มีนบุรี - พาหุรัด  

เราไปกับเพื่อนอีก2คนค่ะ ผู้ชายทั้งคู่กวนตรีนสวดๆ
นัดเจอกันที่ รามคำแหง 166 หน้าหมู่บ้านค่ะ จากนั้น ด้วยความที่ไม่เคยไป ศึกษาระยะทางจากเน็ต จากแม่บ้าง
ก็ไปกัน มัวๆเนี่ยแหละค่ะ นั่ง 514 ลงวัดศรีบุญเรือง แล้วด้วยความที่วันศรีบุญเรืองอยู่ตรงไหนกลัวลงไม่ถูกก็เลยบอกกระเป๋ารถเมล์ค่ะ จอดหน้าวัดศรีให้ด้วยนะค่ะ พนังงานก็บอก อื้อ เราก็ตื่นเต้นไปอีกแล้วครั้งแรก (แต่ครั้งแรกที่ฮ่าสุดคือไปโรงเกลือกันแบบมีเงินคนละ1000บาทไป-กลับ) พอถึงหน้าวัดเราก็ลงค่ะ
แล้วก็เดินเข้าไปหา อู่เรือวัดศรีบุญเรือง เดินเข้าไปเลยค่ะสุดซอย แล้วก็เจอเรือ เราก็เดินไปถามพี่พนังงานแถวนั้นว่าไปพาหุรัดรึป่าวค่ะ พี่เค้าก็ตอบว่าไปค่ะ แล้วเราก็บอกพี่เค้าว่าบอกด้วยนะค่ะเพราะหนูไปลงไม่ถูกค่ะ พี่พนักงานก็บอกว่าได้ๆ จากนั้นก็ลงเรือไปเลยค่ะเป็นการนั่งเรือในกรุงเทพ ครั้งแรกกับเพื่อนอีก2คนเลยทีเดียว ทุกคนตื่นเต้น เพราะน้ำเหม็นมากเหม็นแบบจะอ้วกเลยค่ะ จากวันศรีนะค่ะ ถึงท่าเรือโบ๊เบ๊ ก็ประมาณ ชั่วโมงกว่า ค่ะ แล้วก็ต้องต่อเรื่องไปลง ผ่านฟ้าลีลาศ ด้วยนะค่ะ ค่าเรือ รอบแรก 20 บาทมั่งค่ะ ถ้าจำไม่ผิดเพราะเราขึ้นจากต้นสายไปสุดสาย ต่อเรือรอบสอง อีก 10-15 บาทเนี่ยแหละจำไม่ได้ เพื่อนจายเงินให้ ฮ่าๆ

และแล้วเราก็มาถึง ท่าเรือผ่านฟ้าลีลาศ ค่ะ (ช่วงที่ไปเค้าชุมนุมกันค่ะ ไปมาสิ้นปีที่แล้ว ฮ่าๆ คนเยอะมากๆ)
แล้วเราก็ต้องเดินไปหาถนนที่มีรถเมล์ผ่านค่ะเผื่อที่จะไป พาหุรัด ก็เดินอยู่สักพักค่ะ ก็เจอ4แยก โดยที่ไม่ร็ว่าที่นี้ที่ไหน
คุยกับเพื่อน แบบหวั่นๆ หลงกรุงเทพแล้วมั่ง อยากกลับบ้าน 5555555
เดินมาอีกแล้วมันเป็นอะไรที่รถติดสุดๆแล้วก็ไม่ร็จะไปทางไหนเพราะ พาหุรัดมันอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ แล้วที่ซวยอีกอย่างคือ ทั้งหมดที่มาด้วยกันก็ไม่รู้หมดเลย 5555555 โชคดีค่ะ มีคุณน้า อุ้มหลานหรือลูกเราก็ไม่รู้หรอก เพราะจากที่เห็นต้องใช่คนแถวนี้แน่ๆ เพื่อนก็เลยเดินเข้าไปถาม น้าครับ พาหุรัด อีกไกลไหมครับ น้าเค้าก็ตอบด้วยความเต็มใจว่า ไม่ไกลหรอก นั่งรถไปนิดเดียวก็ถึง แล้วคุณน้าก็ยิ้มให้ค่ะตอนนั้นรู้สึกดีค่ะ แบบประมานว่า เห้ย จะถึงแล้วอะ5555555
รถ ปอ8 ผ่านมาค่ะ ก็เลยขึ้น (คนบนรถโคตรเยอะเลยแล้วรถก็ติดอีกเห้อชีวิต)
จ่ายตังค่ารถเสร็จ บอกพนังงานว่าจอดพาหุรัดให้ด้วยนะค่ะ พนังงานตอบ ค่ะๆ เราก็ยิ้มๆอมยิ้ม04
อยู่บนรถประมาน 10 นาทีได้เพราะรถมันติดแบบ เดินยังไวกว่าค่ะ  ไฟแดงนานไปไหน55555
พอไฟเขียวรถก็ออกตัวอย่างไวเลยค่ะ พนังงาน บอกว่าเยาวราช-พาหุรัดลป้ายหน้านะค่ะ เราก็ได้ยินพาหุรัดลง ก็แห่ลงตามกันเลยจ้า
คาวนี้ค่ะ เหมือนอยู่ที่จีนเลยค่ะ อาม่า อาแป๊ะ อาซิ่ม เต็มไปหมดลายตามากๆ ฟิวตอนนั้นบ้านนอกเข้ากรุงเลยค่ะ 5555555
คือตอนนั้นยังไม่รู้ว่าพาหุรัดอยู่ตรงไหน ก็เลยเดินตรงเข้าไปเลยค่ะฝั่งที่ลงรถ 5555 ทางเข้าก็ทุลักทุเล เพราะคนเยอะสุดๆมันติดตรงรถมอไซร์บังเนี่ยแหละค่ะจะขับเข้ามาทำไม - -  ตอนนั้นจุดหมายคือดูราคากระเป๋าผ้า แล้วก็ ราคาผ้าแคสวาส ค่ะ ก็เดินไปสักพักค่ะของมันเยอะจริงๆอะไรไม่ร็เต็มไปหมดตอนนี้ ลายตามาก 55555 แต่ก็ตลกดี เดินไปมัวๆๆ แบบไม่รู้จะหลงรึป่าว
แล้วก็ ได้ซื้อผ้ามาค่ะ ก็เหลือผ้าอีกคือผ้ากำมะยี้หรือผ้าอะก็ไม่รุ้แหละ เราก็เรียกไม่ถูก555555
ก็เลยเดินย้อนไปอีกอีกฝั่งค่ะ ก็ถามตลอดทางว่ามีผ้าแบบนี้ไหมค่ะ อาม่าก็ตอบว่า ต้องไปดูที่พาหุรัด

จากนั้นก็หันไปถามเพื่อนค่ะกระซิบเบาๆ เอ้าไอ้ แล้วนี้มันไม่ใช่พาหุรดหรอวะกูเห็นผ้าเต็มเลยนะโว้ย หรือที่เราอยู่มันคือเยาวราชว้ะ !!!!!
เพื่อนตอบมาแบบให้กำลังใจสุดๆ เอ้าไอ้ กูอยู่ไหน 55555 แล้วก็ฮ่ากร๊าก กันอยู่3คน สักพัก 5555 นึกสถานการณ์ตอนนั้นมันก็ยังฮ่าอยู่ค่ะ

เดินต่อจนสุดซอยค่ะ อยากจะเลี้ยวแต่กลัวจำทางไม่ได้ เลยต้องเดินตรงอย่างเดียว 55555
เดินจนทะลุซอย นั้นแล้วข้ามถนนมา เจอป้ายตรงเขียนว่า พาหุรัด
เรากับเพื่อนอีก 2 คน ดีใจกันแบบ เห้ยมาถึงแล้วโว้ย พาหุรัด  มีแต่ อาบัง ทั้งนั๊นนนนนนนนนนน คิดว่าอยู่ อินเดีย 55555555
แล้วก็เดินไปเรื่อยๆ ก็เจอผ้าเยอะเยะมากมาย แถมถูกกว่าที่เยาวราชอีกค่ะ ผ้าแคสวาส ที่เยาวราช เมตรละ 180 แต่ที่ พาหุรัด 100 บาทโอ้วววว รู้สึกเจ็บใจมากๆๆที่ ซื้อผ้าจากเยาวราชมาก 180 บาท 5555555555 มึนจึกมากๆๆๆๆ
ซื้อผ้าเสร็จก็กลับค่ะ กลับทางเดิมนะค่ะกลัวหลง 555555
พอถึงบ้านค่ะ คุยในเฟสกันมันเลยค่ะ

จบแล้วค่ะ เยอะไปไหมค่ะ ละเอียดไปไหม5555 ขอบคุณที่อ่านนะค่ะ