนที่รอดมาได้ก็ต้องพร้อมตายได้ทุกเมื่อ ดังนั้น พวกที่ดิ้นรนเอาชีวิตรอดก็ปล้น ฆ่า รุมข่มขืน หรือกระทั่งล่อคนมากินเนื้อคนกันเองก็ทำได้แล้ว ไม่มีกติกาสังคมหรือกรอบกฎหมายมาห้ามมาเหนี่ยวรั้งได้อีก

แต่ The Walking Dead นำเสนอประเด็นที่ผมว่าสุดยอดมากๆ คือ การที่กลุ่มพระเอกแม้ไม่เหลืออะไรยึดเหนี่ยวในเชิงกรอบสังคม พวกเขาก็มี "Moral Compass" ที่พวกเขายึดไว้แน่น แปลตามฝรั่งแปลว่า "เข็มทิศในจิตใจทางศีลธรรม" แปลเป็นไทยแท้ๆจะแปลว่า "มโนธรรม" นั่นเอง

มีเหตุการณ์หนึ่งในซีซั่น 4 เป็นเรื่องภัยคุกคามจาก "ท่านผู้ว่า" ตัวละครที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อรักษาอำนาจ จึงต้องการสังหารหมู่พวกพระเอก บทสนทนาระหว่างลุงเฮอร์เชล ผู้อาวุโส ที่พูดกับ "ริค" พระเอกผู้นำกลุ่ม เรื่องแผนก่อสงครามกับท่านผู้ว่า  คีย์เวิร์ดอยู่ที่คำว่า "Too Far Gone" (คำนี้สำคัญมากจนเอามาตั้งเป็นชื่อตอนเลยครับ)  แปลว่า "เกินเยียวยา"

ลุงเฮอร์เชลพยายามย้ำกับริคว่า "พวกเรายังไม่ได้เป็นคนที่ too far gone-เกินเยียวยา ขนาดนั้น เรายังไปไม่ถึงจุดที่พ้นจากความเป็นคนไปเป็นสัตว์นะ" ...ริคทบทวนคำพูดนี้อยู่หลายรอบ เพราะเขาต้องเป็นคนเลือกว่า 'จะรบกันให้เลือดนองท้องช้าง' หรือจะ'เลือกหนทางสันติไม่มีใครต้องสูญเสีย'  (คนหนุนประหารคงต้องบอกว่า "ไอ้นี่โลกสวยเป็นบ้า"...)


โมเมนต์ไคลแมกซ์ของเรื่องคือการที่ริคตัดสินใจ[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้โน้มน้าวกับท่านผู้ว่า.... ด้วยประโยคที่เป็นหัวใจของกระทู้นี้แหละครับ   "พวกเราทั้งสองฝ่ายยังไม่ too far gone นะ".... เขาพยายาม[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พูดเจรจาสุดชีวิต  "เราหยุดกันแค่นี้ได้ เรายังกลับมาได้ เรายังอยู่ร่วมกันได้ เราเปลี่ยนแปลงตัวเราได้นะ  สร้างเมืองของเรากันคนละเมืองแล้วต่างคนต่างดูแลเมืองตัวเองไป...ก็ได้... ขอร้องละ...อย่าเลยไปไกลจนพวกเรากู่ไม่กลับเลยนะ"  


สายตาลุงเฮอร์เชลที่กล้องจับภาพซูมตอนมองริคในเวลานั้น...ลุงภูมิใจในตัวริคที่สุด...


..............แล้ว[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ไอ้ท่านผู้ว่ามันก็ลงดาบตัดหัวลุงเฮอร์เชลฉับ ขาดกระเด็น!"............................

หลังจากนั้นคือ[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ฉากรบแบบเลือดนองท้องช้างอย่างที่ว่าแหละครับ.....



ประเด็นที่ทำให้ผม 'ฉุกคิดได้' จากซีนนี้ใน TWD คือ
คนที่สนับสนุนให้ประหารในทุกเรื่อง เราช้าลงกว่านี้อีกนิดได้ไหม แล้วดูว่าจำเลยคนนั้นมัน Too Far Gone-เกินเยียวยา หรือยัง หากเขาทำผิดโดยไม่เจตนา หรือเขายังไม่เกินเยียวยาขนาดนั้น เราเอาโทษประหารไปตัดสินในคดีทุกคดีเท่ากัน ได้จริงๆหรือ? ลองคิดดูดีๆ

และสำหรับคนที่อยากให้ล้มโทษประหาร  ถ้าคุณเจอผู้กระทำผิดแบบไอ้ท่านผู้ว่านี่...คุณจะทำยังไง  คุณจะปล่อยไว้ให้คนที่สูญสิ้นความเป็นคนอย่างคนพวกนี้ที่มัน "เปลี่ยนตัวเองไม่ได้" มาทำร้ายลูกคุณ ครอบครัวคุณ ทำร้ายสังคมต่อไปไม่สิ้นสุดเลยหรือ เพียงเพราะ "กลัวคนบริสุทธิ์ต้องตาย หรือเพราะประเทศเจริญแล้วเขาล้มโทษประหารหมดแล้ว"  เอาจริงหรือ  ลองหาคำตอบที่ช่วยทำให้สังคมหายคาใจด้วย

คำตอบคงต้องผ่านกระบวนการตกผลึกร่วมกันจากทั้งสองฝ่ายครับ ร่วมกันคิด



ปล. สำหรับส่วนตัวผม ผมได้คำตอบแล้วจากหัวใจของคำว่า Too Far Gone-เกินเยียวยา จาก TWD นี่แหละครับ  เป็นตัวตัดสิน