รบกวนขอแชร์ประสบการณ์ครับ
ลูกชายวัย 4 ขวบครับ ตอนนี้อยู่อนุบาล 2 ครับสิ่งที่แตกต่างอย่างชัดเจนกับตอนอนุบาล 1 คือตัวเนื้อหาวิชาการ
โดยปกติแล้วโรงเรียน (เอกชน) ที่ลูกเรียนอยู่ถือว่าโอเคเลยสำหรับผม จากที่ฟังแนวคิดของผู้บริหารคือมองว่าให้เด็กเรียนอย่างมีความสุขมี EQ ที่ดีแล้ว IQ จะตามมาเอง โรงเรียนไม่มีการตีเด็กหรือดุเด็กแต่ทำโทษด้วยวิธีอื่น ไม่ได้เน้นว่าเด็กต้องสอบเข้า
แต่จากที่เปิดเทอมมาและคอยตามดูลูกอยู่ตลอด รู้สึกว่าเนื้อหาวิชาการเริ่มเยอะไปหรือเปล่า
ปกติจะมีใบงานจากเล่มหลักเพียงเล่มเดียว ตอนนี้มีทั้งแบบฝึกเขียน แบบฝึกอ่าน คณิตศาตร์ (บวกลบเลขสองหลัก) ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ คอมพิวเตอร์ เยอะแยะมากมาย จนเริ่มที่จะรู้สึกว่าเยอะไปหรือเปล่า เด็กวัยนี้จำเป็นต้องเรีนขนาดนี้เลยเหรออนุบาลยังขนาดนี้ประถม มัธยมจะขนาดไหน
วันนี้ได้มีโอกาสคุยกับคุณครู เป็นคุณครูที่เคยสอนเค้าตอนอนุบาล 1
คุณครูมาบอกเรื่องเรียนพิเศษวันเสาร์ (ปกติเคยให้เรียนซัมเมอร์อยู่แล้วเพราะอยากให้เค้าได้เจอเพื่อนๆ) ก็คุยกับคุณครูเรื่องหลักสูตร
คุณครูบอกว่าเด็กสมัยนี้เรียนหนักขึ้นเยอะ เพราะหลักสูตรภาคบังคับเป็นแบบนั้น เมื่อซัก 4-5 ปีก่อนโรงเรียนก็เน้นเรียนสบายๆ แต่เดี๋ยวนี้ไม่ใช่เพราะในความเป็นจริงแล้วระบบการศึกษาไทยไม่ได้เอื้อให้เป็นแบบนั้น ต่อให้โรงเรียนเราไม่เน้นแต่โรงเรียนอื่นเค้าเน้นกันสุดท้ายก็เหมือนเป็นการบีบให้โรงเรียนต้องตามเค้าให้ทันอยู่ดี
แม้แต่ผู้ปกครองหลายๆคนเองก็ตามถึงจะบอกว่าไม่เน้นวิชาการ แต่พอเจอกระแสสังคมกดดันพอเทียบกับโรงเรียนอื่นกับลูกคนอื่น ก็อดที่จะกังวลไม่ได้จากนั้นก็จะเริ่มคาดหวังมากขึ้น มากขึ้น จนความสุขในการเรียนเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพออีกต่อไป วิชาการคือสิ่งที่จำเป็นที่ลูกของเราต้องได้เหมือนคนอื่นๆ
เราบอกว่าการศึกษาประเทศเราล้าหลัง เราอยู่อันดับท้ายๆในอาเซียน และเราก็กำลังจะแก้ปัญหานั้นโดยการเรียนให้หนักขึ้น มันใช่วิธีแก้แน่เหรอครับ หรือหากโรงเรียนยืนกรานต่อไปว่าโรงเรียนไม่เน้นวิชาการเน้นให้เด็กเรียนรู้ผ่านการเล่นอย่างเดียว พอถึงเวลาที่เด็กพ้นจากโรงเรียนนั้นไปเค้าจะปรับตัวเข้าไปอยู่ในโรงเรียนใหม่ที่มีแต่วิชาการได้อย่างไร
สรุปประเด็นไว้ดังนี้นะครับ
1. วิชาการในเด็กวัยอนุบาลจริงๆแล้วจำเป็นขนาดไหน
2. การเรียนพิเศษ ถึงแม้ว่าใจจะไม่อยากให้เรียนแต่ถ้าคนอื่นเค้าเรียนกันหมดล่ะ เด็กที่ไม่เรียนจะทันเพื่อนรึเปล่า
3. โรงเรียนทางเลือก เชื่อว่าเป็นโรงเรียนในฝันของผู้ปกครองหลายคน โรงเรียนอนุบาลหลายแห่งเป็นแบบนั้น แต่เมื่อเค้าจบจากโรงเรียนนั้นมาแล้วไปต่อที่อื่นล่ะ สุดท้ายก็ต้องเข้าสู่ระบอบการศึกษาไทยเดิมอยู่ดีเค้าจะปรับตัวเรื่องวิชาการทันคนอื่นได้อย่างไร ถ้าไม่ใช่เรียนต่อต่างประเทศหรือโรงเรียนนานาชาติ
รู้สึกผิดหวังกับการศึกษาไทยเข้าไปทุกทีๆ
ผิดหวังกับการศึกษาไทย ขนาดเด็กอนุบาลยังเรียนขนาดนี้เลยเหรอ
ลูกชายวัย 4 ขวบครับ ตอนนี้อยู่อนุบาล 2 ครับสิ่งที่แตกต่างอย่างชัดเจนกับตอนอนุบาล 1 คือตัวเนื้อหาวิชาการ
โดยปกติแล้วโรงเรียน (เอกชน) ที่ลูกเรียนอยู่ถือว่าโอเคเลยสำหรับผม จากที่ฟังแนวคิดของผู้บริหารคือมองว่าให้เด็กเรียนอย่างมีความสุขมี EQ ที่ดีแล้ว IQ จะตามมาเอง โรงเรียนไม่มีการตีเด็กหรือดุเด็กแต่ทำโทษด้วยวิธีอื่น ไม่ได้เน้นว่าเด็กต้องสอบเข้า
แต่จากที่เปิดเทอมมาและคอยตามดูลูกอยู่ตลอด รู้สึกว่าเนื้อหาวิชาการเริ่มเยอะไปหรือเปล่า
ปกติจะมีใบงานจากเล่มหลักเพียงเล่มเดียว ตอนนี้มีทั้งแบบฝึกเขียน แบบฝึกอ่าน คณิตศาตร์ (บวกลบเลขสองหลัก) ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ คอมพิวเตอร์ เยอะแยะมากมาย จนเริ่มที่จะรู้สึกว่าเยอะไปหรือเปล่า เด็กวัยนี้จำเป็นต้องเรีนขนาดนี้เลยเหรออนุบาลยังขนาดนี้ประถม มัธยมจะขนาดไหน
วันนี้ได้มีโอกาสคุยกับคุณครู เป็นคุณครูที่เคยสอนเค้าตอนอนุบาล 1
คุณครูมาบอกเรื่องเรียนพิเศษวันเสาร์ (ปกติเคยให้เรียนซัมเมอร์อยู่แล้วเพราะอยากให้เค้าได้เจอเพื่อนๆ) ก็คุยกับคุณครูเรื่องหลักสูตร
คุณครูบอกว่าเด็กสมัยนี้เรียนหนักขึ้นเยอะ เพราะหลักสูตรภาคบังคับเป็นแบบนั้น เมื่อซัก 4-5 ปีก่อนโรงเรียนก็เน้นเรียนสบายๆ แต่เดี๋ยวนี้ไม่ใช่เพราะในความเป็นจริงแล้วระบบการศึกษาไทยไม่ได้เอื้อให้เป็นแบบนั้น ต่อให้โรงเรียนเราไม่เน้นแต่โรงเรียนอื่นเค้าเน้นกันสุดท้ายก็เหมือนเป็นการบีบให้โรงเรียนต้องตามเค้าให้ทันอยู่ดี
แม้แต่ผู้ปกครองหลายๆคนเองก็ตามถึงจะบอกว่าไม่เน้นวิชาการ แต่พอเจอกระแสสังคมกดดันพอเทียบกับโรงเรียนอื่นกับลูกคนอื่น ก็อดที่จะกังวลไม่ได้จากนั้นก็จะเริ่มคาดหวังมากขึ้น มากขึ้น จนความสุขในการเรียนเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพออีกต่อไป วิชาการคือสิ่งที่จำเป็นที่ลูกของเราต้องได้เหมือนคนอื่นๆ
เราบอกว่าการศึกษาประเทศเราล้าหลัง เราอยู่อันดับท้ายๆในอาเซียน และเราก็กำลังจะแก้ปัญหานั้นโดยการเรียนให้หนักขึ้น มันใช่วิธีแก้แน่เหรอครับ หรือหากโรงเรียนยืนกรานต่อไปว่าโรงเรียนไม่เน้นวิชาการเน้นให้เด็กเรียนรู้ผ่านการเล่นอย่างเดียว พอถึงเวลาที่เด็กพ้นจากโรงเรียนนั้นไปเค้าจะปรับตัวเข้าไปอยู่ในโรงเรียนใหม่ที่มีแต่วิชาการได้อย่างไร
สรุปประเด็นไว้ดังนี้นะครับ
1. วิชาการในเด็กวัยอนุบาลจริงๆแล้วจำเป็นขนาดไหน
2. การเรียนพิเศษ ถึงแม้ว่าใจจะไม่อยากให้เรียนแต่ถ้าคนอื่นเค้าเรียนกันหมดล่ะ เด็กที่ไม่เรียนจะทันเพื่อนรึเปล่า
3. โรงเรียนทางเลือก เชื่อว่าเป็นโรงเรียนในฝันของผู้ปกครองหลายคน โรงเรียนอนุบาลหลายแห่งเป็นแบบนั้น แต่เมื่อเค้าจบจากโรงเรียนนั้นมาแล้วไปต่อที่อื่นล่ะ สุดท้ายก็ต้องเข้าสู่ระบอบการศึกษาไทยเดิมอยู่ดีเค้าจะปรับตัวเรื่องวิชาการทันคนอื่นได้อย่างไร ถ้าไม่ใช่เรียนต่อต่างประเทศหรือโรงเรียนนานาชาติ
รู้สึกผิดหวังกับการศึกษาไทยเข้าไปทุกทีๆ