“ครั้งหนึ่งในชีวิต ต้องไปพิชิตภูกระดึง”
คำนี้ฉันได้ยินมาบ่อยๆ ไม่รู้เหมือนกันว่า...เหตุผลใดที่ทำให้ใครหลายคนแวะเวียนไปที่ภูกระดึง
ที่นั่น...มีอะไรที่น่าสนใจ ที่นั่น...มีความงามแบบไหนที่ซุกซ่อนอยู่ หรือที่นั่น...คือที่แห่งความทรงจำของใครหลายๆคน ฉันไม่รู้...
รู้เพียงว่า...ครั้งหนึ่งในชีวิต ฉันจะต้องไปพิชิตภูกระดึงให้ได้!!!!!
ทริปครั้งนี้ของพวกเราเดินทางจากขอนแก่นในเวลาตีสี่ครึ่ง ด้วยรถ ขอนแก่น – เมืองเลย มุ่งหน้าสู่ อำเภอภูกระดึง ด้วยอุณภูมิบนรถ 12 องศา มันคืออากาศในเดือนธันวาคม ช่างหนาวจับใจ....
พวกเรา 5 คน เดินทางด้วยความรู้สึกตื่นเต้น เพราะมันคือการขึ้นภูกระดึงครั้งแรก เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับภูกระดึงเลย อะไรที่เป็นครั้งแรกมันช่างน่าประทับใจเสมอ...
เรามาถึงจุดลงรถ เพื่อต่อสองแถวขึ้นไปยังจุดขึ้นภู ในเวลาเกือบหกโมง คุณป้าชักชวนให้เราทานข้าวเช้าก่อน มิเช่นนั้นอาจหิวกลางทาง อาหารอร่อย...ผู้คนน่ารัก และมิตรภาพของพวกเรากำลังเริ่มขึ้น
[CR] เราเรียกมันว่า...มิตรภาพ ที่แห่งนี้มีความรัก ความสนุกสนาน จนก่อให้เกิดเป็นความทรงจำสีจาง...จาง ที่นี่...ที่ภูกระดึง
คำนี้ฉันได้ยินมาบ่อยๆ ไม่รู้เหมือนกันว่า...เหตุผลใดที่ทำให้ใครหลายคนแวะเวียนไปที่ภูกระดึง
ที่นั่น...มีอะไรที่น่าสนใจ ที่นั่น...มีความงามแบบไหนที่ซุกซ่อนอยู่ หรือที่นั่น...คือที่แห่งความทรงจำของใครหลายๆคน ฉันไม่รู้...
รู้เพียงว่า...ครั้งหนึ่งในชีวิต ฉันจะต้องไปพิชิตภูกระดึงให้ได้!!!!!
ทริปครั้งนี้ของพวกเราเดินทางจากขอนแก่นในเวลาตีสี่ครึ่ง ด้วยรถ ขอนแก่น – เมืองเลย มุ่งหน้าสู่ อำเภอภูกระดึง ด้วยอุณภูมิบนรถ 12 องศา มันคืออากาศในเดือนธันวาคม ช่างหนาวจับใจ....
พวกเรา 5 คน เดินทางด้วยความรู้สึกตื่นเต้น เพราะมันคือการขึ้นภูกระดึงครั้งแรก เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับภูกระดึงเลย อะไรที่เป็นครั้งแรกมันช่างน่าประทับใจเสมอ...
เรามาถึงจุดลงรถ เพื่อต่อสองแถวขึ้นไปยังจุดขึ้นภู ในเวลาเกือบหกโมง คุณป้าชักชวนให้เราทานข้าวเช้าก่อน มิเช่นนั้นอาจหิวกลางทาง อาหารอร่อย...ผู้คนน่ารัก และมิตรภาพของพวกเรากำลังเริ่มขึ้น
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น