วันนี้ไปร้องเกะมาก 2 ชั่วโมงติด เสร็จแล้วไป shop ต่อ zara on sale คือแบบเสียงแห้งไง พรุ่งนี้ขายของ คงไม่มีเสียงคุยกับลูกค้า แค่กๆ

ร้องไปหลายเพลง แต่ที่เด็ดสุดคือเพลงนี้


ร้องไป ก็นึกถึงหน้าคนๆนั้น แอบยิ้มมุมปาก เพื่อนสาวบอกว่า 55+ รู้นะ ว่าหมายถึงใคร หึ แกรู้ แต่ไม่รู้ทั้งหมดหรอกจ้ะ

ขำๆ จะว่าไปแล้ว ก็น่าแปลกดีนะ ชีวิตเราเจอแต่คนไม่ค่อยจริงใจเท่าไร แต่อาจจะไม่แปลก เพราะเราก็เคยโกหกคนตอนเด็ก แต่นั่นก็แค่ครั้งเดียวนะ และก็นานมาแล้วด้วย แต่เอาเถอะศีลข้อ 4 เลยนะ มันอาจจะส่งผลยาวๆ ช่างมัน รับกรรมไป

แต่ที่ไม่เข้าใจคือ คนที่เขาดีมาตลอด แบบเพื่อนหรือคนที่เรารักเหมือนน้อง ไม่เคยทำร้ายใครก่อน ทำไมต้องเจอพวกนี้วะ เป็นไรมากป่ะ สนุกกับการปั่นหัวคน

หรือสร้างภาพ กล้าส่องมั้ยกระจก ทุกวันนี้ยังได้ส่องอยู่รึเปล่า มองเงาตัวเองในกระจกแล้วมีสักนาทีมั้ยที่คิดจะละอาย

แต่ช่างมันเหอะ ถ้าเขามีสิ่งนั้น เขาคงไม่ทำแต่แรก

พรุ่งนี้ต้องทำงาน ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน เราเชื่อแบบนี้และก็เป็นแบบนั้นมาตลอด เพียงแค่หางานที่เหมาะกับเราก็พอ แล้วจะสำเร็จเอง


ปล.ว่าด้วย ลอร์ด วอร์เดอร์มอร์ ผู้เป็นศัตรูตลอดกาลของเรา เป็นต้นแบบของ ช่างทอแห สร้างภาพแบบไม่ละอายอะไร

แต่รายนี้ คงส่องกระจกทุกวัน เพราะต้องใช้หน้าตาหากิน เพียงแต่ คงไม่ได้ส่องแล้วคิดละอาย คงจะส่องดูว่า ซิลิโคนบนจมูกอยู่ดีมั้ย เบี้ยวรึเปล่า

สิวขึ้นมั้ย หรือโบท็อกซ์ได้เวลาเติมรึยัง  

นึกถึงคำพูดนี้ # ฉีดโบท็อกซ์ใส่สมองไปเหรอยะ สมองถึงได้ไม่มีรอยหยักอะไรเลย


55+ สวัสดีวันอาทิตย์ ต้อนรับวันทำงานค่ะ