รายงานตัวเป็นระยะ
บอกสถานที่ที่จะไปให้ชัดเจน
บอกเวลากลับที่ชัดเจนและรักษาคำพูด
ระบุตัวตนคนที่เราไปด้วยให้ชัดเจนและอยู่ในสถานะที่สามารถติดต่อได้
ทำแบบนี้สม่ำเสมอทุกครั้ง เพื่อให้เกิดความมั่นใจ
ประเด็นหลักๆที่เค้าห่วงมันอยู่ที่อันตรายที่อาจเกิดขึ้น
เหมือนการทำแผนรับมือวิกฤติต่างๆค่ะ ลองเอามาปรับใช้ดู แล้วปรับทัศนคติเราให้มองพ่อแม่ว่าเค้าห่วง อย่ามองว่าเค้าคุม
เมื่อก่อนเราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ไปไหนก้แค่บอกเค้า ไม่ให้เค้ามารอดึกๆ แต่เช้ามาก็จะรายงานให้ฟังว่าไปไหนมากับใครกลับกี่โมง
แต่พอมีลูกเข้าใจเลย ห่วง ยิ่งลูกไปทำอะไรที่เราไม่เคยรู้มาก่อน ใจหวิวๆ ห่วงลูก