Part 0 http://ppantip.com/topic/32010189
Part 1 http://ppantip.com/topic/32013243
Part 2 http://ppantip.com/topic/32029268
Part 3 http://ppantip.com/topic/32086239
Part 4 http://ppantip.com/topic/32175376
Part 5 http://ppantip.com/topic/32236261
Part 6 http://ppantip.com/topic/32274085



25.04.14

Homesick อีกแล้ว
หลายวันที่จากบ้านมา วางแผนบ้าง ไม่วางแผนบ้าง หลุดแผนบ้าง นั่งรถวันละหกชั่วโมงอัพ
แถมเพิ่งไปเดินขึ้นเขามาอีกสามวัน เท่านี้มันคงเป็นสัญญาณที่เพียงพอจะผลักให้ฉันคิดถึงบ้าน
คิดถึงเตียงนอน คิดถึงอากาศร้อนของประเทศไทย เคยคิดว่าอากาศหนาวจะสบายกว่าแต่ฉันว่าฉันคิดผิด
ที่นี่มันหนาวเกินไปสำหรับฉัน ปากเริ่มมีรอยแตกเลือดไหลที่ปากมาสองวันแล้ว นิ้วแตกเจ็บมากๆมีแผลเต็มไปหมด
เมื่อวันก่อนฉันมีไข้นิดหน่อยเพราะร่างกายปรับอุณภูมิไม่ทัน ยาพาราแผงนึงที่เตรียมมาก็หมดแล้ว พอบอกแพนว่ามีไข้
แพนรีบหยิบยาผงมาให้ "ชงกับน้ำร้อนแล้วดื่มก่อนนอนนะ ยาตัวนี้ดีมากๆ"สาวน้อยน่ารักยิ้มหวานพร้อมส่งยาแก้ไข้ให้
คิดไม่ออกจริงๆถ้าวันนั้นฉันเลือกที่จะไม่เดินทางกับทุกคนฉันคงไม่มีประสบการณ์อันล้ำค่าแบบนี้

รู้สึกภูมิใจมากมายที่เทยตัวคนเดียว งกๆเงิ่นๆจะเดินทางมาไกลได้ขนาดนี้ หลายๆเหตุการณ์ที่ผ่านมาทำให้ภูมิคุ้มกัน
ด้านอารมณ์มากขึ้นฉันแทบไม่เสียใจไม่หดหู่กับการจากลาอีกเลย ได้แต่คิดว่าวันนึงเราคงได้พบกันใหม่
อเล็กซ์เองก็ตอบเมล์มาในเช้าวันนี้ ฉันเล่าเรื่องเพื่อนคนจีนกลุ่มใหม่ให้อเล็กซ์ฟังและบ่นว่าเหงานิดหน่อย
หน้าหนุ่มจีนใส่แว่นท่าทางใจดียังไม่หายไปจากความทรงจำของฉัน อเล็กซ์แสดงความยินดีที่ฉันได้พบเพื่อนใหม่
"การเดินทางนี้ต้องให้อะไรบางอย่างกับเธอแน่ๆ เธอต้องได้เรียนรู้" ใจความบางส่วนของอเล็กซ์

เช้านี้เช็คเอาท์และซื้อตั๋วรถเพื่อจะไปที่ลี่เจียงแล้วต่อรถไฟไปคุนหมิงในตอนกลางคืนอีกทอดนึง ฟังดูเป็นการเดินทางที่ยาวนาน
แต่ไม่รู้ทำไมทั้งตื่นตัวทั้งมีแรงดีใจที่จะได้กลับบ้านสักที พักหลังๆมานี่รู้สึกว่าจับกล้องน้อยลงอาจจะขี้เกียจถ่ายภาพแล้วก็ได้
ถึงจะว่าอย่างนั้นก็ยังมีบางอย่างมาเซอร์ไพรส์ระหว่างทางกลับทำให้ต้องหยิบกล้องออกมาอีกครั้ง


เพลงประจำตอนนี้เลือกเพลง Until we meet again ของ Lynn Hilary
คนเราต้องมีพบเจอและมีจากลา แต่เพลงนี้ให้มุมมองการจากลาไม่ได้เศร้า
เป็นการจากลาอย่างมีความสุขและรอยยิ้ม