จริงๆเราก็กลัวหมามาตลอดชีวิต แต่ก็ชอบแอบมองหมานะ รู้สึกว่าน่ารัก แต่ขอแอบมองจากระยะ100เมตร พอมันวิ่งเข้ามา เราก็วิ่งปรู๊ด

หมาอะชอบเห่าเราและวิ่งตามเราเป็นพิเศษ คงจะรู้ว่าเรากลัวมันมั้ง อุตส่าห์พยายามทำใจดีสู้หมาแล้วนะ

เมื่อวานไปร้านขายอุปกรณ์ตกแต่งสวน พวกน้ำพุน้ำตก รูปปั้น แถวลำลูกกา อยู่ข้างร้านขายอาหารสัตว์

เจ้าของร้านเป็นสาวสวย(บอกทำไม อิอิ) ตอนเรายืนอยู่หน้าร้านก็เห็นหมาพุดเดิ้ลสีขาวสองตัว น่ารักจุง มันเห่าเราใหญ่เลย

เราก็พยายามทำเป็นเฉยๆ มันก็วิ่งมาหาเราพร้อมประสานเสียงเห่า  เราก็เลยรีบเดินตามเจ้าของร้าน หวังให้เจ้าของร้านทำอะไรซักอย่าง

หมามันก็ยังเห่าและวิ่งตามเราอย่างบ้าคลั่ง ลักษณะเหมือนไม่ได้อยากเล่นด้วย -..-   เราก็หนีอย่างบ้าคลั่ง หนีหางจุกตูด หนีอลังการมาก

กลัวชนของเค้าเหมือนกัน แต่กลัวหมามากกว่าง่ะ เจ้าของร้านก็ทำท่าสะพรึงเรา แล้วบอก  "โอ้โห ไม่ต้องหนีขนาดนั้น เค้าไม่กัดหรอกค่ะ"

เราเบื่อประโยคนี้มาก เจ้าของหมาทุกตัวที่เรากลัวจะชอบบอกว่าไม่กัด แล้วทำไมต้องท้าทายวะ ดูหน้ามันก่อนมั้ย จะกินหัวกุอยู่แล้ว

เรียกมันไปที่อื่นได้มั้ยย มันชื่ออะไรก็เรียกมันไปสิวะ  เออแบบ อิหรั่ง อิโบ้ มานี่ลูกก ไม่เอาๆอย่าทำ อะไรแบบเนี้ย ได้ไหมม

แม่เจ้าของร้านก็แสดงความเป็นห่วงด้วยการ เดินเอาปลอกคอมาสวมให้หมา กรุ๊งกริ๊งๆ (เพื่อ? ไม่ได้มีสายจูงนะ)  แล้วบอก

"เค้าไม่กัดหรอก เค้าแค่อยากขบเฉยๆ"      .......


เราก็คิด ยัวร์ฟาเท่อดิ ตอนนั้นหงุดหงิดมากๆ รีบด้วยแล้วมัวมาเดินวนทั่วร้านหนีหมา ก็สลัดหมาไม่หลุด

เราก็ไม่ซ้งไม่ซื้อแม่มมันและ เงินก็ต้องจ่าย แล้วยังต้องโดนหมาขบอีก ไม่ซื้อละกัน คนรักหมาคงไม่เข้าใจ คงคิดว่าเราเว่อร์และดัดจริต

ขบแค่นี้ไม่ได้ ของฉันดูดปากกันแล้วยังไม่อะไรเลย คือมันห้ามความกลัวไม่ได้จริงๆ หมาที่ไหนก็ไม่รู้ นิสัยเป็นยังไงก็ไม่รู้

ลองคุยกะมันแล้วทำสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรก่อนมั้ย ว่าอย่ากัดลูกค้านะ ถ้ากัดโดนตี อะไรอย่างนี้

แค่นี้ล่ะ ยาวจัง  และ  อาจจะดูเว่อร์+ขัดใจคนรักหมาหน่อย อย่าว่ากันนะ